tag:blogger.com,1999:blog-35602728782996630922024-02-20T11:07:39.467-08:00Addicted to Trails.Team Scarabee Trailrunner.Jeroenhttp://www.blogger.com/profile/08742846211257015704noreply@blogger.comBlogger36125tag:blogger.com,1999:blog-3560272878299663092.post-62569545125920766022017-08-29T15:38:00.001-07:002017-08-29T23:23:46.361-07:00Ultra Trail des Fantomes 2017 - Mijn eerste échte 100km!<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-_IYx9CNXp18/WaXKH0bjR_I/AAAAAAAAnNg/JIvinEqRfK4e3Z6MGSNAWSe6YApf5h6mgCLcBGAs/s1600/TDF_2017_Voor.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="581" data-original-width="798" height="464" src="https://1.bp.blogspot.com/-_IYx9CNXp18/WaXKH0bjR_I/AAAAAAAAnNg/JIvinEqRfK4e3Z6MGSNAWSe6YApf5h6mgCLcBGAs/s640/TDF_2017_Voor.png" width="640" /></a></div>
<br />
Hij stond dan eindelijk op de planning, de 100km van de Trail des Fantômes. Toen ik hier in 2013 voor het eerst de 25km liep was ik al meteen verkocht en wist ik dat ik hier ooit de langste afstand ging lopen. Toen dat het jaar daarna ineens een 100km werd wist ik waar ik me op wou richten, 3 jaar later zou weer een 100km zijn, die pakken we!<br />
<br />
Na de Spa 100mijl waar ik na 95km heb moeten uitstappen was ik even in vertwijfeling of ik die 100km nou eigenlijk wel moest gaan lopen. Vooral door de woorden van Thomas Dunkerbeck kwam er weer in ommekeer in die gedachten en wou ik de ervaring die ik bij Spa had opgedaan meenemen naar de Trail des Fantômes.<br />
<br />
Ook wou ik dan eindelijk echt serieus met krachttraining aan de gang gaan en doordat <a href="http://www.get-healthy.nl/" target="_blank">Get Healthy</a>, de fitnesszaal die bij mij om de hoek zit met een maand gratis sporten kwam op vertoon van je startnummer van de Halve Marathon Ermelo kwam me dat ontzettend goed uit! Ik heb daar voor de TdF al even kunnen trainen en daar werd ik meteen ontzettend goed begeleid, squatten, deadlifts en nog meer van dat soort ongein. Toch ook wel leuk om mee bezig te zijn!<br />
<br />
Ondertussen vaak met Pascal op Whatsapp lopen kletsen over de 100km die we beiden gingen lopen. Hij wou rustig starten, ik wou rustig starten, stiekem allebei ook in het achterhoofd een leuke klassering, of zelfs samen op het podium, al was dat eigenlijk alweer een brug te ver. Eerst de 100km maar even goed uit proberen te lopen! Misschien kunnen we dat wel samen doen! We hadden daar verder helemaal niets over afgesproken, we zullen het wel gaan zien.<br />
<br />
Vrijdagmiddag op de heenweg richting La Roche natuurlijk even langs Valkenswaard, even buurten bij mijn favoriete winkel. Nog wat benodigdheden opgepikt en gezellig kletsen. Daarna weer door naar het huisje welke in het stadje zelf zat, we keken zo recht uit ons kamerraam tegen het kasteel van La Roche aan, gaaf! Na het uitpakken even de stad in om wat te eten, microwave-pasta van de snackbar en daarna nog langs Floreal om te kijken of daar wat te beleven was. Vincent en Paula nog even gezien, welke net op weg waren om wat te gaan eten en nog wat andere 100km lopers gesproken. Allemaal waren we toch best wat zenuwachtig. Rond half 9 maar op weg naar huis, morgen gaat om 2 uur de wekker weer.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-hD40y_BJWoY/WaXqSt47x4I/AAAAAAAAnPA/bU3cBxsxcNwFnmnJWMNgIuIOmN37uXHUwCLcBGAs/s1600/DSC_0274.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1600" height="360" src="https://4.bp.blogspot.com/-hD40y_BJWoY/WaXqSt47x4I/AAAAAAAAnPA/bU3cBxsxcNwFnmnJWMNgIuIOmN37uXHUwCLcBGAs/s640/DSC_0274.JPG" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
Slapen ging eigenlijk wel goed, maar het was vooral een beetje kort, net 4 uur geslapen. Heel voorzichtig alle spulletjes pakken, boven en beneden ons sliepen ook nog mensen. Snel wat broodjes eten en rond 3 uur maar op pad richting de start. Gewoon relaxed wandelend door het stadje, met nog best lekker weer. Het zou die dag niet heel warm worden, gelukkig, maar 's nachts koelde het dus ook niet heel veel af.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
Aangekomen bij de start natuurlijk weer veel bekenden gezien, gezellige boel! Pascal was er ook al en zo waren we aan het kletsen en zenuwachtig aan het zijn totdat het vlak voor de start was.<br />
5 minuten voor de start maar klaar gaan staan, Daniëlle een afscheidskus en weer welterusten gewenst, die kon gelukkig nog even het bed induiken. Maar wij gingen op avontuur, de hele dag! Zin in!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-va_S4o9GwXI/WaXJKH0V1dI/AAAAAAAAnNc/ITaH3jxTesgqLrT0mcPW75yigp2s5DrtQCEwYBhgL/s1600/20729464_1029970730467122_3321541531836968527_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="960" height="480" src="https://1.bp.blogspot.com/-va_S4o9GwXI/WaXJKH0V1dI/AAAAAAAAnNc/ITaH3jxTesgqLrT0mcPW75yigp2s5DrtQCEwYBhgL/s640/20729464_1029970730467122_3321541531836968527_n.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
Om 4 uur ging dan eindelijk het startschot, GAAN! Oh, wacht, rustig aan. We mogen nog even. Even kijken waar Pascal is en naast hem gaan lopen. Kom op, let's do this! Eerst weer een stukje asfalt en snel weer het bos in, de hoogte in. Pascal ging nog wat eerder wandelen dan ik eigenlijk van plan was, er was een groepje voor ons uitgegaan en eigenlijk wou ik wel mee. Maar ik luisterde naar mijn verstand (op dat moment Pascal ;) ) en ik ging ook meteen aan de wandel. Het pad loopt ook al snel behoorlijk steil omhoog. Onderweg gezellig kletsend kwamen we zo weer boven en met het dalende stuk wat erna kwam haalden we zelfs alweer wat lopers in. Terwijl we ook hier lekker relaxed aan het hobbelen waren. Geen energie verspillen, denk aan Spa, waar je toch te hard gestart was. Pascal was duidelijk bekwamer dan mij in temporiseren en zo volgde ik hem maar het eerste stuk.<br />
<br />
Na een kilometer of 6 kwamen we over een nieuw deel wat ik in de voorgaande jaren nog niet gelopen had. Een extra rondje, met een extra lange en steile klim om er nog even voor te zorgen dat je toch echt goed wakker bent. Het lopen ging met z'n tweeën erg goed, we konden lekker ouwehoeren en de tijd vloog op deze manier ook snel voorbij. Al snel kwamen we weer bij de Ourthe uit, alwaar we werden getrakteerd op prachtige uitzichten en ontzettend toffe paadjes! Vooral met nog frisse benen is het heerlijk spelen over de rotsen, de steile klimmetjes en de nog steilere afdalingen. Skiënd naar beneden, van boom naar boom en vliegen over de rotsen langs de Ourthe. Wat geniet ik hiervan!<br />
<br />
Op een gegeven moment liepen we met zijn 3en, er was een Franstalige Belg bij ons komen lopen waar ik met veel moeite in mijn beperkte Frans wat mee heb kunnen praten. Hij heette André en had ook al de Legends Trail uitgelopen en eerder al een keer de UTMB, een brok ervaring dus! Met z'n 3en liepen we verder, goed team zei André! Wij waren het er wel mee eens. Zo hebben we het weer een behoorlijk lang stuk volgehouden tot we weer bij een voor mij nieuwe omgeving kwamen. Er was een heel pad vol met blokken, gelukkig had ik net een paar weken daarvoor met Thomas met blokken gespeeld, dus ik wist wat ik moest doen ;). Lichtvoetig als ik nog was vloog ik van steen naar steen, lekker dansen over de rotsen. Nou ja, zo groot waren ze niet, maar zo verbeeldde ik me dat. Met een lach op mijn gezicht en ogen vol concentratie kwam ik zonder kleerscheuren over de paden heen, eigenlijk wou ik nog wel een keer. Maar Pascal en André kwamen even later ook aan het eind van het pad en we gingen weer verder.<br />
<br />
Volgens mij waren we toen net de 50km gepasseerd en het ging nog erg goed. Had ik het tijdens Spa op dit moment al erg zwaar liep ik nu nog fris en fruitig rond, zo ver als dat kan na 50km. De gelletjes, bars, dadels en rozijnen die ik had meegenomen gingen er nog goed in en drinken probeerde ik ook erg goed op te letten. Bij de posten had ik eigenlijk steeds wel mijn softflasks leeg, wat een liter is en vulde ik dat nog aan met wat er in mijn tas zat. Maar doordat ik de softflasks steeds weer bijvulde bij de posten zat de zak op mijn rug nog behoorlijk vol. Dan loop je toch weer met 1.5 kilo extra op je rug wat je eigenlijk niet gebruikt, dus maar besloten om die eerst op te maken en dan de softflasks pas te gebruiken. Helder momentje dacht ik zelf.<br />
<br />
Vanaf het 50km punt ging het nog steeds goed op en neer wat voor goed veel hoogtemeters zorgde, maar het parkoers was wel wat makkelijker te belopen, wat minder hele steile klimmen en afdalingen. Ook het stuk langs de Ourthe waar ik vorig jaar nog tot boven mijn knieën in de modder zakte liepen we dit jaar wat hoger over een pad, wat gelukkig wat beter liep. Na 60km begon ik het dan toch echt wel te voelen en werd hardlopen toch wel een echte opgave. Pascal en ik liepen onderhand alweer met z'n 2en, André kon het tempo toch niet helemaal volhouden en we waren elkaar steeds goed aan het oppeppen. Steilere klimmen gingen toen sowieso allemaal wandelend, maar vals plat omhoog probeerden we nog wel dribbelend aan te vallen. Nog totaal geen last van mijn rug, of ademhaling die verkrampt, een hele nieuwe ervaring voor mij dat ik nog zo kan lopen na 60km.<br />
<br />
Nu wel goed uitkijken voor de gladheid nu de benen niet meer zo fris zijn. Omdat het de hele dag al af en toe aan het regenen was, was de grond erg glad. Vooral op afdalingen werd het lastig. Zo kregen we ook een minder steile afdaling, maar wel met heel veel rotsbodem. Hier moest je echt ontzettend uitkijken om niet keihard uit te glijden. Wel was ik super tevreden met mijn Salomon Sense Ultra die ik tijdens Spa ook al aan had. Tot nu toe was ik eigenlijk maar 2x lichtelijk weggegleden wat ik goed had kunnen opvangen.<br />
<br />
Bij het 75km punt begonnen mijn benen toch weer goed veel pijn te doen, nog niet zo erg als bij Spa, maar het was niet echt een pretje. Heel onverwacht, maar gelukkig was dat maar 5km het geval en werd het weer wat fijner lopen, vreemd dat zo'n lichaam dat toch kan oplossen terwijl je met zoiets absurds bezig bent. Pascal had ondertussen zijn langste afstand ooit overbrugd bij de 71km en natuurlijk kreeg hij een high-five! Ik vroeg me ondertussen af wat de mensen dachten die ook aan de Weekend Warrior Fitbit-challenge dachten als ze mijn aantal stappen zagen. Met de 100km TdF in het verschiet kon ik natuurlijk geen nee zeggen tegen die challenge.<br />
<br />
Op ongeveer 84km was nog een post, toen was het eigenlijk al duidelijk dat we dit gewoon samen gingen uitlopen! Nog maar 11 tot de volgende post en daarna uitrollen naar de finish. Ok, tussendoor nog wel de Mur de Maboge, maar dat moet lukken, desnoods op handen en voeten! De lopers van de 27km kwamen ons soms al voorbij en werden we vaak ook aangemoedigd. Waarschijnlijk zagen we er zo slecht uit dat ze wel wisten dat we de 100 deden. Het parkoers gaf ons weer wat verrassingen, met als hoogtepunt een supersteile afdaling die bijna niet staand gedaan kon worden. De modderbodem was hier weer zo glad! Dus glijden maar weer! Hier zagen we ook wat 27km lopers op de kont vanaf gaan.<br />
<br />
Daar kwamen we dan eindelijk bij de verzorgingspost van Maboge, even rustig de tijd nemen. De 13km lopers kwamen hier ook weer op het parkoers, dus het was een drukte van belang. Ik vond het eigenlijk wel gezellig en zometeen is het lekker lopers oprapen. Beetje ouwehoeren met andere trailers en toen werd ik door Pascal vermanend toegesproken dat we weer op pad moesten, OK! :D<br />
<br />
Geen idee waar het vandaan kwam, maar ik zat ineens helemaal vol met energie! Kom hier met die muur! De muur was door vele lopers voor ons al beklommen en mede door de regen werd deze echt spekglad, maar ook hier weer geen problemen voor mijn schoentjes en mijn energie! Mensen oprapen, woehoe! Pardon, aan de kant! Hop, hop, hop, handen op de knieën en knallen maar! Af en toe even voorzichtig je voeten neerzetten omdat je anders gewoon weer terugglijd naar beneden en weer door! Wat is dit machtig mooi!<br />
<br />
Pascal kwam niet veel later dan mij ook weer boven, maar die had het door het snelle klimmen toch wat moeilijker gekregen. Wou ik bijna in volle sprint naar beneden raggen, moest ik het toch even iets rustiger aan doen voor Pascal. No biggie uiteraard, liep ik daar met een grote lach op mijn gezicht al die 13km lopers in te halen. Kom Pascal! Nog 1 afdaling!<br />
Woei, daar kwamen we bij de laatste klus, een steile afdaling met superscherpe s-bochten. Een aantal maffe 27km lopers gingen knallend naar beneden en ik ging erachteraan, spelen! Woei!<br />
<br />
Beneden even rust om Pascal er bij te laten komen en samen door het water naar de finish! Daniëlle was zoals gewoonlijk weer hard aan het supporteren bij het water en kon nog een leuke plaat schieten.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-Q_Hpy35SfM0/WaXJLogxmWI/AAAAAAAAnNc/1c33LG4cyKwBenQ0lXy4eH55bMwn9pB7gCEwYBhgL/s1600/20768055_1029970890467106_1378558842436383907_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="960" data-original-width="540" height="640" src="https://2.bp.blogspot.com/-Q_Hpy35SfM0/WaXJLogxmWI/AAAAAAAAnNc/1c33LG4cyKwBenQ0lXy4eH55bMwn9pB7gCEwYBhgL/s640/20768055_1029970890467106_1378558842436383907_n.jpg" width="360" /></a></div>
<br />
Laatste 500m samen weer iets versnellen en hand in hand over de finish! Wat een toptrail en wat een ontzettend fijne race gelopen! Samen met Pascal binnen op een gedeelde 4e plek in 12 uur en 17 minuten! Volgens Strava toch nog bijna 4000 hoogtemeters gemaakt, wat een parkoers! Sport-events weer ontzettend bedankt!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-FZe7MVzZPWc/WaXJMqFhJ4I/AAAAAAAAnNc/Y_zDj0aazbMMdbS90bIZEcuNHn9n1Yt3wCEwYBhgL/s1600/IMG-20170814-WA0007.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="901" data-original-width="676" height="400" src="https://3.bp.blogspot.com/-FZe7MVzZPWc/WaXJMqFhJ4I/AAAAAAAAnNc/Y_zDj0aazbMMdbS90bIZEcuNHn9n1Yt3wCEwYBhgL/s400/IMG-20170814-WA0007.jpg" width="300" /></a></div>
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-mosP-CbrCnU/WaXJLeoug0I/AAAAAAAAnNc/43OzySsQfMAQE7oh5M9k7Cvo9RC_HK4-ACEwYBhgL/s1600/20767897_10155497051218444_5274372669875497556_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="960" data-original-width="638" height="400" src="https://3.bp.blogspot.com/-mosP-CbrCnU/WaXJLeoug0I/AAAAAAAAnNc/43OzySsQfMAQE7oh5M9k7Cvo9RC_HK4-ACEwYBhgL/s400/20767897_10155497051218444_5274372669875497556_n.jpg" width="265" /></a><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Door de euforie van de laatste 5km ben ik eigenlijk meteen vergeten dat we het toch wel zwaar hebben gehad, het was natuurlijk niet altijd makkelijk. Maar hoe we deze editie van de Ultra TdF hebben kunnen uitlopen doet mij verlangen naar meer en geeft mij het vertrouwen dat ik even nodig had! Volgend jaar weer meer ervaring, meer krachttraining en meer kilometers! Kom maar op!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-Y6xyqJZ-ePI/WaXJOXawDDI/AAAAAAAAnNc/SbznfpPEje0_QeU6Ip_Jg0Oi12-jZqk5gCEwYBhgL/s1600/IMG-20170814-WA0012.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="901" data-original-width="1201" height="300" src="https://2.bp.blogspot.com/-Y6xyqJZ-ePI/WaXJOXawDDI/AAAAAAAAnNc/SbznfpPEje0_QeU6Ip_Jg0Oi12-jZqk5gCEwYBhgL/s400/IMG-20170814-WA0012.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Verslag van Pascal: <a href="http://www.trailrunning-on.nl/index.php/haat-liefde-verhouding-trail-des-fantomes/" target="_blank">Haat-liefde verhouding met Trail des Fantômes.</a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Verslag TdF 65km van vorig jaar: <a href="http://naturailrunner.blogspot.nl/2016/08/trail-des-fantomes-2016-65km-samen-sta.html" target="_blank">Trail des Fantomes 2016 - 65km - Samen-sta je sterker.</a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Verslag 100mijl Spa: <a href="http://naturailrunner.blogspot.nl/2017/07/spa-100-mijl-grensverleggend.html" target="_blank">Spa 100mijl - Grensverleggend!</a></div>
Jeroenhttp://www.blogger.com/profile/08742846211257015704noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3560272878299663092.post-46807896775431374372017-07-19T15:32:00.002-07:002017-07-19T15:42:26.661-07:00Spa 100 Mijl - Grensverleggend!<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-BPpbJkC1m38/WW_K34NPjRI/AAAAAAAAmDk/1ZGeKVw5UgE7sgmviWfCqgfcz03I3ohEgCLcBGAs/s1600/DSC_3077.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1600" height="360" src="https://4.bp.blogspot.com/-BPpbJkC1m38/WW_K34NPjRI/AAAAAAAAmDk/1ZGeKVw5UgE7sgmviWfCqgfcz03I3ohEgCLcBGAs/s640/DSC_3077.JPG" width="640" /></a></div>
<br />
Zo moest het gaan gebeuren overmorgen, finishen op de 100 Mijl van Spa. Een nieuwe trail georganiseerd door sport-events.be, enorm goed geregeld door onder andere Vincent en vele vrijwilligers. Wim heeft mij de kans gegeven om deze trail te gaan lopen en daarmee de laatste puntjes voor de UTMB te kunnen pakken. Ik leefde er dus al een tijdje naar toe en morgen zou ik dan eindelijk starten voor deze ontzettend lange afstand. Mijn langste afstand hiervoor is nog van de Challenge des Seigneurs, 75 en 26 op 2 opeenvolgende dagen, dit zou heel wat anders worden.<br />
<br />
De volgende dag konden we lekker relaxed opstaan, de start was pas om 13.00. Dus nog lekker rustig ontbijten, bakje koffie, veel stress en een aantal toiletbezoeken later stonden we dan om kwart voor 1 in het startvak. Stokken klaar, alle spullen ingepakt, dropbag in de tent en nog meer spanning.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-jsvUEdg4B2g/WW_K31JG9VI/AAAAAAAAmD0/5fp-IQwOmxMByNBicob0gKX2YVMLgV-cgCEwYBhgL/s1600/FB_IMG_1498474288925.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="480" data-original-width="720" height="133" src="https://1.bp.blogspot.com/-jsvUEdg4B2g/WW_K31JG9VI/AAAAAAAAmD0/5fp-IQwOmxMByNBicob0gKX2YVMLgV-cgCEwYBhgL/s200/FB_IMG_1498474288925.jpg" width="200" /></a><a href="https://2.bp.blogspot.com/-b0IqJuvvMvc/WW_K4-6wkpI/AAAAAAAAmDw/vDRA3qA5Btc_vtu0RL30s3HX9cRshcL9ACEwYBhgL/s1600/FB_IMG_1498474316141.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="480" data-original-width="720" height="133" src="https://2.bp.blogspot.com/-b0IqJuvvMvc/WW_K4-6wkpI/AAAAAAAAmDw/vDRA3qA5Btc_vtu0RL30s3HX9cRshcL9ACEwYBhgL/s200/FB_IMG_1498474316141.jpg" width="200" /></a></div>
<br />
Fotocredits naar Soren De Craene:<br />
<a href="https://www.facebook.com/soren.decraene/media_set?set=a.10208873875472673.1073741883.1488195445&type=3&pnref=story">https://www.facebook.com/soren.decraene/media_set?set=a.10208873875472673.1073741883.1488195445&type=3&pnref=story</a><br />
<br />
Vlak voor de start werd Highway to hell gedraaid, lekker opzwepend en een goede reminder waar we aan gingen beginnen. Bam! En daar gingen we weer, rustig aan Jeroen, rustig aan. Dat werd mijn mantra de eerstkomende tijd. Na 50 meter schoot het pad meteen de lucht in en gingen we vanuit centrum Spa richting de Thermen bovenop de berg. Na 5 traptreden zette ik meteen een stevige looppas in, stokken in de aanslag, kijken of er niemand in de buurt is en door! Ik merkte meteen dat iedereen er zo over dacht en ik liep nog behoorlijk vooraan, al voelde het voor mijn gevoel heel traag. Maakt niet uit Jeroen, je hebt nog zat tijd om te lopen, rustig aan.<br />
<br />
Boven aangekomen liepen we even later al snel met een groepje van 4 man op een relaxed tempo, kleine pasjes, hou het rustig. Hoe is je ademhaling? Ik zou nooit 100 mijl willen lopen met een hartslagmeter om, maar ik mistte hem hier toch wel een beetje. Mijn fitbit die aan de andere arm zit, zit tijdens het lopen/bewegen er toch vaak nog 10 tot wel 25 slagen naast. Maar zolang het relaxed voelt en je ademhaling ook rustig gaat, gaat het goed.<br />
Na een 20km zo door te hebben gelopen kregen we een behoorlijk lange afdaling voor onze neus, dat zag er leuk uit! Door al dat inhouden had ik er extra veel zin in en liet me even gaan, tik tik tik, korte pasjes, mee laten voeren door de zwaartekracht. De anderen hoorde ik steeds iets verder achter me aan lopen en ik genoot met volle teugen.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-g5SEExF8FQ0/WW_K6ZwOxZI/AAAAAAAAmEE/vxLIkTVxJXMMspasYviJK05v9Gi1AL-iwCEwYBhgL/s1600/FB_IMG_1498474419525.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="480" data-original-width="720" height="266" src="https://1.bp.blogspot.com/-g5SEExF8FQ0/WW_K6ZwOxZI/AAAAAAAAmEE/vxLIkTVxJXMMspasYviJK05v9Gi1AL-iwCEwYBhgL/s400/FB_IMG_1498474419525.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Foto van de eerste klim.</td></tr>
</tbody></table>
De afdaling was langer dan ik had gedacht en ik moet zeggen dat het tempo me toch best wat uitputte. Misschien was dit toch niet zo'n goed idee. Maar tijd zat om weer lekker rustig verder te lopen en je bent ook zo weer bijgekomen. Maar dat ik het na de afdaling ineens al wat zwaarder kreeg baarde me toch wat zorgen, stom, je moet nog zo'n eind. Voor de rest rustig blijven!<br />
Bij 27km kregen we de eerste post, hier heb ik samen met mijn medeloper, liepen ondertussen met zijn 2en aan kop, lekker even wat gerust, cola gedronken, wat winegums erachteraan en weer door toen de 3 loper er aan kwam.<br />
<br />
Na 35km begon ik het bij het klimmen ook al wel wat te voelen, mijn kuiten protesteerden wat op de hele steile hellingen en ik was ontzettend blij dat ik mijn stokken mee had. Je moet wat als je toch nog wat te weinig krachttraining hebt gedaan, stom. Zo was ik een beetje mezelf standjes aan het geven, je zegt het altijd wel dat je het gaat doen, maar doe het dan ook! Mijn medeloper, Bart Janssens had het gelukkig ook al wel wat zwaarder, hij vroeg zich ook al af waarom het zo vroeg in de wedstrijd al pittig werd. Maar al kletsend kwamen we de trail wel door, hij had als doel om de trail onder de 19 uur te finishen. Ik was zelf al blij als het onder de 24 uur zou lukken, als ik hem maar uit loop.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-SKOs2CUjKhU/WW_K32EbTUI/AAAAAAAAmDo/5Jnyy6YgWg0Xg9YzD9N5NpaClvOJf47HACEwYBhgL/s1600/FB_IMG_1498467398251.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="540" data-original-width="720" height="480" src="https://3.bp.blogspot.com/-SKOs2CUjKhU/WW_K32EbTUI/AAAAAAAAmDo/5Jnyy6YgWg0Xg9YzD9N5NpaClvOJf47HACEwYBhgL/s640/FB_IMG_1498467398251.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
Na 45km werd er steeds wat meer gewandeld, maar op de meeste stukken zat er ook nog wel genoeg tempo in. Een paar pittige klimmen nog erbij, een hele lange langs een betonnen waterafvoer of iets dergelijks en deze sloopte mijn kuiten nog wat verder.<br />
Op 57km was dan eindelijk de 2e post, Daniëlle was daar relaxed een boekje aan het lezen en ik ging even bij haar zitten. Toch iets meer rust pakken, anders ga ik het vandaag of morgen niet redden. Bakje koffie erbij, glaasje cola. Bart alvast gedag gezegd, want hij wou er al iets eerder vandoor. Ik zie je straks wel zei hij nog. Ik vond van niet. Als ik bij Bart bleef zou ik mezelf helemaal over de kop lopen vandaag.<br />
<br />
Na een klein kwartiertje ongeveer Daniëlle een kus gegeven en weer op pad gegaan, het ging weer iets soepeler dan ervoor. Die rust had ik net even nodig. Even voelen hoe het gaat, benen zijn alleen bij steile klimmen wat aan het protesteren, de rest gaat wel. Onderrug en nek waar ik de vorige weken last van had gelukkig nog niets van gevoeld. Ademhaling wordt tijdens klimmen al wat zwaarder, middenrif en rug beginnen wel wat te verkrampen. Balen voor het tempo, maar er is mee te lopen.<br />
<br />
Ik begon onderhand nog wat sneller te wandelen, als het maar iets omhoog ging. Je hebt nog zat tijd om de trail uit te lopen, dus waarom ook niet. Spaar die krachten! Het laatste deel van de 80km was gelukkig wat minder geaccidenteerd dan de voorgaande 57km, dus dat scheelde ook wel. Al heb ik zelfs voor de 80km al even gedacht dat het toch wel erg zwaar was, misschien zelfs wel te zwaar om door te gaan? Maar aan deze gedachte durfde ik mij niet meer te wagen en zette dit dan ook resoluut uit mijn hoofd. Uitlopen is het doel, maakt niet uit hoe.<br />
<br />
Ondertussen was de nummer 3 mij op een niet zo'n steile klim voorbij geraced, daar zat nog echt wel tempo in. Hij gaf aan dat dat technische van het eerste deel niet zijn ding was, maar dit vond hij heerlijk en was in zijn element. Lichtvoetig liep hij van me weg, terwijl ik aan het stoeien was met mijn stokken, al wandelend.<br />
<br />
Maar rond een uur of half 11 werd het donker en mijn hoofdlampje ging op. Voor mij de eerste keer ooit dat ik de nacht inloop tijdens een trail. Hele gave ervaring en ik had er zin in. Ook had ik het nog steeds wel erg warm en hoopte ik door het donker wat verkoeling te vinden.<br />
<br />
Op een gegeven moment liep ik opeens weer het stadje in en hoorde de speaker al ouwehoeren. Mooi, de 80km gehaald! Er kon zelfs nog een beetje tempo uit mijn benen komen en op naar de finish. De finish voor de helft. Ik twijfelde even of ik wel de boog onder mocht lopen, maar dat hoorde. Meteen er bij gaan zitten en 2 glazen cola achterover. Daniëlle was er natuurlijk ook weer en Vincent was de boel in goede orde aan het leiden.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-I-_n8aIvzzU/WW_VPbG8yXI/AAAAAAAAmEo/8jN20S48suMQUSNnbGdMC3GpkdoylYz-ACLcBGAs/s1600/19399077_10154716973762157_7909734300929864657_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="540" data-original-width="960" height="360" src="https://1.bp.blogspot.com/-I-_n8aIvzzU/WW_VPbG8yXI/AAAAAAAAmEo/8jN20S48suMQUSNnbGdMC3GpkdoylYz-ACLcBGAs/s640/19399077_10154716973762157_7909734300929864657_n.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
Ik heb verder nog totaal geen ervaring met dit soort afstanden en vond dat het wel eens tijd was om te proberen of ik tijdens zoiets wat rust kon pakken. Het veldbedje dus maar ingenomen en daarop languit gegaan. Dropbag erbij, telefoon en horloge aan de accu-pack en even relaxen. Slapen wou niet echt, ook omdat het een drukte van belang was in de tent, maar na een half uur gelegen te hebben kwam mijn trek wel weer terug. Daar ook meteen gretig gebruik van gemaakt. Een pannenkoek met jam, een kop bouillon, 2 glazen cola, 3 stukken watermeloen en mijn tassen ook weer even vullen met de nodige gelletjes die ik in mijn dropbag had.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-HpqSaM6PUA8/WW_VPaKySYI/AAAAAAAAmEs/-W9eFCnjGgITdjSx6U0CxFQjOEhzU7I3QCLcBGAs/s1600/19420395_10154717015222157_4357949543449860112_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="960" data-original-width="540" height="320" src="https://4.bp.blogspot.com/-HpqSaM6PUA8/WW_VPaKySYI/AAAAAAAAmEs/-W9eFCnjGgITdjSx6U0CxFQjOEhzU7I3QCLcBGAs/s320/19420395_10154717015222157_4357949543449860112_n.jpg" width="180" /></a></div>
Een uurtje later ging ik er dan maar weer vandoor. Daniëlle welterusten gewenst, oordopjes en mp3-speler erbij gepakt, jasje weer uit en 'Off we go'! Nog maar 80km! Ondertussen was ik tijdens dat uur al een aantal maal gepasseerd door lopers die een korte rust namen. Zoals Steven Vanmolecot die nog aangaf dat ik beter niet kon rusten tijdens een 100mijler. Ik was er eerlijk gezegd wel blij mee. Maar in ieder geval, daar ging ik weer. Opnieuw de trap op richting de Thermen, maar bijna boven gekomen een andere kant op de bossen in. Ik had mijn oortje maar aan 1 kant in, maar die pompte lekker hard. Wat lekkere happy hardcore, The Offspring, Green Day en ook nog wat hardere hardstyle. Ik was weer in mijn element, al had ik het al snel weer ontzettend warm.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-v1mserjUnX0/WW_K66p80XI/AAAAAAAAmEQ/XMDiW5dibLwNYAqlFdpFVZZU1Fu4AYkNgCEwYBhgL/s1600/FB_IMG_1498475175455.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="480" data-original-width="720" height="426" src="https://3.bp.blogspot.com/-v1mserjUnX0/WW_K66p80XI/AAAAAAAAmEQ/XMDiW5dibLwNYAqlFdpFVZZU1Fu4AYkNgCEwYBhgL/s640/FB_IMG_1498475175455.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
Ik was ondertussen een beetje aan het rekenen geslagen en ik was tot de conclusie gekomen dat als ik de trail de rest van de weg wandelde met gemiddeld 5km/uur ik nog binnen 24 uur binnen zou moeten komen. Geen idee of er op dat moment wat van klopte, maar het was wel een geruststellende gedachte. Af en toe had ik wat oplevingen, waarbij ik zelf beklimmingen ineens in een mooi tempo kon nemen zonder last te krijgen van mijn ademhaling, maar het andere moment moest ik zelfs op het vlakke weer stoppen met lopen om wandelend een beetje bij te komen. Het ging allemaal niet heel snel meer, maar wel gestaag.<br />
<br />
Het in mijn eentje lopen in de donkere bossen vond ik ook veel minder spannend dan ik dacht. Ik genoot er echt van. Af en toe hoorde je jonge dieren roepen om hun moeder, het leek qua geluid op iets van vosjes ofzo, kon het niet plaatsen. Ook stond er zelfs nog een ree vlak langs het pad waar ik langskwam. Wat gaaf! Die zal zich wel afvragen wat dat licht daar door het bos doet.<br />
<br />
Maar na 90km kreeg ik last van mijn benen... veel last. Dit kon ik ook niet plaatsen. Het was geen kramp, maar gewoon een diepe zeurende pijn. Waarom is dit? Doe nog maar een gelletje erin, wat extra water drinken en gewoon weer een stuk wandelen. Kom op Jeroen, tijd zat! De volgende post zit op 107 km, klinkt weinig die 17km, maar op dit tempo zou dat nog zo'n 3 uur duren. Ok, even 5 minuten rust, gewoon rustig voetje voor voetje. Laat de energie even opgenomen worden en dan weer door.<br />
<br />
Maar de pijn bleef, voor mij was dit een nieuwe sensatie, iets waar ik niet heel vrolijk van werd. Na 5km wat aangehobbeld te hebben vond ik het dan ook tijd voor drastische maatregelen. Ik zag een huis aan de kant van de weg en besloot om daar maar even te gaan zitten. Even 10 minuten complete rust voor mijn benen. Telefoon erbij, even FB checken. Toffe reacties op de foto's die door Sport-events erop gezet waren. Motivatieboost enzo. Maar mentaal voelde ik me ook nog goed, ik had er gewoon nog zin in, ik wou hem gaan uitlopen! Heerlijk weer erbij, kom op Jeroen, nog maar weer een stuk proberen.<br />
<br />
De pijn bleef en werd zelfs wat erger toen ik weer begon met lopen. Man, nu moet ik nog 2 uur naar de post. Daarna nog 53km om naar de finish te komen... en ineens zakte de moed me in de schoenen en bleef ik verbouwereerd achter.. Ik geef op. Opluchting. Stukje terugwandelen naar een bankje, daar mezelf neergezet en Daniëlle gebeld om half 3 's nachts. Schat als ze is kwam ze me meteen ophalen toen ze weer een beetje wakker was. Vincent gebeld dat het niet meer ging en ik uitgestapt was. Balen, maar toch ook weer niet.<br />
<br />
Ik voelde vooral trots, dat ik toch zover gekomen was. Weer 20km verder dan ik ooit was gegaan. Nieuwe ervaringen opgedaan en een boel geleerd voor de volgende avonturen. Misschien hoort die pijn er ook wel gewoon bij als je zulke afstanden gaat doen, maar ik was er nog niet op voorbereid. Volgende keer ben ik dat wel en zal ik doorzetten! Ook zet ik nu mijn beste beentje voor bij de sportschool om toch echt mijn core en benen goed te gaan trainen. Gelukkig heb ik ook nog tijd zat om nog meer ervaring op te doen.<br />
<br />
Bart Janssens, de loper waarmee ik het eerste deel mee samen heb gelopen, liep zijn gewilde tijd en finishte in 18.28, wat een enorme toptijd! Ontzettend knap! Hoop dat we nog eens samen zulke afstanden mogen lopen en ik dan je dan langer gezelschap kan houden. In totaal waren er van de 38, 20 lopers gefinisht. Allemaal helden, maar de rest die het ook geprobeerd hebben, heb ik heel veel respect voor. Het was een zware afstand, heel gaaf, maar net wat teveel voor mij.<br />
<br />
Nu nog 3.5 week voor de 100km Trail des Fantomes. Een nieuwe uitdaging, nog een grens! Dit keer in nog wat zwaarder terrein, maar ik zal er deze keer klaar voor zijn! Yes, we can!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-Py2V7JNn3xM/WW_K7eivV_I/AAAAAAAAmEU/sYejTK3ni60osvux9iTeYRWJ4nzMNy3-wCEwYBhgL/s1600/FB_IMG_1498475219163.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="478" data-original-width="720" height="424" src="https://2.bp.blogspot.com/-Py2V7JNn3xM/WW_K7eivV_I/AAAAAAAAmEU/sYejTK3ni60osvux9iTeYRWJ4nzMNy3-wCEwYBhgL/s640/FB_IMG_1498475219163.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
Leerpunten voor de volgende keer:<br />
Nog rustiger starten, als het relaxed voelt, nog een stapje rustiger.<br />
Het gaat pijn doen, deal with it.<br />
Beter je eten/drinken afstemmen. Ook wat andere dingen als gelletjes mee.<br />
Maak desnoods zakjes met een bepaald aantal gram koolhydraten, 20, 40 of 60 bijvoorbeeld om uit te meten. Rozijnen, dadels, winegums onder andere.<br />
Probeer eens niet teveel rust te pakken. Volgens Steven; 'Liggen is doodgaan'.<br />
Coretraining, coretraining, coretraining.<br />
<br />
Verdere tips worden op prijs gesteld ;).<br />
<br />Jeroenhttp://www.blogger.com/profile/08742846211257015704noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3560272878299663092.post-84950266349463150562017-04-17T02:58:00.002-07:002017-04-17T02:58:34.741-07:00Challenge des Seigneurs 2017 - 100km!<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-LuwWVcu0h2I/WPPoE33GzHI/AAAAAAAAjJA/NNJ2DO80G44iZmZq8NDyFSK35jORCQ9fQCLcB/s1600/52a2eb861868c8bda1a5b1ddbd7c6f68.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" height="305" src="https://4.bp.blogspot.com/-LuwWVcu0h2I/WPPoE33GzHI/AAAAAAAAjJA/NNJ2DO80G44iZmZq8NDyFSK35jORCQ9fQCLcB/s640/52a2eb861868c8bda1a5b1ddbd7c6f68.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
Ik ben van plan om dit jaar maar eens wat puntjes te gaan sprokkelen voor een of ander loopje om de Mont Blanc. Het zal niemand die hier komt iets zeggen, maar het leek me wel eens leuk om te gaan proberen. ;) Daarvoor heb ik dit jaar al wat leuke doelen uitgezocht en hoopte ik dat mijn vorm weer wat terugkwam om deze doelen ook te kunnen halen.<br />
<br />
Gelukkig gaat het de laatste tijd alweer een stukje beter en zo ging ik met iets meer vertrouwen naar dit weekendje in de noordelijke Vogezen toe. Hier stond de Courses Natures de Niederbronn op het programma, waar ik de Challenge des Seigneurs liep. Deze Challenge bestond dat weer uit de Défi des Seigneurs en de MAC VI, welke respectievelijk 74 en 25km zouden zijn. Wel met een nachtje rust ertussen, maar ik weet niet of dat nou zo positief is of niet. In ieder geval een erg leuke uitdaging!<br />
<br />
<h2>
Le Défi des Seigneurs</h2>
<br />
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-_RGnIrjk84g/WPPoA1BNyzI/AAAAAAAAjJQ/5HsQCzf4jnA2dEPl1GT9VrRUTRwVLx6dQCEw/s1600/17835027_1740375996293185_5112259095356657725_o.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="133" src="https://3.bp.blogspot.com/-_RGnIrjk84g/WPPoA1BNyzI/AAAAAAAAjJQ/5HsQCzf4jnA2dEPl1GT9VrRUTRwVLx6dQCEw/s200/17835027_1740375996293185_5112259095356657725_o.jpg" width="200" /></a><br />
Zaterdagochtend om 7 uur stond ik dan ook aan de start van de Défi des Seigneurs. Het zou vandaag erg lekker weer worden, al boven de 20 graden, maar zo vroeg was het nog maar net boven het vriespunt. Dus maar even mijn armsleeves aangetrokken en een heel dun jasje eroverheen om te beginnen. Dat kan later altijd nog uit. Vlak voor de start werd de themesong van Game of Thrones ook nog even gedraaid, een mooi begin en ik werd er zelfs een beetje emotioneel van. Let's do this!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-DGt71Q4nED4/WPPoE9QHjII/AAAAAAAAjJQ/dDigTLoGvh8zooo2S88Np78P3gJghtc8ACEw/s1600/34077988395_e237ff6137_o.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="263" src="https://3.bp.blogspot.com/-DGt71Q4nED4/WPPoE9QHjII/AAAAAAAAjJQ/dDigTLoGvh8zooo2S88Np78P3gJghtc8ACEw/s400/34077988395_e237ff6137_o.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Ik stond wel redelijk vooraan op het tweede rijtje, maar het doel was wel om een beetje rustig te starten en gewoon lekker de trail uit te lopen. Maar omdat je vaak toch wel wat knelpunten hebt bij een trail wou ik ook niet te ver naar achteren staan. Dus maar gewoon lekker gaan lopen. Een rondje om de atletiekbaan en daarna rechtsaf richting de bossen. Na ongeveer een kilometer kom je daar dan aan en begint het meteen te stijgen en ook nog eens redelijk steil. Eerste stuk nog maar dribbelend omhoog met de meute mee, maar toen er om me heen al wat mensen gingen powerwalken deed ik daar ook maar meteen aan mee. Krachten sparen Jeroen, er is nog genoeg tijd vandaag! Ik denk dat ik toen zo'n beetje op plekje 30 liep.<br />
<br />
Het eerste klimmetje was zo'n 100 meter omhoog en daarna een kleine afdaling, liep ik eerst nog met de meute mee, in de afdaling ging ik meteen was mensen voorbij. Dit is lekker! Woei, daar gaan we! Maar daarna meteen nog een klim van 100 meter erachteraan. Wel wat plaatsjes opgeschoven, maar nu maar weer rustig in het treintje aansluiten. Het begon al lekker warm aan te voelen door het klimmen. Bovenaan gekomen na ongeveer 4km mochten we weer afdalen, heel lang afdalen! Dus de beentjes weer lekker even de vrije teugels gegeven en daar gingen we voor iets meer dan 4 kilometer. Heel relaxed lekker wat mensen inhalen en mooi wat gratis kilometers afleggen. Fijn!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-m8yO2AW2S8s/WPPoBTOMd-I/AAAAAAAAjJQ/rLPvtojvMDkoUFXukfPfNpmcW_7upnxrQCEw/s1600/17855194_1740383819625736_4624629623506120320_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://4.bp.blogspot.com/-m8yO2AW2S8s/WPPoBTOMd-I/AAAAAAAAjJQ/rLPvtojvMDkoUFXukfPfNpmcW_7upnxrQCEw/s400/17855194_1740383819625736_4624629623506120320_o.jpg" width="266" /></a></div>
<br />
Uiteraard duurt dit niet voor altijd en het liep weer omhoog. Zo, nu wordt het pas echt warm en ik besloot om mijn jasje meteen maar even in mijn tas te droppen. Op het steile stukje toch weer even wandelend omhoog, dus toen mooi even tijd voor. Het liep verder nog echt ontzettend soepel, de benen voelden ook echt ontzettend sterk. Misschien dat ik hem vandaag nog wel ga uitlopen ook!<br />
Tussendoor nog even een klein stukje gratis omlaag, met een kilometer van 3'50 en daar gingen we verder de berg op. Van 8 tot 14km was het ongeveer 270m klimmen en dat ging daarna weer naar beneden met een paar kilometers rond de 4 minuten. Als het zo doorgaat hoef ik de helft van de tijd maar mijn best te doen met al die gratis kilometers. Het zijn allemaal een stuk beter beloopbare paden dan dat ze in bij de Trail des Fantomes uitzoeken. Maar daar doen ze het er gewoon om ;) wat ook erg leuk is, maar niet best voor je tempo.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-3MKFBs0S9Cw/WPPoBrh5KvI/AAAAAAAAjJQ/RomUJmH5bLwYfwbHGVQ_nnK0cC3nwZ61QCEw/s1600/17880276_1740382212959230_2140075187355207636_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="480" src="https://1.bp.blogspot.com/-3MKFBs0S9Cw/WPPoBrh5KvI/AAAAAAAAjJQ/RomUJmH5bLwYfwbHGVQ_nnK0cC3nwZ61QCEw/s640/17880276_1740382212959230_2140075187355207636_o.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
Beneden de berg aangekomen ging het een tijdje wat rustiger op en neer en op 24km kwamen we in een dorpje bij de eerste verzorgingspost. Daar even snel 2 bekertjes cola en wat zoute stengels, lekker! Maar ook snel weer door, het liep gewoon nog te lekker om teveel tijd te verliezen. Gelukkig had ik wel wat energie ingenomen, want nu kwam een van de langste achtereenvolgende klimmen van de trail, die iets meer dan 250m omhoog ging. Pompiedom, eerst nog rustig dribbelend, maar later afgewisseld met wat powerwalken. De mensen om me heen wat in de gaten houden en een beetje hun tempo proberen te volgen. Al werd het wel steeds rustiger op het parkoers. Ondertussen kon ik nog genieten van alle uitzichten en prachtige natuur. Het is echt een hele mooie streek daar!<br />
<br />
Boven aangekomen kregen we ineens heel ander soort paden voor de kiezen, meteen een stuk technischer met heel veel rotsen en boomstronken. Het leek hier wel een beetje op de trails bij Ibbenburen in Duitsland, gelukkig train ik daar ook nog wel eens, dus het ging me allemaal goed af. Korte pasjes en lekker dansen over de paden. Heerlijk! Langs grote rotspartijen, afgronden en later zelfs nog een ruïne van een kasteel. Daniëlle zat zoals afgesproken bij 32km op mij te wachten, wat een schat! Ze was daar ook aan het genieten van de omgeving en kon daar ook mooi het kasteeltje bekijken. Even een foto, een kus en weer door! Ik kreeg te horen dat ik rond de 14e plek liep volgens de app die ze volgde, dat is al heel netjes!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-SSX0PqGZ_54/WPPoE9HZ5FI/AAAAAAAAjJQ/XwDN8J_OV0sa7YetNlsDZ-o9sjl7LA77wCEw/s1600/IMG-20170409-WA0017.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-SSX0PqGZ_54/WPPoE9HZ5FI/AAAAAAAAjJQ/XwDN8J_OV0sa7YetNlsDZ-o9sjl7LA77wCEw/s640/IMG-20170409-WA0017.jpg" width="360" /></a></div>
<br />
De afdaling die hierna volgde ging iets minder snel door het technische aspect, maar nog steeds kon ik hier wat mensen voorbij. Ook de klim die daarop volgde kon ik merken dat sommige mensen toch te hard gestart waren en daar nu de rekening van kregen. Pardon, excusez-moi! Passer à gauche! Zo kwam ik nog wat verder in het klassement. Het marathonpunt op 42.2km passeerde ik in ongeveer 3.45, hier moest ik nog even aan alle vrienden en kennissen denken die de dag erop in Rotterdam gingen lopen. Ze zouden net zulk lekker weer hebben als ik vandaag, maar ik liep heerlijk te genieten in de bossen. Zij moesten knallen op het warme asfalt. Hoop dat ze het allemaal goed gaan doen!<br />
<br />
Ik was blij dat ik alweer een stuk over de helft was en het voelde ook nog eens heel goed. De benen waren nog steeds ontzettend sterk en ik had nog nergens last van.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-9sAk3aaXyPk/WPPoAYvjjEI/AAAAAAAAjJQ/_6lajqQih7Y4Dg9uStZnG5PQErVTH0LjgCEw/s1600/17834389_1881549342086274_1771644132438034824_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="426" src="https://3.bp.blogspot.com/-9sAk3aaXyPk/WPPoAYvjjEI/AAAAAAAAjJQ/_6lajqQih7Y4Dg9uStZnG5PQErVTH0LjgCEw/s640/17834389_1881549342086274_1771644132438034824_o.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
De pijn begon pas na 50km ongeveer. Toen was het vaatje wel een beetje leeggetrokken. Ik was blij dat het toen wat minder op en neer ging, maar de klimmetjes die er waren gingen wel sneller wandelend. De benen voelden eigenlijk nog wel erg goed, maar mijn hoofd was heftig aan het protesteren tegen het hardlopen. Kom op Jeroen, gewoon doorzetten. Laat die gedachten niet de overhand krijgen. Bij 55km was er weer een verzorgingspost gelukkig en tot mijn verbazing was Daniëlle daar ook nog, ze liep een stukje met me mee tot de post en daar even vertellen hoe het ging. Rustig even staan, wat drinken en eten pakken, proberen dat energielevel weer iets omhoog te krijgen. Ik was blij dat ze er was en dat gaf me ook weer wat extra motivatie. Ik hoorde dat ik toen op de 7e plek lag, behoorlijk wat ingehaald dus en ook dit gaf me weer extra energie!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
Vol goede moed ging ik weer op pad, nog maar 20 kilometer! Dus dat is fijn aftellen. 20 kilometer lopen lukt ook nog wel. Daarnaast heb je over 10km ook nog een verzorgingspost, maar ik wist dat deze post op het hoogste punt van de wedstrijd lag op bijna 600m hoogte. Onderhand was ik eigenlijk wel blij als we steil omhoog moesten klimmen, want dan kon ik even op adem komen met het naar boven wandelen. Vlak na de post was ik nog een keer ingehaald, maar verder liep ik alleen nog maar in mijn eentje. Op sommige plekjes stonden nog wat mensen aan te moedigen, wat erg fijn was, maar verder was het gewoon genieten van de natuur en nog steeds de prachtige uitzichten.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-Xvae-pS3tBI/WPPoDFXc04I/AAAAAAAAjJQ/ajMm6llmlKsY8HEYT3Sr7UsglH6elLl7gCPcB/s1600/33266490343_1fbae512ca_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="426" src="https://1.bp.blogspot.com/-Xvae-pS3tBI/WPPoDFXc04I/AAAAAAAAjJQ/ajMm6llmlKsY8HEYT3Sr7UsglH6elLl7gCPcB/s640/33266490343_1fbae512ca_o.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
Ik baalde op dat moment vooral van de stukken vals plat, die waren gewoon te vlak om te wandelen, maar het hardlopen voelde daar nog extra zwaar. Gelukkig werd de pijn niet erger dan dat het al deed en als je hardloopt gaan de kilometers toch weer wat sneller voorbij, gewoon blijven lopen dus! Op 65km kwam dan een van de laatste klimmen, die ook meteen het steilst was. Mooi klein zigzag paadje bijna recht omhoog. Handen op de knieën en gaan, ik hoorde het rumoer van de post al vanaf een afstandje en daardoor kon ik weer wat extra kracht aanspreken. Klein stukkie nog en dan mag je even je rust pakken! Daarna is het op 2 kleine piekjes na bijna allemaal naar beneden, dus uitlopen gaat sowieso wel lukken, daar was ik van overtuigd. Ik was ook totaal n<br />
iet meer bezig met de dag van morgen, waarop ik nog eens 25km met 1000 hoogtemeters moest afleggen, gelukkig maar.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-_geLfbDHG_4/WPPoEPFLQUI/AAAAAAAAjJQ/ALUyb4CH1XYlsFFhPdkEY7rR0nw-A6bzwCPcB/s1600/34037650326_1084970847_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="426" src="https://2.bp.blogspot.com/-_geLfbDHG_4/WPPoEPFLQUI/AAAAAAAAjJQ/ALUyb4CH1XYlsFFhPdkEY7rR0nw-A6bzwCPcB/s640/34037650326_1084970847_o.jpg" width="640" /></a><a href="https://3.bp.blogspot.com/-7ltUnKiqfLQ/WPPoCPsmyQI/AAAAAAAAjJQ/UvKlIYP1kUMuYSts4rd4EfR1QJF_AtBswCPcB/s1600/33235588784_dcfdf2205e_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="426" src="https://3.bp.blogspot.com/-7ltUnKiqfLQ/WPPoCPsmyQI/AAAAAAAAjJQ/UvKlIYP1kUMuYSts4rd4EfR1QJF_AtBswCPcB/s640/33235588784_dcfdf2205e_o.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
Bij de post aangekomen even goed mijn rust gepakt. Even zitten, weer wat cola achterover slaan en ik heb daar zo'n beetje 2 sinaasappels verslonden. Die gaan er altijd wel goed in bij mij. Daarna nog wat winegums en beginnen aan het laatste stuk. Dat werd nog eens even goed afzien, het ging dan wel bijna allemaal naar beneden, maar bijna het hele deel bestond uit kleine singletracks langs afgronden en met heel veel boomwortels en afstapjes. Aangezien ik al niet meer heel fris was en mijn benen de afdaling ook niet meer leuk vonden had ik het er zwaar mee. Vooral toen ik meerdere keren mijn tenen stootte tegen de boomwortels, gelukkig kon ik me steeds goed opvangen, maar daardoor schoten wel steeds krampscheuten door mijn lichaam. Een keer zelfs bijna kramp in mijn buikspieren toen ik bijna helemaal voorover viel. Mijn tenen waren er ook niet echt blij mee, maar dat leidt wel weer af van de zwaarte van het lopen, dat scheelt dan weer. Na een schijnbaar eindeloze kwelling en een paar keer goed schelden op mezelf om op te letten hoorde ik dan toch opeens de auto's van de weg onder me. Bijna daar! Kilometertje later liep ik opeens uit het bos en kwamen we op een licht aflopend fietspad, kijk, daar kan ik wel wat mee! Daniëlle zat iets verderop op een bankje langs de kant en moedigde me aan, nog een klein stukje! Even een kusje en weer door! Ik wou toch eigenlijk wel onder de 7.20 uur aankomen, dan wist ik zeker dat ik gemiddeld boven de 10km/uur uitkwam. Iets wat me bij de Trail des Fantomes nooit is gelukt. Nog een klein rondje om een grasveld en de hal inlopen waar de finish was! FINISH, yeaaah!!! Een mooie 8e plek in 7.19'50, nog 10 seconden over, bilj mee! Prachtige medaille in ontvangst genomen en lekker even uitrusten.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-oAIQukHdaa8/WPPoBggUKwI/AAAAAAAAjJQ/8k-vMmhwCcYHmw1_aDypln1dtEK7J42DACPcB/s1600/17883804_1881572008750674_2465622793290414115_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://3.bp.blogspot.com/-oAIQukHdaa8/WPPoBggUKwI/AAAAAAAAjJQ/8k-vMmhwCcYHmw1_aDypln1dtEK7J42DACPcB/s400/17883804_1881572008750674_2465622793290414115_n.jpg" width="266" /></a></div>
<br />
Toen kwam ik er ineens weer achter dat ik morgen ook nog een rondje mocht lopen, geen idee hoe ik dat ooit moet gaan doen. Maar eerst maar even een flinke bord pasta en daarna lekker even in de zon liggen. Vandaag was een mooie dag!<br />
<br />
<h2>
Le MAC VI</h2>
<div>
Na een dagje goed veel eten en een nachtje goed slapen, wat me heel erg meeviel, aangezien ik vaak na zo'n uitdaging gewoon niet slaap, voelde ik me nog redelijk fit. Mijn benen waren wel wat stijf, maar ik kon er gewoon nog mee lopen. Gelukkig hoefde ik vandaag pas om 10 uur te starten op de 25km en kon ik dus lekker rustig opstarten. 2 testrondjes over de baan gelopen voor de start en dat ging ook redelijk. Voelde wel dat ik niet diep kon gaan omdat dan mijn rug/ademhaling begon te tegensputteren, maar mijn benen liepen nog lekker door. Het grootste doel van vandaag was gewoon lekker uitlopen, dus vond het ook niet zo erg. Ik ging wat verder achterin het startvak staan en keek wel wat er ging gebeuren.</div>
<div>
Vandaag was het nog warmer dan gisteren en we startten later, dus ik kon meteen beginnen met alleen een shirtje aan. Mijn waterzak van 1.5 liter had ik thuisgelaten en vandaag liep ik alleen met 2 halve liter flesjes in mijn tas. De Salomon S-Lab Sense SG waren vervangen door de S-lab Sense Ultra's HG, die iets ruimer zijn en mijn tenen wat ontzien, dat voelde wel goed.</div>
<div>
Om 10 uur gingen we dan weer opnieuw op pad voor een mooi rondje, dit keer 25km met 1000 hoogtemeters, relatief gezien iets meer hoogtemeters dan gisteren.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Het begon natuurlijk meteen weer met klimmen, heel veel klimmen. De eerste klim leek een stuk langer te zijn dan gisteren, maar dan kan ook gewoon mijn gevoel zijn geweest. Nu liep ik helemaal tussen grote groepen mensen in en ging dan ook gewoon lekker mee in het tempo. Op de steilere stukken meteen maar weer wandelen en de rest lekker doorlopen. Ik zat op dat moment steeds een beetje tussen de eerste 3 vrouwen in. Bij de klimmen kwamen ze mij voorbij, het afdalen ging mij toch weer wat makkelijker af. Als ik een beetje bij hun in de buurt kan blijven vind ik het toch nog wel een mooie prestatie.</div>
<div>
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-MwVRhM2pmMg/WPPoFBRr8hI/AAAAAAAAjJQ/EYIb0p7yawETWg5I18yeuZ-kz8z6CChWACPcB/s1600/MacVI.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://1.bp.blogspot.com/-MwVRhM2pmMg/WPPoFBRr8hI/AAAAAAAAjJQ/EYIb0p7yawETWg5I18yeuZ-kz8z6CChWACPcB/s1600/MacVI.png" /></a></div>
<div>
<br /></div>
<div>
Na 5.5km kwamen we dan aan het eind van de eerste klim. Hierna hoef je nog geen 20km meer, na gisteren klonk dat erg makkelijk! Nu al aftellen, maar we hebben nog wel wat klimmen voor de boeg. Maar nu eerst tot 9km afdalen, woei! Het tempo ging lang niet zo snel als gisteren, met de snelste km een 4'12, maar toch is het wel fijn als je lekker omlaag loopt. De 3 dames vielen ook uit elkaar en de eerste dame was allang uit zicht. Ik liep toen zelf een tijdje bij de 3e dame. Pff, die heeft er toch ook nog een erg goed tempo inzitten. Vooral toen het ineens weer omhoog ging moest ik haar laten lopen. Komt straks wel weer dacht ik.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Van 9 tot 12km ging je nog een bergje over en daarna begon eigenlijk al de laatste klim tot aan km 18 op 600m hoogte waar ook weer de laatste verzorgingspost was. Deze klim was weer erg steil en duurde ook wel even. Ondertussen liep het steeds wat soepeler en haalde ik zelfs de 3e dame weer in met de klim. Ook de 2e dame kwam ik niet al te lange tijd later voorbij en zij leek het helemaal zwaar te hebben. Boven aangekomen wist ik dat het sowieso goed zou komen, of ik moest nog van de berg afvallen ofzo. Het laatste deel ging alleen nog maar omlaag en over een ander pad dan het technische pad van gisteren.</div>
<div>
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/--KOQBsfx9NA/WPPoBJ51JQI/AAAAAAAAjJQ/cw2KeS7PPzwsRnexPA3ygqkpjqaJddwuACPcB/s1600/17854804_792294087589537_3378756846450074281_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="429" src="https://3.bp.blogspot.com/--KOQBsfx9NA/WPPoBJ51JQI/AAAAAAAAjJQ/cw2KeS7PPzwsRnexPA3ygqkpjqaJddwuACPcB/s640/17854804_792294087589537_3378756846450074281_o.jpg" width="640" /></a></div>
<div>
<br /></div>
<div>
Hier kon ik weer wat kilometers laag in de 4'10/4'20 lopen en de finish kwam met rasse schreden naderbij. De eerste vrouw haalde ik in deze afdaling ook nog in en even later liepen we alweer langs het grasveld waar de finish was, YES, GEHAALD! 100km in 2 dagen met ongeveer 3500 hoogtemeters. Ik kwam op mijn klokje uit op 2.28 over 26km en daarmee ben ik 52e geworden op de MAC VI. Dat krijg je ervan als je de vorige dag al zo gek hebt gedaan ;). Ik kwam er toen eindelijk achter hoe ik in het klassement van de Challenge stond en ik had vandaag mijn 4e plek behouden! Ik wist al dat er een 5-mans podium was, dus daar kon ik me ook nog even op verheugen. Daniëlle zat al lekker op het gras in de zon en daar hebben we even lekker gerelaxed tot de prijsuitreiking was. Wat een prachtige dag en wat hebben we een geluk gehad dit weekend met het weer. Even kijken wat ze in Rotterdam allemaal gedaan hebben op de marathon en daar ook supermooie resultaten gezien van vrienden. Met als hoogtepunt Bram die een dik PR liep met 2.36, echt super! Maar het is natuurlijk maar een kort afstandje ;).</div>
<div>
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-QdR4L77A6Yc/WPPoDuHL29I/AAAAAAAAjJQ/4wBQs_i63P41aeJW9Fu9RdpkYrgUvDlLwCPcB/s1600/33947724731_07a51a38d1_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="416" src="https://1.bp.blogspot.com/-QdR4L77A6Yc/WPPoDuHL29I/AAAAAAAAjJQ/4wBQs_i63P41aeJW9Fu9RdpkYrgUvDlLwCPcB/s640/33947724731_07a51a38d1_o.jpg" width="640" /></a></div>
<div>
<br /></div>
<div>
Nu op naar een aantal andere mooie doelen dit jaar. Maar daar horen jullie later meer over. Het is in ieder geval ontzettend spannend en zie er wel een beetje tegenop. Maar dit weekend heeft me laten zien dat ik weer op de goede weg ben en soms toch wel meer kan dan ik zelf denk. Aanrader dit!</div>
Jeroenhttp://www.blogger.com/profile/08742846211257015704noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3560272878299663092.post-29935783725352744912017-03-21T14:07:00.001-07:002017-03-21T14:11:42.885-07:00Vuurtorentrail 35km - Episch!<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-hbXsYL48SUU/WNGAuCyE4EI/AAAAAAAAiew/Z76cmc7g3ZIhgjz8A86-DKwr4qf5hL_hACLcB/s1600/hdr-vuurtorentrail2016-670x172.png" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="164" src="https://1.bp.blogspot.com/-hbXsYL48SUU/WNGAuCyE4EI/AAAAAAAAiew/Z76cmc7g3ZIhgjz8A86-DKwr4qf5hL_hACLcB/s640/hdr-vuurtorentrail2016-670x172.png" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Foto door Mischa Visser - http://photography.visser.it/</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<br />
Dit weekend stond de Vuurtorentrail op het programma, Robin Kinsbergen heeft mij de mogelijkheid gegeven om de nare smaak van de Sallandtrail even lekker weg te spoelen, of weg te laten blazen, beide was goed mogelijk. Want de omstandigheden waren goed pittig dit weekend!<br />
<br />
Zaterdag aangekomen op Ameland samen met Daniëlle en meteen lekker met het fietsje een deel van het eiland verkent. Even gekeken waar de start was en dat was meteen al 10km door de duinen fietsen, met een behoorlijk pittige tegenwind. Meteen even lekker de beentjes een beetje losgemaakt. Bij Tante An lekker een bord vol vis gegeten en daarna samen naar de sporthal om de Trails in Motion filmavond te bekijken. Wat een ontzettend gave en ook emotionele beelden, erg tof en een aanrader!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-15jlffj-_BQ/WNGC1UdRXAI/AAAAAAAAie8/ty-zNxWNp0oERM6gltdiK0bQp6WYIdzRwCLcB/s1600/17309401_1868243560110970_258737404444481594_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="318" src="https://3.bp.blogspot.com/-15jlffj-_BQ/WNGC1UdRXAI/AAAAAAAAie8/ty-zNxWNp0oERM6gltdiK0bQp6WYIdzRwCLcB/s320/17309401_1868243560110970_258737404444481594_n.jpg" width="320" /></a></div>
De terugweg ging een stuk makkelijker gelukkig en we konden snel ons bed induiken in Hotel Nes, wat ook goed aan te raden was. Mooie ruime kamer en erg netjes. Fijne douche, met zonnehemel mocht je dat willen, lekker! Om 7 uur 's ochtends ging de wekker alweer, even wakker worden, lekker ontbijten en me alvast omkleden en klaarmaken voor het lopen. Gelukkig op tijd van het hotel vertrokken, want de wind was er niet beter op geworden. Dit keer was er ook nog een fikse regen dus het was alvast een pittige warming-up maar kon gelukkig nog wel een uurtje rust pakken. Hierdoor kreeg ik het alleen wel best fris en daardoor besloot ik om te starten met mijn lange regenbroek nog aan. Die kan altijd nog uit als het echt te warm wordt.<br />
<br />
Om half 12 was dan de start en natuurlijk stond ik weer met mijn koppie vooraan. Lekker lopen!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://3.bp.blogspot.com/-g6T7l0QdhJo/WNGE69tAhjI/AAAAAAAAifM/42Mi21UQzNsy5JYAyKKlXlVhauNLXoDNwCLcB/s1600/17434939_1674944486141061_8362211322529156164_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="426" src="https://3.bp.blogspot.com/-g6T7l0QdhJo/WNGE69tAhjI/AAAAAAAAifM/42Mi21UQzNsy5JYAyKKlXlVhauNLXoDNwCLcB/s640/17434939_1674944486141061_8362211322529156164_o.jpg" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Foto: Mark Wierstra</td></tr>
</tbody></table>
<br />
Het regende nog behoorlijk, dus mijn muts ook nog eens op. Goedgemutst op pad met kabouter plop. Maar het liep wel lekker en ik was tevreden. Eerst een paar honderd meter over het asfalt en al snel het bos in. Meteen richting de Vuurtoren en daar een rondje omheen jagen. We liepen meteen los met een groepje van 4 man en al snel liepen we de duinen in. Hier begon het genieten pas echt! Zoveel singletrails met korte bochtjes, steile klimmetjes en leuke afdalingen. Het ging maar door! Daar kan ik echt van genieten, lekker in de bochtjes hangen en knallen! Marc had me de vorige dag aangeraden om niet te grote noppen te gaan gebruiken, dat was niet nodig. Maar dat ik daar naar geluisterd had vond ik op dat moment wel jammer, door alle regen was het op veel plaatsen toch erg glad en mijn S-Lab Sense Ultra's konden het niet altijd behappen. Maar ik bleef gelukkig nog wel op de been.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-7nFPI1b1qts/WNGG9Q9st2I/AAAAAAAAifY/gBrWNGvgDdsMTvF29TTTMy8QSS9FdIdNQCLcB/s1600/17434741_1674945396140970_1872287129008119397_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="426" src="https://1.bp.blogspot.com/-7nFPI1b1qts/WNGG9Q9st2I/AAAAAAAAifY/gBrWNGvgDdsMTvF29TTTMy8QSS9FdIdNQCLcB/s640/17434741_1674945396140970_1872287129008119397_o.jpg" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Foto: Mark Wierstra</td></tr>
</tbody></table>
<br />
Na een paar kilometer moest ik toch het kopgroepje weer laten gaan, maar dat vond ik helemaal niet erg. Tempo bleef nog wel goed, maar zij waren gewoon sterker. In de stukken met wind mee was het toch wat aan de warme kant met al die kleding aan, maar gelukkig konden de mouwen nog wat worden opgestroopt en de bovenkant van het jasje kon open, dat scheelt. Ik gunde mezelf geen tijd om mijn broek nog uit te trekken. Ineens kwamen we langs de eerste post, daar even wat winegums nemen en weer doorgaan. Lekker verder door de duintjes en opeens zag ik meerdere andere lopers voor me uit, we waren alweer op het parkoers aangekomen van de 60km. Gezellig! Vlak voor me uit zag ik ineens 2 mensen lopen, met een van de 2 met hele uitbundige staartjes, Stella! Snel ernaartoe gelopen en even gegroet, gevraagd hoe het ging en leuk ze even te zien. Maar ik ga weer door, succes!<br />
<br />
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-9Z_JJW41OZE/WNGM8uNygkI/AAAAAAAAifs/aIF4fbyfhMEpBzNDHRabLM8-szE-scHhACLcB/s1600/17362910_1907122319530381_4794377313089510970_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"></a><a href="https://2.bp.blogspot.com/-AYVjscRjd9Y/WNGNC2FObfI/AAAAAAAAifw/x25s5tN4IXo2qakAL_96bZxUWtffHfJvwCLcB/s1600/17352420_1121447748001578_8813866377373710212_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://2.bp.blogspot.com/-AYVjscRjd9Y/WNGNC2FObfI/AAAAAAAAifw/x25s5tN4IXo2qakAL_96bZxUWtffHfJvwCLcB/s320/17352420_1121447748001578_8813866377373710212_n.jpg" width="177" /></a>Opeens zag ik daar een strandopgang opdoemen, door een leuk mul paadje met wat klimmetjes en zo het strand op. Daar begon het gedonder, wat een wind! Dit werd gewoon keihard werken! Maar wat voelde het ontzettend goed, ik had een enorme glimlach op mijn gezicht toen ik daar aan het stoempen was. Je zag het zand over het strand scheren en de golven beukten er ook lekker op los. Heroïsch! Hier was ik wel weer blij met mijn kleding, goed fris in de wind en ook nog wat druppels eroverheen. Maar ik kon er echt alleen maar van genieten. De nummer 5 die redelijk vlak achter me zat zag ik ook steeds iets verder afzakken. Het was helaas maar 1 kilometer lang, hop weer de strandopgang op en daar stond Daniëlle ineens. Even een knuffel en een kus en weer door, daar kwamen we weer langs de post en daar stond Marc ook nog, weer even ouwehoeren, stiekem een bekertje bouillon en nog wat winegums.<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-9Z_JJW41OZE/WNGM8uNygkI/AAAAAAAAifs/aIF4fbyfhMEpBzNDHRabLM8-szE-scHhACLcB/s1600/17362910_1907122319530381_4794377313089510970_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="320" src="https://1.bp.blogspot.com/-9Z_JJW41OZE/WNGM8uNygkI/AAAAAAAAifs/aIF4fbyfhMEpBzNDHRabLM8-szE-scHhACLcB/s320/17362910_1907122319530381_4794377313089510970_n.jpg" width="176" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Foto: Bob van der Weg.</td></tr>
</tbody></table>
<br />
Marc vroeg wat mijn positie was in de wedstrijd, ik keek opzij en zag de nu nummer 4 langszij komen omdat hij meteen doorliep. 5e plek dus, maar ik maakte me niet druk en ging er ook maar weer vandoor. Hekje over springen en weer volop tegen de wind over een mooi soepel graspad. Iets verder terug op het fietspad zag ik Daniëlle nog zwoegen om mij bij te houden, dit lukte helaas niet helemaal. Maar langzaam maar zeker zag ik Tonnie de nummer 4 wel weer dichterbij komen. Al snel zat ik weer naast hem en we raakten even kort aan de praat, maar hij had het zwaar en moest zich toch weer wat laten afzakken. Succes verder!<br />
<br />
Dat was ook wel nodig, want het pad veranderde van grasland in mul zand en paardenpad. Dit werd wel zwaar zwoegen, stukken over de duinen waar bijna geen pad was en nog meer mul zand. Ik kon er nog steeds van genieten en wat een mooie omgeving. Van de duinen kwamen we weer op het strand en daar waren de omstandigheden onveranderd. Dus dat werd nog verder stoempen. Hoppa! Het kostte wel veel kracht en het tempo zakte wel een stuk maar door het genieten kreeg ik er gewoon weer kracht bij, dus gewoon aanzetten! Het frettepad kwam meteen hierna, dit is ook weer helemaal mul zand, waar het strand nog wel redelijk hard was, het tempo zakte daardoor nog wat verder maar met korte lichte pasjes kom je een heel eind!<br />
<br />
Na weer een stuk strand kwamen we weer in een bos, een bos met weer supertoffe singletrails en leuke klimmetjes. Hier was de splitsing voor de 35km en de rest. Wij mochten nog een extra rondje over het strand, dit keer gelukkig iets maar naar het zuiden afgebogen en daardoor hadden we het laatste deel strand het windje heel iets in de rug, dat is toch ook wel eens fijn! Nog een steile strandafgang en daarna een stukje makkelijk asfalt opnieuw richting het bos waar de laatste klimmetjes op ons wachten. Op dat laatste klimmetje stond iemand die riep dat het nog 1 km naar de finish was, dat was eerder dan gedacht! Had er iets van 32 opzitten en had nog wel zin in een stukje. Benen voelden nog goed en het liep zoveel beter dan vorige week, al werd het toen ook pas heel slecht na 30km. Maar nu voelde ik me nog sterk, een goede oppepper!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://4.bp.blogspot.com/-2yn8-fZgaJo/WNGRUikRZzI/AAAAAAAAigM/B4GEs0jaiiIs-7Y8WAmgrUglVoUgu5XQQCEw/s1600/17358702_1674950816140428_1645544686627385333_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="426" src="https://4.bp.blogspot.com/-2yn8-fZgaJo/WNGRUikRZzI/AAAAAAAAigM/B4GEs0jaiiIs-7Y8WAmgrUglVoUgu5XQQCEw/s640/17358702_1674950816140428_1645544686627385333_o.jpg" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Foto: Mark Wierstra</td></tr>
</tbody></table>
<br />
Uit het bos gekomen was daar dan inderdaad weer het laatste stukje asfalt richting het dorp en de finish. Het tempo kon weer iets omhoog en na een bochtje zag ik de finish alweer liggen! Dit was supertof! Robin stond direct na de finish om mijn medaille om te hangen en we kregen een lekker biertje erbij en een kop erwtensoep, genieten geblazen! Daniëlle was er natuurlijk ook weer en ze was ook trots, maar wel behoorlijk onderkoeld. Mijn motivatie was in ieder geval weer helemaal terug na dat deukje van vorige week en de plannen worden al gemaakt om volgend jaar hier ook weer te gaan lopen, zeker een aanrader!<br />
Uiteindelijk ben ik 4e geworden met 2.39'30 over ongeveer 33km, iets korter dus. Maar het was 33km lang genieten!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-ucVCJ1Qu9yI/WNGRU7FecCI/AAAAAAAAigM/9-9Atj-HaY0yMdz-wGH7RPKAqDQCcXCHQCEw/s1600/%255B5926%255D.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://1.bp.blogspot.com/-ucVCJ1Qu9yI/WNGRU7FecCI/AAAAAAAAigM/9-9Atj-HaY0yMdz-wGH7RPKAqDQCcXCHQCEw/s400/%255B5926%255D.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Robin, Myanou en alle vrijwilligers nogmaals super bedankt voor dit mooie weekend! We hebben ervan genoten!<br />
<br />Jeroenhttp://www.blogger.com/profile/08742846211257015704noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3560272878299663092.post-88549561253260404752017-03-13T15:30:00.001-07:002017-03-13T15:30:18.204-07:00Sallandtrail 75km 2017 - 3x is niet altijd scheepsrecht..Zoals elk jaar bij de Sallandtrail tot nu toe, is mijn voorbereiding niet top geweest. De kilometers begonnen dit jaar net weer een beetje op een normaal niveau te komen en toen kwamen de pijntjes weer opzetten, eerst mijn scheenbenen die begonnen te irriteren, daarna nog de bal van mijn voet. Daardoor weer wat weken wat rustiger aan moeten doen en wat meer proberen te fietsen.<br />
Toch vol goede moed de laatste week ingegaan en proberen te stapelen en weer eens de bietensap uit de kast getrokken.<br />
<br />
Het plan voor deze keer was gewoon lekker de 75km uitlopen en dan maar zien waar ik eindig. Eerste plek is zeker niet van belang en ik wou de volgende dag hopelijk ook nog kunnen lopen. Een goede generale voor de 75+25km in de Vogezen.<br />
<br />
Het was wel weer een superdag voor de Sallandtrail, het weertje was ontzettend lekker met in de middag een graad of 14 en een mooi zonnetje. Geen regen, weinig wind. Tijdens het starten was het nog wat frisser, dus het hele dunne Salomon S-Lab Light jacket aangedaan over mijn shirt. Precies goed!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://3.bp.blogspot.com/-pjbLBhoHK14/WMcSjquQA2I/AAAAAAAAiT0/yGXqKBWKisEPxETaEDZtRu79ABrhuqOIQCLcB/s1600/17191633_1263475367065925_8428738370820902007_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="426" src="https://3.bp.blogspot.com/-pjbLBhoHK14/WMcSjquQA2I/AAAAAAAAiT0/yGXqKBWKisEPxETaEDZtRu79ABrhuqOIQCLcB/s640/17191633_1263475367065925_8428738370820902007_o.jpg" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Foto: Annauf.nl</td></tr>
</tbody></table>
<br />
Toch altijd weer de neiging om te kijken hoe de kopgroep gaat lopen, dus gewoon vooraan meegegaan. Het ging eigenlijk best lekker, het liep soepel, geen last van mijn schenen of mijn voeten en het tempo ging ook wel fijn. Maar het moest later op de dag ook nog fijn lopen, dus ik besloot om het kopgroepje maar zijn gang te laten gaan en zelf nog iets rustiger aan te doen. Ging de eerste 5k vorig jaar in gemiddeld 4'21, dit jaar in 4'30. Zelfs nog iets rustiger dan ik dacht dat we liepen.<br />
<br />
Ineens liep ik weer eens helemaal alleen bij de Sallandtrail, geen fietsers om me heen, geen andere lopers. Ga maar gewoon lekker genieten. Ik had voor de zekerheid ook maar eens mijn MP3-speler meegenomen, voor als ik het heel zwaar zou gaan krijgen, misschien dat dat nog eens helpt. Maar daar had ik niet eens zin in. Lekker in het zonnetje door het bos, heuveltje op, heuveltje af. Lekker relaxed blijven lopen. 2e 5km in gemiddeld 4'45.<br />
<br />
Ik had me voorgenomen om eens extra goed te gaan letten op mijn energie-intake. Elke 2.5km 2 slokken water en elk half uurtje een gelletje. Dit leek erg goed te gaan, alleen moet je wat vaker je flesjes vullen bij de waterposten. Aangezien het toch relaxed ging vandaag mocht dat gelukkig wel. Kun je meteen een klein beetje kletsen met de mensen en van het zonnetje genieten.<br />
<br />
Na een kilometer of 15 kwam ik weer bij een andere loper terecht, hij had ook uit de kopgroep moeten lossen en we raakten nog even aan de praat. Weer wat mooie verhalen meegekregen, hij was aan het trainen voor Marathon Rotterdam, maar kon best 4 weken vantevoren even de Sallandtrail 75 lopen, dapper! Het doel voor Rotterdam was sub3, veel succes in ieder geval! Op de heuvels van de Lemelerberg moest hij ook mij weer laten gaan en liep ik weer alleen. Omhoog ging ook nog best soepel, alleen het stukje off-road door de struiken een redelijk steil pad ging wandelend om de krachten nog wat te sparen.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://3.bp.blogspot.com/-HZ22TGHvg_o/WMcYEw81y0I/AAAAAAAAiUE/3zsilucdNQwSQtVFoo_QyiqU63-M9WjGwCLcB/s1600/17038551_1263471257066336_1703233485404695132_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="426" src="https://3.bp.blogspot.com/-HZ22TGHvg_o/WMcYEw81y0I/AAAAAAAAiUE/3zsilucdNQwSQtVFoo_QyiqU63-M9WjGwCLcB/s640/17038551_1263471257066336_1703233485404695132_o.jpg" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Foto Annauf.nl</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<br />
Vlak daarna kwam alweer de laatste heuvel van dit stuk parkoers en mochten we weer op pad richting het bos. Die laatste heuvel hakte er ineens toch wel hard in en mijn benen begonnen te kraken. Ineens was het allemaal niet meer zo leuk, het tempo stortte toch wel heel erg in en zelfs na het laatste kleine bultje op het vlakke land kwam het tempo er niet meer in. Het pad terug naar de bossen was ook nog eens erg saai, een lang, vlak zandpad. Normaal gesproken best lekker om even bij te komen, maar nu alleen maar een eindeloos pad om in steeds negatiever gedachten te geraken. Hoe kan dat zo snel ineens omslaan? Ik had er al snel ontzettend de pest in en mijn benen wilden totaal niet meer meewerken. Ik ga maar even een stukkie wandelen, wat is dit toch opeens? Gewoon doorlopen Vink! Zometeen in het bos op de toffe singletrails zal het vast wel weer gaan. Net was je nog aan het genieten bovenop de berg, met dat prachtige uitzicht. Niet miepen!<br />
<br />
Na een eindeloos lang recht eind kwam ik dan eindelijk weer in het begin van het bos. Ik zag Bastiaan al staan om me de goede kant op te wijzen, maar ik was al geknakt. Het was te laat, mijn benen hadden er echt geen zin meer in en ikzelf ook niet meer. Het moet ook nog wel iets leuk blijven, hier kon ik niet meer van genieten. Zo goed met je energie proberen om te gaan, maar toch zo hard crashen... hoe dan?<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-L0PQ2h4JrY0/WMcZydyNl2I/AAAAAAAAiUQ/b3YqoyNH1awxKPG9kX3krPugobPg-Rm-QCLcB/s1600/17212182_983666711733338_5424249853682667790_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="480" src="https://1.bp.blogspot.com/-L0PQ2h4JrY0/WMcZydyNl2I/AAAAAAAAiUQ/b3YqoyNH1awxKPG9kX3krPugobPg-Rm-QCLcB/s640/17212182_983666711733338_5424249853682667790_o.jpg" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Foto door Bastiaan.</td></tr>
</tbody></table>
<br />
Ik vertelde Bastiaan dat ik de handdoek al in de ring had gegooid en ging uitstappen. Nog even iets met hem gekletst en toch maar weer door, het is nog een km of 10 naar de finish. Doe maar gewoon rustig achter de 25km lopers aan die ook gezellig op het parkoers liepen. Maar zelfs dat was onderhand teveel gevraagd en na 43km besloot ik om geen stap meer hardlopend te zetten vandaag. Schluss... De telefoon uit mijn tas gepakt en de kortste weg richting het Ravijn genomen. Balen! Balen, balen en nog eens balen! Even mijn frustratie van mij afschrijven, Daniëlle even bellen wat me weer wat opluchtte en even een stukkie door Nijverdal wandelen.<br />
<br />
Voor mij geen 1e plek op de Sallandtrail dit jaar, niet eens een finish. Maar gelukkig de 1e 30km nog wel kunnen genieten. Maar wat had ik graag het hele ritje kunnen genieten, wat was het een mooie dag en de natuur lag er weer prachtig bij! Eenmaal bij het Ravijn aangekomen zo'n beetje de hele kopgroep van de 75km ook weer gesproken, ze waren stuk voor stuk bij de 50km uitgestapt. Dat was spijtig om te horen, maar voor mij toch wel een kleine opluchting, ik was niet de enige waar het vandaag niet bij liep. Gedeelde smart enzovoort.. Bertus natuurlijk weer even bedankt, een lekker stukkie gezwommen en daarna de eerste lopers van de 50km binnengejuicht! Dominique en Ralph waren de nummer 1 en 2 op deze afstand met goede tijden. Weer veel bekenden gesproken en naderhand toch weer met een goed gevoel naar huis terug kunnen keren.<br />
<br />
Ik hoef niet meer te balen, nu alleen even evalueren wat er fout ging. Volgende keer niet meer 2 dagen vantevoren keihard kracht/bovenlichaam gaan trainen omdat Ninja Warrior je zo motiveerde, volgende keer hopelijk minder pijntjes en eindelijk een keer een goede voorbereiding. Maar voor nu even bijkomen, weer wat rustige trainingen doen deze week en zondag mijn revanche halen bij de prachtige Vuurtorentrail op Ameland! Nu alweer zin in!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://3.bp.blogspot.com/-h-HFfTpngHA/WMccpnLuKFI/AAAAAAAAiUc/ks9p7scv-xIPShxVVqkDPwRxDfPEyb9uACLcB/s1600/hdr-vuurtorentrail2016-670x172.png" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="164" src="https://3.bp.blogspot.com/-h-HFfTpngHA/WMccpnLuKFI/AAAAAAAAiUc/ks9p7scv-xIPShxVVqkDPwRxDfPEyb9uACLcB/s640/hdr-vuurtorentrail2016-670x172.png" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Foto door Mischa Visser - http://photography.visser.it/</td></tr>
</tbody></table>
<br />Jeroenhttp://www.blogger.com/profile/08742846211257015704noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-3560272878299663092.post-52153065112924855732016-10-09T13:21:00.000-07:002016-10-09T13:22:02.007-07:00Kustmarathon 2016 - Positief!Vrijdag 30 september ging ik onderweg naar het mooie Zeeland. Ik mocht de nacht voor de kustmarathon doorbrengen bij Michel, hiervoor nog ontzettend bedankt! Het was gezellig! Het was ook nog eens heel handig, want het is toch wel meer dan 2 uur rijden en anders werd het zaterdag érg vroeg opstaan én ik kreeg nog een aantal erg goede tips voor de marathon (Waar je dan nog wel wat mee moet doen). Zaterdagochtend konden we lekker rustig aan doen en in de ochtend nog even afspreken met nog meer toppers.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-02Ya-CVy4ss/V_qUey6CrcI/AAAAAAAAe5w/tDv8x7HAHs0bD00n11Wb9P6VlVUy-CnMACLcB/s1600/DSC_1823.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="360" src="https://1.bp.blogspot.com/-02Ya-CVy4ss/V_qUey6CrcI/AAAAAAAAe5w/tDv8x7HAHs0bD00n11Wb9P6VlVUy-CnMACLcB/s640/DSC_1823.JPG" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Michel, Pascal, Tim en ik onderweg naar Burgh-haamstede.</td></tr>
</tbody></table>
Het was in Burgh-Haamstede een drukte van belang, een ontzettende rij lopers in het startvak en doordat we zo relaxed waren, kwamen we zelfs iets aan de late kant aan. Dat werd dus even voor de start over de hekken en dan maar wat voordringen. Er lopen altijd erg veel goede lopers mee in Zeeland, dus ik nam plaats op de 3e rij. Toch nog vol spanning, ik had er geen hele hoge verwachtingen van, maar de trainingen gingen de laatste tijd weer wat beter en stiekem dacht ik toch aan een tijd onder de 3 uur.<br />
<br />
Na een klein tijdje begon de klok van de kerk te luiden en bij de 12e BAM mochten we vertrekken! Leuk gedaan en iedereen schoot weg als een malle! Michel wou redelijk rustig starten, maar ook hij schoot weg, dus daar maar achteraan. Gelukkig zakte het tempo redelijk snel weer naar een mooi niveau en begon iedereen een beetje op z'n plek te lopen. Michel bleef bij een groepje en ik liep iets harder vooruit. Op een gegeven moment liep ik weer bijna alleen, dat moest ik eigenlijk helemaal niet hebben! Het parkoers liep bijna helemaal naar het zuid-westen en het was heel toevallig ook zuid-westenwind. Dus je wist gewoon dat je veel tegenwind zou krijgen, dan is een groepje zeker aan te raden. Een stukje voor me liepen 4 andere lopers, maar om daar bij te komen moest ik wel wat aanzetten. Nou ja, ben nu nog fris, dus ga maar. Iets tempo maken en erachter aansluiten.<br />
<br />
Dit groepje bleef een behoorlijk stuk bij elkaar, wat erg fijn was. Op de kering nam ik een aantal keer het voortouw om ook de anderen even uit de wind te houden en het liep eigenlijk erg lekker! Het tempo lag rond de 4'05 en dat vond ik wel mooi, een kleine buffer opbouwen voor het 2e deel. Michel had me verteld dat het bij de 21km pas begon. Daar kwam je op een lang stuk strand en daarna door de duinen. Als je hier niet genoeg over had kon je heel hard instorten.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://2.bp.blogspot.com/-gilmX_zS5cs/V_qXTYz2MfI/AAAAAAAAe6U/TfV1Ti_zzskH8x82EkV8OXJBKtX8ndobgCEw/s1600/14568026_10210763151820664_9177569567709099196_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="640" src="https://2.bp.blogspot.com/-gilmX_zS5cs/V_qXTYz2MfI/AAAAAAAAe6U/TfV1Ti_zzskH8x82EkV8OXJBKtX8ndobgCEw/s640/14568026_10210763151820664_9177569567709099196_n.jpg" width="458" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Foto door Matthew Arensman - runcyclewrite.nl</td></tr>
</tbody></table>
<br />
Maar tot nu toe liep het echt heel soepel, zo hield ik wel wat over. Ik had zoveel vertrouwen dat ik steeds langer de kop pakte van het groepje en af en toe een kleine versnelling erin om daar te komen. Hartslag was vanaf het begin eigenlijk al iets te hoog, maar dat was bij Spijkenisse precies zo gebeurt, dus dat moet kunnen. Na 20km draaiden we inderdaad het strand op, eerst een heel stuk mul zand, richting de vloedlijn. Daar liep het al iets beter. Het 21km punt lag alleen weer aan de duinkant, daar moest je door een poortje, dus weer een stuk mul zand en weer terug. 21km in 1.26.40, dan mag ik zeker 7 minuten verliezen in het 2e deel. Pfoe, dat zand kost toch wel ontzettend veel kracht. Het groepje viel daardoor ook nog eens uit elkaar, 3 lopers liepen bij me weg, die hadden blijkbaar toch wat meer over dan mij, 2 andere lopers liep ik zelf weer bij weg. Zo kwam ik helemaal alleen op het strand te lopen, met wind tegen. Balen! Dat werd ontzettend ploeteren op dat strand, het gemiddelde tempo op mijn horloge zag ik steeds wat meer zakken. 4'10, 4'12, zolang het maar niet bij de 4'16 komt is het nog goed!<br />
<br />
Op km 26 mochten we gelukkig weer van het strand af, de duinen in. Een kleine klim, weer door mul zand en vanaf daar liep het wat op-en-neer. Maar het tempo ging wel weer iets meer omhoog gelukkig. Nog niet genoeg om het gemiddelde tempo te laten zakken, maar het klom niet meer zoveel.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-0mT03yuXDSc/V_qXTgqhjUI/AAAAAAAAe6U/O54jBIka6MsS4jtOL-sq-uvXUNq7iwMmgCEw/s1600/KleinSmile.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="263" src="https://1.bp.blogspot.com/-0mT03yuXDSc/V_qXTgqhjUI/AAAAAAAAe6U/O54jBIka6MsS4jtOL-sq-uvXUNq7iwMmgCEw/s400/KleinSmile.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Man, ik had toch echt beter naar Michel moeten luisteren! Bij 30km werd het echt ontzettend zwaar. Het gemiddelde tempo tikte heel langzaam toch naar die 4'16/km en toen knakte ik mentaal toch wel een klein beetje. Met nog een stuk strand en nog meer duinen in het vooruitzicht zou een sub3 marathon er vandaag niet inzitten. Nou ja, gewoon doorgaan, des te eerder ben je klaar. Het publiek was wel superleuk! Hele hagen met mensen waar je doorheen liep en ontzettend goed door aangemoedigd werd, "Kom op Jeroen, ziet er nog soepel uit!', haha, zo voelt het totaal niet! Ik probeer nog wel te lachen, maar het kost zoveel moeite. Nog maar 5 kilometer, dat moet zeker lukken! Ineens weer een lange trap, opletten op kramp, die ik af en toe heel iets opsteekt en bovenaan kop weer omhoog en gaan! Tempo 4'18 gemiddeld...<br />
<br />
Ineens word ik met een behoorlijk tempo ingehaald, hé, dat is Erwin, die liep in het groepje met Michel mee. Hij ziet er nog ontzettend fris uit en loopt met mooie soepele passen van me weg.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-Cq0ofyZwDNw/V_qXTRc_ZXI/AAAAAAAAe6U/UJyPFfzHgu0j8Q0FmgXgAyn_3oZcG-fFwCEw/s1600/14468641_929201593850735_732214092815552418_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="424" src="https://1.bp.blogspot.com/-Cq0ofyZwDNw/V_qXTRc_ZXI/AAAAAAAAe6U/UJyPFfzHgu0j8Q0FmgXgAyn_3oZcG-fFwCEw/s640/14468641_929201593850735_732214092815552418_o.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
Kijk Jeroen, zo moet je het doen. En zo stel ik mijn doel voor volgend jaar alvast in. Nog maar eens de Kustmarathon lopen en dan toch die 3 uur halen. Want het is wel een ontzettend leuke marathon! Maar op dit moment even niet meer, ik zie af. Nog maar eens een klein stukje strand en al snel het duin weer op. Zo dichtbij! De speaker hoor je onderhand al een tijdje kletsen en als je het strand afkomt, het duin op en het duin aan de andere kant weer af is daar dan de laatste bocht. Kom op, nog een klein eindsprintje dan! Voor zover dat erin zit, maar dat wou gelukkig nog wel iets. Vlaggetje van de kustmarathon aangereikt en toch wel trots hiermee lopen. De sub3 zit er dan wel niet in, maar ik loop toch maar weer mooi een marathon uit!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://4.bp.blogspot.com/-UghVhDcAk5c/V_qXTc7wWnI/AAAAAAAAe6U/NeWAsamZVvkprpDtnxa7-N56RIEMQEGowCEw/s1600/14462829_10210763151700661_2155257756276087994_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="600" src="https://4.bp.blogspot.com/-UghVhDcAk5c/V_qXTc7wWnI/AAAAAAAAe6U/NeWAsamZVvkprpDtnxa7-N56RIEMQEGowCEw/s640/14462829_10210763151700661_2155257756276087994_n.jpg" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: 12.8px;">Foto door Matthew Arensman - runcyclewrite.nl</span></td></tr>
</tbody></table>
En daar was de zandbult van de finish dan eindelijk! 3.03.02 op de klok, toch wel heel tevreden op zo'n zwaar parkoers! Wat een publiek ook weer en een heerlijk weertje, genieten geblazen, nu mag het weer. Na de finish kom ik Huub tegen die 2e is geworden met een supertijd en hoor ik dat Tim 1e is geworden en Pascal 4e. Wat een ongelofelijke toppers allemaal! Even wat drinken erbij pakken en daar komt Michel ook alweer binnen in 3.05, zo dichtbij geëindigd nog. Erwin die bij 38km voorbij kwam, had wel een mooie sub3 gepakt met een mooie negatieve split, op dit parkoers, erg sterk!<br />
<br />
Maar voor mij was er dus heel veel positief! Vooral mijn split, waarbij ik dik 9 minuten verloor in het 2e deel. Mijn gevoel, om toch weer een redelijk snelle marathon te kunnen lopen en de hele sfeer van de kustmarathon. Wat een topdag! Volgend jaar weer!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://2.bp.blogspot.com/-qZuUdP4FopY/V_qXTju77EI/AAAAAAAAe6U/VAYEpie__eY1hiqUsbrScDEABythHzUQACEw/s1600/DSC_1824.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="640" src="https://2.bp.blogspot.com/-qZuUdP4FopY/V_qXTju77EI/AAAAAAAAe6U/VAYEpie__eY1hiqUsbrScDEABythHzUQACEw/s640/DSC_1824.JPG" width="360" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Team Scarabee @ Kustmarathon! Huub 2e plaats, erg sterk!</td></tr>
</tbody></table>
<br />Jeroenhttp://www.blogger.com/profile/08742846211257015704noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3560272878299663092.post-20376015428065922922016-09-19T15:35:00.000-07:002016-09-19T15:35:15.460-07:00Montferlandtrail 30km - Gezelligheid kent geen tijd!Een paar weken geleden vroeg Mark Groeneweg, van MudSweatTrails me ineens of ik zin had om de nieuwe trail van MST uit te proberen. Daar heb ik natuurlijk altijd wel oren naar! Het ging om de Montferlandtrail, het gebied waar ik ook de Montferland Nighttrail al heb gelopen en ik samen met Pascal Schepers de MTB-route heb gelopen, een prachtig gebied met erg leuke paadjes en lekker snelle afdalingen! Daar hoefde ik dus niet lang over na te denken, daar had ik me ook wel voor ingeschreven zonder uitnodiging. Wel was er nog de kustmarathon, die 2 weken later is en waardoor ik de Montferlandtrail niet voluit mocht lopen. Eigenlijk moest ik zelfs de 14km lopen en daarvoor alvast 10km inlopen en nog wat uitlopen. Maar Mark had me onderhand al ingeschreven voor de 30km. Nou ja, ik probeer eerst wel rustig aan te doen dan!<br />
<br />
Op zaterdagmorgen weer vroeg op pad samen met Daniëlle en haar moeder, mijn trouwe supporters! Mooi op tijd in Braamt, waar bij Markant Outdoorcentrum de start was. Het was er al gezellig druk en uiteraard kwamen we meteen weer heel veel bekenden tegen. Even hier praten, daar praten, overal praten. Pascal kwam gelukkig ook nog, hij was de vorige dag uit Amerika terug gekomen en wist nog niet zeker of hij wel kon lopen, maar zo'n thuiswedstrijd kon hij natuurlijk niet laten liggen, tof!<br />
<br />
Iets voor 10 liep ik maar vast naar het startvak, waar nog niemand zich bevond, iedereen was nog gezellig aan het ouwehoeren, tot Marc Weening de rest ook maar naar de start riep. Werd het daar toch ook weer gezellig. Toch wat vooraan gaan staan, benieuwd wat de anderen gaan doen. Willem was er, Jasper, Pascal, André, allemaal mannen die goed kunnen racen.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://2.bp.blogspot.com/-GnHC1WYGs6g/V-BWukyWOPI/AAAAAAAAebo/rjCCh_VKGzYXQl7CCg44l4jgCknvyacUgCLcB/s1600/Start.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="392" src="https://2.bp.blogspot.com/-GnHC1WYGs6g/V-BWukyWOPI/AAAAAAAAebo/rjCCh_VKGzYXQl7CCg44l4jgCknvyacUgCLcB/s640/Start.jpg" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">L>R Willem, Jasper, Ik, Pascal.</td></tr>
</tbody></table>
Om 10 uur was er afgeteld en werden we weggeschoten, ok, denk eraan, rustig doen! Pascal had het er ook over dat hij rustig aan wou doen, aangezien hij dus net uit Amerika kwam. Als ik dan wat achter Pascal blijf moet het goedkomen denk ik. Willem liep naar voren, daarachter Pascal en Luuk en nog 2 anderen. Daar weer wat achter kwamen Jasper en ik, de kopgroep een klein beetje in de gaten houden en even gezellig ouwehoeren met Jasper. Klein stukje lopen, een weggetje over en toen kwamen we op het paadje waar Pascal en ik ook de MTB-route zijn gestart, bekend terrein dus. Hier liep het meteen behoorlijk omhoog en ging het tempo wat naar beneden. Hartslag mag omhoog wel iets hoger dan rustig, maar hou je in.<br />
<br />
Het kopgroepje liep iets verder uit en wij liepen nog op een mooi tempo erachteraan. Bovenaan de klim aangekomen mochten we ook weer naar beneden, 2km gehad. De afdalingen hier zijn niet heel steil en makkelijk te lopen. Gratis tempo maken dus, met een tempo van 3'/km naar beneden knallen en genieten! Weer een klein stukje omhoog en 'piep' dat was de 3e kilometer, 3'48. Wie gelooft er nu nog dat ik rustig aan doe? Nog iets meer temporiseren dan, 2e klimmetje was wat steiler en pakte ik ook gewoon lekker wandelend. Straks nog genoeg tempo te maken. Hou die hartslag maar weer rustig. Daarna weer naar beneden, zelfde liedje, vliegen! Daar is dat gewoon veel te leuk voor en we zijn er ook om te genieten toch?<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://3.bp.blogspot.com/-KAtCqc_XmbA/V-BaCelrlAI/AAAAAAAAeb0/2UyZoGLl_8oUzidAGNXiXBVCd0XVUEXLgCLcB/s1600/2016%2B09%2B17_MontferlandTrail_0077.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="213" src="https://3.bp.blogspot.com/-KAtCqc_XmbA/V-BaCelrlAI/AAAAAAAAeb0/2UyZoGLl_8oUzidAGNXiXBVCd0XVUEXLgCLcB/s320/2016%2B09%2B17_MontferlandTrail_0077.JPG" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><br /></td></tr>
</tbody></table>
Jasper moest het tempo toch wat laten vieren en ik zag dat Pascal en zijn medeloper ook de snelheid wat lieten zakken, zo liep ik dus even wat door om bij Pascal weer aan te sluiten. Hij had een beste tik gekregen ineens, waarschijnlijk door de jetlag en hij stond zelfs op het punt om de handdoek in de ring te gooien bij de verzorgingspost op 7km. Moet je niet doen man, laat het tempo gewoon nog wat zakken, probeer die ontspanning te vinden en geniet gewoon van je rondje achtertuin, kom op! Nog wat temporiseren en hem even uit de wind houden. De verzorgingspost kwam al snel dichterbij, daar gewoon even lekker wat energie innemen en dan komt het goed!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-CayqgwEhcuA/V-BbwZM-mNI/AAAAAAAAecA/xPfPWcbX4ZkSOao1Eanej5aLi_n3mD1EwCLcB/s1600/2016%2B09%2B17_MontferlandTrail_0222.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="266" src="https://4.bp.blogspot.com/-CayqgwEhcuA/V-BbwZM-mNI/AAAAAAAAecA/xPfPWcbX4ZkSOao1Eanej5aLi_n3mD1EwCLcB/s400/2016%2B09%2B17_MontferlandTrail_0222.JPG" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-hbR9aR4Kh90/V-Bbxqf26GI/AAAAAAAAecE/P18abrRUsYIJpUXaA6nDFLu4SP_iHuhrwCLcB/s1600/2016%2B09%2B17_MontferlandTrail_0238.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="266" src="https://2.bp.blogspot.com/-hbR9aR4Kh90/V-Bbxqf26GI/AAAAAAAAecE/P18abrRUsYIJpUXaA6nDFLu4SP_iHuhrwCLcB/s400/2016%2B09%2B17_MontferlandTrail_0238.JPG" width="400" /></a><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Willem had ondertussen al een gat geslagen en liep stug door langs de post, terwijl we lekker wat aan het drinken waren kwam ook André nog langsgelopen die zijn eigen drinken mee had. Nou ja, lekker laten lopen, zorgen voor later. Even later gingen wij er ook weer vandoor, redelijk relaxt tempo en Pascal had weer wat nieuwe kracht gevonden om toch de trail af te maken. Top! Zo gingen er weer een paar kilometer voorbij met mooie smalle singeltracks en nog weer een best stukje klimmen. Achter ons hoorden we nog iemand aansluiten, het was Michiel Otten welke er ook een lekker tempo op nahield. Even kijken wat hij gaat doen, komt hij inhalen of erbij lopen? Toch stiekem met de wedstrijd bezig, liepen met het groepje op een 3e tot 7e plek, de nummer 1 op een behoorlijk stuk voor ons en de nummer 2 was ook al een tijdje uit het zicht.<br />
<br />
Even kijken hoe ik zit, laatste stukje best relaxt gelopen, ademhaling rustig en ik heb het idee dat ik vandaag weer eens zou kunnen knallen! De klim ging weer over in een afdaling en het paadje was nog steeds heel smal, 'piep', 10km gehad. Sorry jongens, ik mag even doen wat ik wil! Tik, tik, tik en weg was ik. Binnen korte tijd al een behoorlijk gat geslagen met het groepje en ik ging in de achtervolging op de nummer 2. Wow, het gaat lekker! Benen voelden nog sterk en tempo kwam makkelijk, natuurlijk ook omdat het nog wat naar beneden liep. Crossen langs de boompjes, dwars door de braamstruiken en af en toe even bukken voor laaghangende takken, woei!<br />
<br />
Kilometertje later had ik de nummer 2, André alweer in het vizier. Hij was ondertussen een beste bult mul zand aan het beklimmen en ik wandelde daar toch maar weer even omhoog, hier tempo maken heeft toch geen zin. De jarige Manon was daar met Darwin aan het wandelen en moedigde me nog even goed aan. Boven aangekomen weer vol goede moed het tempo opgepakt en weer in de achtervolging! Weer ongeveer een kilometer later kwam ik dan toch langszij bij André, even een heel klein babbeltje en gewoon doorgaan, hier valt niets te halen vandaag! Hoe ver zou Willem nog voorliggen? Gelukkig heb ik nog wel een kilometer of 15 om daar achter te komen. Woei, wat loopt het lekker!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-2DcZrZ7cqSo/V-BgZO8QW2I/AAAAAAAAecM/NsJ2yZOXXI82HrjWIBKoSJKSCVaKbDT6ACLcB/s1600/2016%2B09%2B17_MontferlandTrail_1630.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="426" src="https://3.bp.blogspot.com/-2DcZrZ7cqSo/V-BgZO8QW2I/AAAAAAAAecM/NsJ2yZOXXI82HrjWIBKoSJKSCVaKbDT6ACLcB/s640/2016%2B09%2B17_MontferlandTrail_1630.JPG" width="640" /></a></div>
<br />
Een kilometer of 2 voor de laatste verzorgingspost zag ik Willem ineens mijn kant op komen lopen om een meter of 100 voor me een pad naar links in te zien duiken. Zou hij de afslag gemist hebben? Voor mij natuurlijk erg mooi, op een trail zie je dat toch sneller dan op de weg ;). Snel er achteraan! Dat gaat nog op een best hoog tempo, maar gestaag kom ik steeds dichterbij. Tot ik naast hem loop, tempo even aanpassen en blijf maar even bij hem. Gaat hard zat! Hij had inderdaad een pijltje gemist en daardoor een minuutje ofzo verloren. Wel had hij zijn eigen water bij zich en moest ik op de post toch echt nog even wat energie en water innemen, want het was toch ook wel best warm geworden.<br />
<br />
Zorg voor zometeen, eerst maar aanklampen en gezellig even ouwehoeren. Over de Buff Epic Trail die hij gelopen had en die toch wel erg extreem was. Mooie dingen zijn dat! Maar daar was de post alweer bijna, tijd gaat snel! 200m voor de post toch even aangezet, klein gaatje gelopen en snel 2 bekertjes water naar binnen gewerkt, handje winegums meegraaien voor de nodige suikers en snel weer achter Willem aan die alweer een 100 meter ver liep. Gelukkig ging het nog zo lekker dat ik er snel weer naast zat en hij zei me dat ik maar op mijn tempo moest doorlopen... Maar het ging toch lekker zo, weet niet of ik nog veel harder kan? Nou ja, misschien heeft hij wel gelijk, probeer maar gewoon! En daar ging ik dus maar weer in mijn eentje op pad, het tempo weer wat omhoog en het gat proberen te laten groeien.<br />
<br />
Wat een paadjes ineens, nog meer smalle singletracks met nog meer bramen, knieën lagen onderhand wat open, armen zaten onder de schrammen en ik was heel blij met mijn tubes van compressport die het toch wat van me afhield. Daarna kwam nog een heel stuk dwars door allemaal omgehakte kleine boompjes die midden op en over het pad lagen, pff, best zwaar lopen zo. Bukken hier, springen daar en een beetje rondspelen. Wel heel leuk, maar het komt het tempo niet ten goede, gelukkig heeft de rest hier ook last van.<br />
<br />
Ondertussen kwam ik al wat mensen tegen van de 14km die een half uur later gestart was, zo kwam ik ineens langs Alma die me luidkeels aanmoedigde, natuurlijk even terug aanmoedigen en een high five! Af en toe even pardon roepen op de smalle paadjes, gelukkig waren alle mensen zo aardig om me even wat ruimte te gunnen. Het duurde niet lang of ik zag ineens Mark alweer op de fiets zitten die zich snel omdraaide om voor me uit te komen fietsen. Mijn kuiten hadden het al best zwaar gekregen en begonnen wat krampverschijnselen te vertonen, misschien toch wat te weinig gedronken. Gelukkig heb ik nog 1 Overstims gelletje dus die snel erin en proberen om nog wat tempo te maken.<br />
<br />
Mark passeerde de Trailchicks die ook super bezig waren en die hebben me het laatste stukje keihard doorgeschreeuwd, dan moet er natuurlijk wel een eindsprint inzitten! Nog even bijna met mijn hoofd tegen een paaltje aangerend toen ik Danielle en Lena zag maar toch de goede kant op weten te rennen naar de finish. De 1e plek, yes!!!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-c0neYycLug0/V-BkVAXwkkI/AAAAAAAAecU/oH1cZFdlnOciwsvVPrbwLx52YoP0DUAGACLcB/s1600/14292481_1224805544245440_4612331501098796142_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="480" src="https://2.bp.blogspot.com/-c0neYycLug0/V-BkVAXwkkI/AAAAAAAAecU/oH1cZFdlnOciwsvVPrbwLx52YoP0DUAGACLcB/s640/14292481_1224805544245440_4612331501098796142_n.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
Voor de 29km heb ik 2 uur en 6 minuten nodig gehad. Wat ik in aanloop van deze trail echt nog niet gedacht zou hebben. Superblij met de progressie die er weer een beetje in zit! Willem kwam even later als 2e over de streep en als 3e natuurlijk André. Pascal had hem toch ook nog mooi uitgelopen in een goede tijd van 2.24. Na de trail was het weer net zo gezellig als ervoor en er werd weer wat afgekletst. Het alcoholvrije bier was helaas de grote afwezige vandaag, maar dat is dan maar iets voor de volgende editie ;). De prijsuitreiking was natuurlijk ook weer een van de hoogtepunten van vandaag!<br />
Nu op naar de kustmarathon! Hopen dat ik met deze trail toch nog de duurloop er een beetje in heb gekregen.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-Zn_4dDGfWIk/V-BmI5Jc7hI/AAAAAAAAecg/2E5cK43ZQHMTVkybdfE7ySfVJg6nUx41ACLcB/s1600/14344189_1136640613056179_748902144884476901_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="480" src="https://3.bp.blogspot.com/-Zn_4dDGfWIk/V-BmI5Jc7hI/AAAAAAAAecg/2E5cK43ZQHMTVkybdfE7ySfVJg6nUx41ACLcB/s640/14344189_1136640613056179_748902144884476901_n.jpg" width="640" /></a></div>
Jeroenhttp://www.blogger.com/profile/08742846211257015704noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3560272878299663092.post-36251084182091231422016-08-22T15:27:00.000-07:002016-08-22T15:27:00.435-07:00Trail des Fantomes 2016 65km - Samen sta je sterker!<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-6o-eCWNwDm8/V7tv-ZBU3vI/AAAAAAAAd1I/so0FJgmFTkw9vzbxjCLOPjWguoH09gm2ACLcB/s1600/2016-01-07-trail-des-fantmes-2016.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="223" src="https://4.bp.blogspot.com/-6o-eCWNwDm8/V7tv-ZBU3vI/AAAAAAAAd1I/so0FJgmFTkw9vzbxjCLOPjWguoH09gm2ACLcB/s400/2016-01-07-trail-des-fantmes-2016.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
14 Augustus stond de Trail des Fantômes weer op het programma. Na in 2013 de 25km gelopen te hebben en in 2014 de 50km, nu dan de beurt aan de 65km. Een mooie opstap voor de 100km die volgend jaar weer gelopen wordt.<br />
<br />
Dit jaar was de trail voor het eerst opgedeeld in 2 dagen, op zaterdag de 13 en de 27km, op zondag de 19, 33 en 65. Dit om alle lopers iets meer ruimte te geven op de trails, aangezien de Fantomes elk jaar een heel stuk populairder wordt en dat is zeker verdiend, wat een prachtig gebied is het.<br />
<br />
Zondagmorgen om 7 uur stonden we dan ook weer met z'n allen aan de start, al veel bekenden gespot weer en ik stond zij aan zij met Dominique Pankow redelijk vooraan het startvak. Dominique had gisteren al de 27km gelopen en was daar heel knap 2e geworden. Ik hoopte vandaag alleen al dat ik hem een beetje mooi kon uitlopen, door mijn vorm zat een echt goede klassering er niet in, maar ik wou toch zeker mijn best gaan doen!<br />
<br />
Bam! Het startschot werd gegeven door Wim en we vertrokken met alle lopers het asfalt op. Een klein stukje vlak en makkelijk lopen, die moet je even koesteren want dat zie je eigenlijk helemaal niet meer terug als je de eerste bocht om bent gegaan. Al snel begint het parkoers te stijgen en loopt het het bos in, daar stijgt het exponentieel verder en binnen een kilometer loop je tegen een steile helling aan te beuken. Al snel zette ik het daar op een powerwalk, je mag erna nog genoeg kilometers maken.<br />
<br />
Ik kijk omhoog en zie daar een stuk of 8 man voor me lopen, 1 iemand loopt voluit naar boven en heeft al een beste afstand met het groepje van 4 achter hem. Die gaat zichzelf nog wel opblazen, ook valt op dat hij zonder vest/drinken en op normale schoentjes loopt, succes!<br />
Bovenaan de bult staat mijn schoonfamilie en vriendin om iedereen aan te moedigen, even snel een kusje voor 'Good luck' en weer verder! Vanaf hier gaat het op en af, het klimmen wordt al snel weer zwaarder, maar ik kan op een best tempo blijven doorlopen.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-Yw9qVSXquhE/V7t5iLcf6uI/AAAAAAAAd2E/8cwiIz2tzLEQCNcKsSv6L2IlO-OxcdFLwCEw/s1600/14012918_1154132704658833_1035350826_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://2.bp.blogspot.com/-Yw9qVSXquhE/V7t5iLcf6uI/AAAAAAAAd2E/8cwiIz2tzLEQCNcKsSv6L2IlO-OxcdFLwCEw/s640/14012918_1154132704658833_1035350826_o.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
Tot km10 blijven we wat op dezelfde posities lopen, met soms dezelfde mensen inhalen of erdoor ingehaald worden, de een is weer wat sterker in de klimmen de ander in de afdaling. Ik vlieg vandaag gelukkig lekker naar beneden, daar heb ik altijd ontzettend veel plezier in en daar kan je je hier echt helemaal mee uitleven!<br />
<br />
Dan word ik ineens door Dominique ingehaald en hij blijft gelukkig een beetje hangen en we raken weer aan de praat. Hij heeft het moeilijk, nog spierpijn van gisteren en het wordt al een stuk warmer. Ik heb het moeilijk, vooral omdat ik weer wat te hard gestart ben, maar al pratend schieten de kilometers weer voorbij. Dat helpt toch echt een hele hoop die afleiding. We hebben er beide erg veel baat bij. Ook komen we Thomas Dunkerbeck overal en nergens tegen, hij loopt de volgende week de PTL bij de UTMB, 290km in alpien terrein. Maar vandaag ging hij even lekker wat lopen en foto's maken. We komen weer langs alle prachtige stukjes rond de Ourthe, de rotsachtige klim met de ketting, waarin je je bijna in de Alpen waant, de steile skihelling waar je je tussen de bomen moet verplaatsen om niet naar beneden te storten en het gave rots/wortelpad langs de Ourthe, prachtig!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://4.bp.blogspot.com/-ytCymV-jlyM/V7t5hw0cSwI/AAAAAAAAd14/YZkcvfQaOJ47gkVLOq3it2jclC8qgttzwCLcB/s1600/13987117_1154132701325500_1404974611_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="360" src="https://4.bp.blogspot.com/-ytCymV-jlyM/V7t5hw0cSwI/AAAAAAAAd14/YZkcvfQaOJ47gkVLOq3it2jclC8qgttzwCLcB/s640/13987117_1154132701325500_1404974611_o.jpg" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Foto door Thomas Dunkerbeck.</td></tr>
</tbody></table>
<br />
Na 40km krijgen we het beide erg zwaar, de zon staat nu goed hard te shinen en onze drinkvoorraad is zo goed als leeg. Ik neem zelf nog het laatste slokje sportdrank en bied Dominique mijn laatste beetje water aan. De post zou hier nu toch bijna moeten zijn. Maar gelukkig komen we daar wat oud-atletiekmaatjes van Dominique tegen die ons wat extra te drinken geven. Dat was maar goed ook want de post kwamen we pas tegen op 45km. Wat kan dat dan lang duren als je er naar uitkijkt.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-CX0XbaxrAok/V7tv-YVzeeI/AAAAAAAAd1k/aYcGlOCM9rofvxWqwCU22CvumLYFPhRMQCEw/s1600/14054318_10210451250344651_2263499372295811555_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="266" src="https://1.bp.blogspot.com/-CX0XbaxrAok/V7tv-YVzeeI/AAAAAAAAd1k/aYcGlOCM9rofvxWqwCU22CvumLYFPhRMQCEw/s400/14054318_10210451250344651_2263499372295811555_o.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
Even wat energie bijvullen en weer gaan! Het is nu echt een mentale strijd om te blijven lopen, gelukkig weet je ook dat het alleen maar langer duurt als je wandelt, dus dan ga je er maar weer voor. Weer een mooi stukje langs de Ourthe, het loopt behoorlijk schuin en veel wortels, dus ik zoek het wat gladdere modderpad op langs de rivier, flats, oei daar ging mijn voet, nog best diep die modder. Nog een stap verder, FLATS, weg been! Ik zak tot ver boven mijn knie in de modder en ik schrik me een hoedje. Gelukkig was Dominique nog steeds bij me die me er even uit kon trekken, maar dat kostte nog best wat kracht. Had ik in mijn eentje echt niet gered. Gelukkig konden we er beide om lachen en het was jammer dat we geen foto's gemaakt hadden.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-ljrpXrRzXy0/V7tv-gLJk5I/AAAAAAAAd1k/8pu7TsDYNPwu3j1eNLONy9SBjs3ZWf28wCEw/s1600/Stuwdam.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://1.bp.blogspot.com/-ljrpXrRzXy0/V7tv-gLJk5I/AAAAAAAAd1k/8pu7TsDYNPwu3j1eNLONy9SBjs3ZWf28wCEw/s400/Stuwdam.jpg" width="265" /></a></div>
<br />
<br />
Na 60km kwamen we dan eindelijk bij de laatste verzorgingspost, hier weer even goed wat energie aanvullen om de laatste klim, de muur van Maboge te tackelen. Dit is een klim van zo'n 160 meter hoog en ontzettend steil. Daar waren we dus wel even mee bezig. Allebei zaten we onderhand in ons eigen wereldje en er werd steeds minder gepraat. Stoempend omhoog, handen op de knieën en biddend dat de kramp uit de kuiten bleef. Gelukkig was dit het geval en konden we bovenop weer wat tempo gaan maken voor de laatste 4km die alleen nog maar afliep. Dominique had er toen ineens weer heel veel zin in en ik probeerde hem te volgen, maar door een kramp in mijn rug die op kwam zetten werd het me weer wat moeilijker gemaakt. Gewoon doorzetten, na de finish mag je rusten, kom op! Dominique wist me nog wat aan te sporen en samen doken we naar beneden richting de Ourthe, beneden aangekomen klonk er een groot gejuich van alle mensen die op de kant zaten en we wisten dat we het gingen redden.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://4.bp.blogspot.com/-BsLiMcpXHec/V7t5iLsqZGI/AAAAAAAAd2E/6lwUmnCBLLAhYfxZ6Vuo4zl2zi-Xfl4sgCEw/s1600/14047387_10209648947361433_2127953507271071353_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="480" src="https://4.bp.blogspot.com/-BsLiMcpXHec/V7t5iLsqZGI/AAAAAAAAd2E/6lwUmnCBLLAhYfxZ6Vuo4zl2zi-Xfl4sgCEw/s640/14047387_10209648947361433_2127953507271071353_o.jpg" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Foto door Camiel Hirschberg.</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<br />
Daniëlle en de rest van de familie waren er natuurlijk ook weer en ik moest Dominique van hen maar even keihard inhalen. Maar zoals het spreekwoord zegt; "Samen uit, samen thuis", vlogen we de laatste meters en samen de finish over! Gered! Wat was dat weer afzien, maar o zo mooi! Superblij!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-As4iKJ8zZYM/V7t6xCn5paI/AAAAAAAAd2Q/zAFVyE5QVFQVLSTdTYbLnmjoEjIphryZACLcB/s1600/13912846_1038108616306291_3095573520088087648_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://1.bp.blogspot.com/-As4iKJ8zZYM/V7t6xCn5paI/AAAAAAAAd2Q/zAFVyE5QVFQVLSTdTYbLnmjoEjIphryZACLcB/s320/13912846_1038108616306291_3095573520088087648_n.jpg" width="240" /></a></div>
<br />
<br />
Het was nog een mooie top 10 klassering en een tijd van 8 uur en 11 minuten. Sport-events had er weer een ontzettend gaaf maar superzwaar parkoers van gemaakt. Alle steile hellingen met mini-paadjes en brandnetels, wortels en rotsen werden uit de kast getrokken om ons een mooie dag te bezorgen. Daarna kan je in een heerlijk zonnetje nog lekker aan het water gaan zitten of stiekem nog even shoppen bij de stand van Scarabee samen met heel veel trailvrienden. Wat een mooi weekend is dit toch weer. De nasmaak van de Zugspitze behoorlijk uitgewist en nu weer vol goede moed op naar de volgende doelen! Maar volgend jaar zeker weer de Trail des Fantomes, maar dan de 100km!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-aU6Pc-4A9to/V7t6xHW6vuI/AAAAAAAAd2M/IO8ynF_nGfwH0GxMrBmwlnW7uDgJGjpOwCEw/s1600/14022159_812570025540528_3648816932314388251_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://3.bp.blogspot.com/-aU6Pc-4A9to/V7t6xHW6vuI/AAAAAAAAd2M/IO8ynF_nGfwH0GxMrBmwlnW7uDgJGjpOwCEw/s400/14022159_812570025540528_3648816932314388251_n.jpg" width="300" /></a></div>
<br />
<br />Jeroenhttp://www.blogger.com/profile/08742846211257015704noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-3560272878299663092.post-33391237915883352522016-04-26T16:08:00.003-07:002016-04-26T16:08:59.265-07:00Salomon Koning van Spanje Trail 2016 - Even doorbijten!<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-eM8XvI06hVo/Vx_DRlOnJbI/AAAAAAAAaJY/wQ_TDypQrQcnXuLVThX4pp_3FJHkvJlUQCLcB/s1600/MST_KoningvanSpanjeTrail-2016_250w.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://3.bp.blogspot.com/-eM8XvI06hVo/Vx_DRlOnJbI/AAAAAAAAaJY/wQ_TDypQrQcnXuLVThX4pp_3FJHkvJlUQCLcB/s1600/MST_KoningvanSpanjeTrail-2016_250w.png" /></a></div>
<br />
Om 7 uur 's ochtends zaten we samen in de auto, Pascal Schepers en ik, onderweg naar het pittoreske Limburg. Gulpen om precies te zijn. Want net als de voorgaande 2 jaren doen we daar mee aan de Salomon Koning van Spanje Trail. Een hele gave trail met goed wat hoogtemeters en ontzettend mooie uitzichten! Met z'n tweeën in de auto is gelukkig een stuk gezelliger dan alleen en zo vlogen de 2.5 uur dan ook snel voorbij vol gepraat over trainen, tegenstanders en doelen.<br />
<br />
In Gulpen aangekomen de auto geparkeerd bij Rocca, waar de voorgaande jaren ook nog de start was. Maar dit jaar hadden we een kleine warming-up, doordat de start nu bij '<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; font-size: 16px; text-align: center;">Panorama Camping Gulperberg'</span> </span>was, die jawel, bovenop de Gulperberg ligt. Meteen dus even een stukje klimmen. De toon was alweer gezet. Al zwetend bovenaan gekomen, dat was wel weer genoeg voor vandaag, toch? Bij de camping was het alweer een drukte van belang, de 11km en 22km lopers waren er ook nog, die startten wat eerder dan ons. Meteen maar even naar de stand van Scarabee, gezellig bijkletsen en mijn gave nieuwe teamkleding in ontvangst nemen. Kon ik vandaag meteen goed uittesten!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-GFkHYLGhJyU/Vx_UXlhJwnI/AAAAAAAAaJo/avCl7RTr5gcQMi-8qJNFkSIV-h-ewaPbACLcB/s1600/13001257_1070467159683984_4097515254316763123_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://1.bp.blogspot.com/-GFkHYLGhJyU/Vx_UXlhJwnI/AAAAAAAAaJo/avCl7RTr5gcQMi-8qJNFkSIV-h-ewaPbACLcB/s400/13001257_1070467159683984_4097515254316763123_n.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
Het is altijd weer zoveel ouwehoeren tijdens de trails dat de 1.5 uur speling die ik had ineens nog maar 20 minuutjes was. Oeps, nog geen startnummer en moest ook nog even het toilet bezoeken. Gelukkig was het daar alweer wat rustiger. Nog even twijfelen over kledingkeuze, jasje aan of niet. Maar met de adviezen dat het onderaan de berg wat minder wind was en het zonnetje weer eens doorkwam het jasje toch maar in de tas gestopt. 5 minuten voor tijd dan toch maar met de rest in het startvak gaan staan.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://4.bp.blogspot.com/-g6emDb1OR3k/Vx_Uc86OobI/AAAAAAAAaJs/Ansxr_r9QOgoCW4HteqxX7QS8FEd2d-rwCLcB/s1600/13029685_10154178358262437_464616297947110006_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="225" src="https://4.bp.blogspot.com/-g6emDb1OR3k/Vx_Uc86OobI/AAAAAAAAaJs/Ansxr_r9QOgoCW4HteqxX7QS8FEd2d-rwCLcB/s400/13029685_10154178358262437_464616297947110006_o.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Ik sta links, zonder hoofd.</td></tr>
</tbody></table>
Even een mooi inleidend praatje van de mannen van MudSweatTrails, waar we op moesten letten, pijltjes van andere evenementen enzovoort en al snel was daar dan toch echt het startschot. Ik stond op de 2e rij en zag de 1e rij al sprintend vertrekken, erachteraan! Het mooie van een start bovenop een berg is dat het eerste deel meteen lekker afdaalt! Zo vertrokken we met 20km per uur, op een 37km... Succes! Het kopgroepje begon zich al meteen te vormen, een man of 7 die elkaar achteraan jaagden en daarachter wij met een groepje van een man of 6. Dominique Pankow liep vlak voor me en achter me aan kwamen Pascal Schepers, Ralph Apeldoorn en voor mij onbekende lopers. Na 3.5 minuut gaf mijn horloge met een piep aan dat we een mooi tempo erin hadden, maar bij trails geldt meestal dat 'What goes down, must come up' en zo begonnen we aan de eerste van vele klimmetjes.<br />
<br />
De tweede kilometer ging dan ook ruim een minuutje langzamer. Het kopgroepje liep steeds wat verder weg en Dominique en ik sloegen ook een gaatje met onze achtervolgers. Zwijgend liepen we over de mooie paadjes, geconcentreerd en stiekem best een beetje aan het genieten! Wat hou ik toch van die afdalingen in de Koning van Spanje, niet supersteil en goed uitkijken waar je je voeten neerzet door alle losse stenen, maar hier kan je lekker vliegen! Dominique deed het nog iets beter en liep bij elke afdaling weer wat uit, maar het klimmen ging bij mij weer iets sneller en daardoor bleven we toch bij elkaar in het kielzog.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://3.bp.blogspot.com/-6U3jJPuTtpY/Vx_aqeFYwPI/AAAAAAAAaJ8/36N9YnoT_u0Gcljohg2i8nFFL-ZOv5iWACLcB/s1600/13072645_759579464172918_4018337063376150082_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="352" src="https://3.bp.blogspot.com/-6U3jJPuTtpY/Vx_aqeFYwPI/AAAAAAAAaJ8/36N9YnoT_u0Gcljohg2i8nFFL-ZOv5iWACLcB/s640/13072645_759579464172918_4018337063376150082_o.jpg" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Beklimming na 3 km, helaas geen doedelzak dit jaar.</td></tr>
</tbody></table>
Tijdens de Duinentrail in Schoorl eindigden Dominique en ik ook heel dicht bij elkaar, al had ik mijn trail toen heel anders ingedeeld en haalde ik hem vlak voor het einde in. Ik wist dus dat we redelijk aan elkaar gewaagd waren. In de auto hadden Pascal en ik al even wat tegenstanders besproken en hadden gezien dat Dominique 2 weken geleden in Rotterdam een 2.41 had gelopen op de marathon, wat een supertijd! Maar zou hij daar al van hersteld zijn? Hij had er de pas in ieder geval nog goed in en tekenen van vermoeidheid waren er ook niet. Al vond ik het in het begin nog best pittig gaan, ik was er dus content mee om gewoon achter Dominique te blijven hangen en niet teveel meters prijs te geven.<br />
<br />
Na een kilometer of 6 raakten we dan toch aan de praat, zolang je bij elkaar loopt kan je het net zo goed gezellig maken toch? Het tempo bleef onverminderd doorgaan, maar toch was er adem genoeg voor hele verhalen. Over Rotterdam natuurlijk, felicitaties voor een toptijd. Andere doelen dit jaar, de Zugspitze voor mij en de Eiger E101 voor Dominique, die daarmee meteen zijn eerste Alpentrail gaat lopen. Dapper! Meteen maar even geadviseerd om straks langs de Scarabee-stand te gaan voor een mooi paar stokken. Die kan je daar wel goed gebruiken!<br />
<br />
Ondertussen scheen het zonnetje best hard en werd het zelfs behoorlijk warm. Maar al snel kwam daar de Gulp in zicht om ons weer even af te koelen. Een mooie lange afdaling door het gras met beneden een riviercrossing, maar wel een heel klein riviertje dan. Dat kleine riviertje levert wel altijd spectaculaire foto's op!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://2.bp.blogspot.com/-ghwMsDD74rU/Vx_eXEs2YpI/AAAAAAAAaKM/yW_tFWfr1gUmv2BRg0lHjFJiDv-Q2pnbACKgB/s1600/11508237-F64AE4D145A742F83823.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="323" src="https://2.bp.blogspot.com/-ghwMsDD74rU/Vx_eXEs2YpI/AAAAAAAAaKM/yW_tFWfr1gUmv2BRg0lHjFJiDv-Q2pnbACKgB/s640/11508237-F64AE4D145A742F83823.jpg" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Links op de voorgrond Dominique, rechtsachter een loper van de 22km.</td></tr>
</tbody></table>
Eventjes frisse benen halen, om daarna jezelf meteen weer in het zweet te werken met een klim met 80m hoogteverschil. Toen gingen ook even de handschoenen uit en de armstukken naar beneden. Vraag me af of Dominique straks nog even moet stoppen om zijn jas uit te trekken. Hij vond het zelf geen probleem en liep stoïcijns door. Even later kreeg hij ook weer gelijk toen het ineens begon te regenen, brrr, fris. De temperatuur daalt dan meteen een paar graden en de armstukken stegen weer. Toch wel erg blij met mijn kledingkeuze.<br />
<br />
De volgende 10km vlogen weer voorbij. Lekker kletsen tussendoor, vliegen van mooie afdalingen, gave paadjes overknallen en stoempen op de beklimmingen. Zelfs nog een stukje off-trail, gewoon dwars door het bos met best wat modder. Maar mijn Salomon Sense Ultra hielden zich ook daar erg goed. In verband met het weer had ik ook nog de Sense Ultra Soft Ground mee, maar aangezien veel paden hier toch redelijk hard zijn was dat niet nodig. Ook met deze keuze was ik erg tevreden en het leverde me maar 1 slippertje op.<br />
<br />
Rond 22km dook er ineens een hele bekende klim op. Ineens een scherpe bocht naar links, waar Dominique nog bijna rechtdoor wou gaan. En daar lag hij dan, een klim tussen 2 wanden, een lange klim, die behoorlijk pittig is. Eerste stukje gewoon dribbelen, maar om toch nog wat kracht te sparen maar begonnen aan de powerwalk. Handen op mijn knieën en nog een behoorlijk tempo weten te maken. Als we bijna boven zijn mag je wel weer gaan lopen. Zo gezegd, zo gedaan.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://4.bp.blogspot.com/-FJ0uUgOykXc/Vx_lQvnhskI/AAAAAAAAaKY/XufJCabOyGU7juTaDrXyE2E1ktF16l_1gCLcB/s1600/13055920_759311287533069_470737784773813197_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="400" src="https://4.bp.blogspot.com/-FJ0uUgOykXc/Vx_lQvnhskI/AAAAAAAAaKY/XufJCabOyGU7juTaDrXyE2E1ktF16l_1gCLcB/s400/13055920_759311287533069_470737784773813197_o.jpg" width="300" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Een van de vele beklimmingen.</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Na Rotterdam had Dominique nog wat last van zijn kuiten, waardoor het klimmen wat minder ging en na deze klim had ik dan ook ineens een gaatje. Zeg maar gerust, een gat. Aan de ene kant vond ik het wel jammer, het was erg gezellig! Maar ik wist dat ik nu weer op de 8e plek liep en dat was toch ook wel mooi. Misschien toch maar even proberen om dit vast te houden. Dus weer mooi de vaart erin en de afdaling afknallen die erna kwam. Dat leverde weer mooi 2 gratis snelle kilometers op. Nog maar 12 te gaan!</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Het weer wou nog even wat roet in het eten gooien. Het komende stuk was behoorlijk onbeschut en het begon steeds harder te hagelen. Jemig, wat wordt het koud. Handschoenen gingen in een klimmetje weer aan en nu maar hopen dat het allemaal warm genoeg is. Op mijn werk zit ik al genoeg in de kou, waarom hier ook dan weer. Nou , dan loop je maar gewoon wat harder, krijg je het vanzelf weer warm. Af en toe even achterom kijken, maar daar was nog niet veel te zien. Ah, hier heb je de klim naar de huisjes al, dan is daarboven de laatste verzorgingspost. Mijn water begon al op te raken en mijn kuiten begonnen zelfs al iets te verkrampen, dus dat kon ik wel gebruiken. Mark Groeneweg stond bij de post en vroeg hoe het ging. Ja, heel best! Een van mijn flesjes even vol laten gooien, ondertussen dropte Mark een gelletje bij mijn andere flesje en alvast even wat water achterover slaan. Nog steeds geen Dominique te zien, maar dat zal niet heel lang meer duren, snel weer door! Bedankt allemaal!</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-d4kBg9w5DxY/Vx_okUnSXqI/AAAAAAAAaKk/mzqMI4-6nEIJzaotb7nz2n0pMUDle4kmwCLcB/s1600/13063222_759569764173888_32426407894014466_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="323" src="https://3.bp.blogspot.com/-d4kBg9w5DxY/Vx_okUnSXqI/AAAAAAAAaKk/mzqMI4-6nEIJzaotb7nz2n0pMUDle4kmwCLcB/s640/13063222_759569764173888_32426407894014466_o.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Ok, even checken. Nu 2 uur bezig, nog een kilometer of 10 te lopen. Tussen de 2.45 en 2.50 moet zeker wel lukken, maar het voelt al wel behoorlijk pittig allemaal. Klimmetjes konden gelukkig nog wel op dribbeltempo, dus heel erg kan het niet zijn. 'Kijk uit, moeilijk looppad' of iets dergelijks stond er ineens op een bordje. Och, dat is natuurlijk niets voor een trailer. Rechtsaf een klein paadje in, beetje modder, nog een bochtje door en glijden als een malle! Het was gewoon 1 dikke blubberbende, woei! Even een stukje schaatsen, uitkijken dat je niet in het meertje ernaast valt. Krampscheut, schiet een eind op joh, ik ben bezig! En weer door! Gelukkig was het een redelijk kort stukje, dus met 3x zo zware schoenen als eerst kwam ik weer op gang.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Ah, het gaat weer allemaal wat naar beneden, fijn! Scherp bochtje naar rechts en weer door. Nu lopen we parallel aan het pad waar ik net overheen kwam, dus kan ik mooi kijken of er al iemand aankomt. Net toen ik bij het laatste stuk parallel liep zag ik Dominique daar aan de afdaling beginnen. Nog wel een mooi gaatje, dit gaat niet meer fout! De hoop om misschien nog iemand te kunnen inhalen die voor me liep was er al niet, ik had al in geen eeuwen iemand voor ons zien lopen, die kopgroep was goed bezig!</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Het slotstuk zat er alweer aan te komen, een klimmetje op een grasveld, waar Rein in het gras lag, foto's te maken! Hey, high five! Beetje support kon ik wel gebruiken in de klim. Waar moet ik nu heen? 'Ja die kant op! ---> '. Ok, thanks, en weer gassen.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://4.bp.blogspot.com/-B_oOOzDFa7w/Vx_rug9owHI/AAAAAAAAaKw/Xhnr-IaGkL8p4innzAPavq3-RW4sk-fswCLcB/s1600/13086977_10154128571064231_7419133764197274725_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="426" src="https://4.bp.blogspot.com/-B_oOOzDFa7w/Vx_rug9owHI/AAAAAAAAaKw/Xhnr-IaGkL8p4innzAPavq3-RW4sk-fswCLcB/s640/13086977_10154128571064231_7419133764197274725_o.jpg" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Ik kon zelfs nog lachen!</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Daarna volgde een afdaling op een venijnig trappetje, wat een korte pasjes moet je hier maken. Niet omvallen nu, top. Beneden staan vrijwilligers die me de goede kant op wijzen, bedankt weer! Stukje over het asfalt en even later weer een trapje op, oei, die is ook best steil. Bovenaan de trap staat een mevrouw met 2 bruine honden. Hmm, laat ik maar wandelend naar boven gaan, ook minder bedreigend voor de honden en het scheelt me weer kracht. Als ik bijna bovenaan ben hoor ik de mevrouw al roepen tegen de honden dat ze eens stil moeten zitten, eentje springt er toch vandoor en komt op me af gelopen. Al grommend en blaffend. 'Hij doet niets hoor!', hoor ik haar nog zeggen. Ik steek mijn hand uit naar de hond om hem te laten ruiken of eventueel af te weren als hij toch wat van plan is. En 'Hap!', WTF! Hij schampt mijn pols met zijn tanden en de vrouw begint te schreeuwen tegen de hond. Ik ben helemaal flabbergasted, ik wil gewoon door! Ik probeer de hond een kleine tik te geven en loop erlangs, 'Hap', deze keer heeft hij mijn knie te pakken. Het moet niet gekker worden. Gelukkig ook alleen een korte beet, hij hapt niet door. Maar ik heb mijn dosis adrenaline wel weer binnen! Scheldend vervolg ik zo snel mogelijk mijn weg, nog niet helemaal door wat daar nou was gebeurd, zo snel ging het dan ook wel weer. Straks maar kijken wat de schade is, ik denk dat het meevalt. Hekje door, langs het weiland waar vorig jaar nog schapen in liepen, maar zag ze nu zo snel niet lopen.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-oeVLJaEc9mE/Vx_uR9fSenI/AAAAAAAAaK4/OadnMzMrNC4nuBRDxchAS-CSnKPerOa1gCLcB/s1600/13063361_759287200868811_595167416637208854_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="420" src="https://1.bp.blogspot.com/-oeVLJaEc9mE/Vx_uR9fSenI/AAAAAAAAaK4/OadnMzMrNC4nuBRDxchAS-CSnKPerOa1gCLcB/s640/13063361_759287200868811_595167416637208854_o.jpg" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Henk Bijtgraag.</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Het pad loopt weer soepel, adrenaline spuit uit mijn oren en de moeheid is vergeten. Dat is dan weer het positieve punt van zo'n actie. Even later moet je over het gras naar een hekje wat onderaan het weiland zit, het gras is behoorlijk glad. Hopen dat mijn schoenen geno... slip! Als een volleerd Judoka maak ik een judorol en sta binnen 3 seconden weer op mijn voeten, dat kan er ook nog wel bij. Zo krijg je toch echt van alles voor je kiezen in 1 zo'n trail. Nu alleen even niet meer doen, de finish is over een kilometertje. Hekje door, stukje asfalt. Daar glij je tenminste ook niet over uit. Linksaf de hoek om en daar lag hij dan alweer, de laatste klim van deze dag.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Pfff, de moeheid kwam weer heel snel terug, waar is de hond als je hem nodig hebt? Na een klein stukje dribbelen toch maar weer besloten om te gaan powerwalken, nog een klein stukje, even doorbijten! Bovenaan hoor je de speaker en de mensen al praten en ga je toch weer in looppas het laatste stukje omhoog, bochtje om en klein stukje rond. Daar is de finish! Yes, ik heb het weer geflikt! </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<b>Een hele mooie 8e plek in een tijd van 2.52'35. Dat biertje is wel weer verdiend! </b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://2.bp.blogspot.com/-EMzS6lanHG0/Vx_x-7pJZYI/AAAAAAAAaLE/XgyRUxHm20U8ncVy1A-V6u3lvJdjUOVmACLcB/s1600/13076573_669460706525450_6271235480543491054_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="640" src="https://2.bp.blogspot.com/-EMzS6lanHG0/Vx_x-7pJZYI/AAAAAAAAaLE/XgyRUxHm20U8ncVy1A-V6u3lvJdjUOVmACLcB/s640/13076573_669460706525450_6271235480543491054_n.jpg" width="480" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Dit biertje helaas niet, want die is voor de winnaars. Hier Teammaat Huub van Noorden die de 25km op zijn naam schreef.</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Qua tempo sneller gelopen dan vorig jaar, terwijl er nu ongeveer een 250 hoogtemeters extra in zitten. Als de vorm zich nu weer blijft doorzetten hoe het nu gaat, dan heb ik goede hoop op de Zugspitz Supertrail XL! Keihard trainen!</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Dominique kwam 2 minuten later ook binnen, super gedaan 2 weken na Rotterdam! Pascal kwam ook nog binnen de 3 uur binnen op een mooie 12e plek. De rest van de dag wat het weer erg gezellig! Op de terugweg lekker even zondigen bij de McDonalds met Pascal en in de avond langs de huisartsenpost voor een tetanusshot.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Wat een dag!</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
Jeroenhttp://www.blogger.com/profile/08742846211257015704noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3560272878299663092.post-55016725113428442472016-03-15T13:10:00.000-07:002016-03-15T13:10:34.892-07:00Sallandtrail 2016 - Op karakter!<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-jM40F7xe1J8/VubbKjGJgGI/AAAAAAAAZik/Cq0G8AOTbng6V8VyP1JFIgBNyiyvfVf-w/s1600/12115955_785459781576124_4616388118440657868_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="423" src="https://3.bp.blogspot.com/-jM40F7xe1J8/VubbKjGJgGI/AAAAAAAAZik/Cq0G8AOTbng6V8VyP1JFIgBNyiyvfVf-w/s640/12115955_785459781576124_4616388118440657868_n.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
De Sallandtrail stond dit jaar weer op het programma. Het is dit jaar mijn eerste hardloopevenement en dan maar meteen 75km. Om het toch een beetje uitdagend te houden :P . Toen ik me ervoor inschreef had ik het idee om te proberen hem dit jaar onder de 6 uur te lopen. Dat zou een verbetering zijn van ongeveer 6 minuutjes op vorig jaar. 5 seconden per kilometer sneller gemiddeld, dat zou te doen moeten zijn. Na de marathon van Spijkenisse in december heb ik alleen veel te weinig rust genomen. Na 4 dagen alweer redelijk pittig trainen en 2 weken erna liep ik alweer de 26km Montferland Nighttrail, supergaaf om te doen, maar daarna was ik helemaal uitgeblust. Ik heb het idee dat ik hierdoor toch wat overtraind ben geraakt en heb daarna niet echt meer lekker kunnen trainen. Af en toe een uitspatting ging nog wel, 1000 hoogtemeters in een uurtje op een vuilnisbelt bijvoorbeeld. Maar wou ik een beetje constant veel kilometers maken kwamen de pijntjes alweer snel opzetten. Rusthartslag bleef ook maar steeds aan de hoge kant en het ging gewoon niet soepel.<br />
<br />
Mijn gebrek aan ervaring en koppigheid deden mij toch gewoon doorzetten, dan maar wat minder kilometers maken en iets gerichter op hoogtemeters bijvoorbeeld. Gelukkig ging het de laatste maand toch wel weer iets beter. Het trailweekend in het Teutoburgerwald met Ronnie Duinkerken en vele andere toffe trailers was helemaal fantastisch! Het hele weekend goed weer gehad en mooi 85km en 4000 hoogtemeters gemaakt. Dit had ik echt nodig, want mijn vertrouwen in een goede afloop van de Sallandtrail zat op een dieptepunt. Ik heb met mezelf afgesproken dat ik na de Sallandtrail even 1 maand niets ging doen, gewoon goed uitrusten en daarna weer knallen. Dit is tussendoor weer aangepast naar 2 weken en op dit moment vind ik 1 weekje rustig aan al wel weer genoeg. Nou ja, fouten leer je van.<br />
<br />
Maar toen was zaterdag 12 maart ineens aangebroken. De wekker ging weer heerlijk vroeg om 6 uur en een uurtje later zat ik alweer in de auto richting Nijverdal. Ik liet alles maar gewoon op me af komen. Vertrouwen was nog niet heel groot en stiekem was ik er toch een beetje bang voor dat ik hem niet uit ging lopen. Maar we zien het wel, gewoon gaan en anders kan je altijd op 50km nog beslissen om te stoppen. Weer bij het 'Ravijn' aangekomen was het weer een drukte van belang. Gezellig! Veel bekenden tegengekomen en even mee praten zoals bij elke trail, leuk wereldje! Bertus natuurlijk weer even begroet, Victor Phaff die in Spijkenisse een plekje voor me eindigde was er ook. Jeffrey die door blessures helaas niet zelf kon lopen maar wel foto's ging maken en nog meer bekenden die de 50 en de 75 gingen lopen. Boven meteen maar even omkleden, want het was al bijna weer zover.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-b6HNk0n1gzk/VugsF3x7rFI/AAAAAAAAZi4/PbUSbDAwdcIf1BS0Qm7w1-khC-pbVa4Uw/s1600/SIMG_0808.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="262" src="https://1.bp.blogspot.com/-b6HNk0n1gzk/VugsF3x7rFI/AAAAAAAAZi4/PbUSbDAwdcIf1BS0Qm7w1-khC-pbVa4Uw/s400/SIMG_0808.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
In het startvak nog even kletsen met Victor, iedereen even succes wensen en Bertus gaf ons nog even een speech. De laatste 10 seconden aftellen en we mochten op weg! Ik was er met mijn hoofd nog steeds niet helemaal bij, ik had niet het idee dat we onderweg gingen om gewoon even 75km hard te lopen of 6+ uur bezig te zijn. Ik liet me gewoon meevoeren en we zien het wel. Al liep ik wel meteen weer vooraan. Vooral in het eerste deel is dat wel makkelijk, want hier krijg je meteen een steil paadje omhoog, het stut op. Een leuk begin van een mooie trail!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-GNQJvhJyG-s/VugtEMRzf5I/AAAAAAAAZjA/PgYhflocZLIRNYkServqIZZBOAZoPjLYg/s1600/SIMG_0809.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="301" src="https://2.bp.blogspot.com/-GNQJvhJyG-s/VugtEMRzf5I/AAAAAAAAZjA/PgYhflocZLIRNYkServqIZZBOAZoPjLYg/s400/SIMG_0809.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Eerlijk gezegd voelde het eigenlijk best wel heel goed. Ik had geen last van pijntjes en mijn hartslag voelde ook nog redelijk rustig. De voorfietsers kwam na een kilometertje er ook bij en er werd weer wat gekletst onderweg. Ik had het idee dat het zelfs iets sneller ging dan vorig jaar. Na een aantal kilometer kwam er zelfs iemand langszij lopen, verrassing! Even in de gaten houden wat hij ging doen, maar hij bleef gewoon naast me lopen. Zei niet heel veel, even later kwam ik erachter waarom. Het was een Bosniër, Jasmin. We raakten toch wat aan de praat, in het engels en hij vertelde dat hij een maandje in Nederland was en tussendoor een mooie trail wou lopen. Hij had ook al wat 100+ km trails gelopen waar hij woonde en vond dit toch ook wel erg mooi! Al had hij thuis meer bergen. Ik hoefde me geen zorgen te maken zei hij, want hij wou gewoon mooi een stuk gaan lopen. Nou ja, ik maakte me ook geen zorgen, vond het wel gezellig zo.<br />
<br />
In het bos kwamen we onderhand over een nieuw aangelegd MTB-parkoers, dat zag er echt super uit! Mooie singletracks en gave kombochten en snelle afdalingen. Dat zijn de paadjes die ik het mooist vind tijdens een trail en hier had ik dan ook een nog grotere grijns op mijn gezicht. Jasmin vond het ook erg tof maar je hoorde dat hij het hier iets moeilijker mee had. De fietsers hadden gelukkig ook een mooie tijd en mede door het lekkere weer was het ook voor hun goed toeven. De start was nog net boven de 0 graden, maar het werd langzamerhand steeds iets warmer.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-GX9JeaF4ifE/Vugw3eD2rHI/AAAAAAAAZjQ/pHADQJLveY8xKB3cA8CQgzwtznxL08kUw/s1600/IMG_7191.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="266" src="https://1.bp.blogspot.com/-GX9JeaF4ifE/Vugw3eD2rHI/AAAAAAAAZjQ/pHADQJLveY8xKB3cA8CQgzwtznxL08kUw/s400/IMG_7191.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Zoals beloofd stond Jeffrey rond km 12 langs het parkoers, even groeten en hij maakte wat toffe foto's. Altijd leuk om even een bekende te zien. Een paar kilometer later kwamen we op het verbindingsstuk met de Lemelerberg. Een klein stukje asfalt, nieuwe voorfietsers en daarna een behoorlijk stuk over akkerland, langs een beekje over het gras enzovoort. Een paar keer een hek met prikkeldraad over en proberen om niet door je enkel te gaan met al die graspollen. Dit stuk had ik het al best zwaar, het loopt gewoon niet heel fijn zo vlak naast een slootje en de grond die ook nog eens schuin loopt, richting datzelfde slootje. Het was nog lang niet zo warm dat een verfrissend bad mij wat leek.<br />
<br />
Gelukkig kwamen we toen al snel weer bij de heide, wat was het hier toch mooi! Een paar gemene klimmetjes en bovenop de Lemelerberg een fantastisch uitzicht, alle kanten op. Wat kan ik hier van genieten! Jasmin was ik ondertussen kwijtgeraakt, hij was toch wat te hard gestart en moest bij de klimmetjes powerhikend omhoog. Al snel had ik een paar minuten voorsprong opgebouwd daardoor. Gelukkig had ik nog wel de voorfietser bij me, dus alleen was ik nog lang niet. Toch wel heel fijn! Op de terugweg richting het 25km parkoers kwam ik ineens Yöran tegen, die richting de Lemelerberg ging, tof! Even een high-five, succes wensen en weer door. Grace langs de kant, even zwaaien natuurlijk en met een mentale boost verder. Richting de drankpost kom je nog veel meer 75km lopers tegen waarvan er vele je aanmoedigen, erg leuk, al moet je zelf ook wel vaak succes wensen ;).<br />
<br />
De terugweg over het verbindingsstuk gaat een stuk makkelijker dan de heenweg, wat bredere zandpaden en makkelijk te belopen fietspaden. De verzorgingspost bij kilometer 40 kwam daarna als geroepen. Er was zelfs een bijgebouwtje waar ik even een sanitaire stop kon doen, dat lucht gelukkig goed op! Helaas was ik daardoor wel zo'n beetje alle minuten kwijt die ik voorliep op vorig jaar. Bij de post zelf nog even snel een banaantje meepakken, de vrijwilligers bedanken en maar weer op pad. De beentjes zijn na de stop al iets stijver geworden en het kost weer even tijd om soepel te lopen. Geen probleem, dat mag ook wel na 40km. Hierna draai je het 25km parkoers alweer op en is het nog een 10km naar de start/finish. Hier loop je helemaal niet meer alleen, want je komt de lopers van de 25km zelf ook tegen. Weer veel pardon's en succesen uitgedeeld, gelukkig is er vaak genoeg ruimte om er langs te lopen of de andere lopers geven zelfs wat ruimte en aanmoedigingen, erg leuk!<br />
<br />
Tot nu toe ging het dus eigenlijk best goed, qua schema lag ik nu op ongeveer hetzelfde tijd als vorig jaar, maar ik had veel minder last van mijn benen. Had ik vorig jaar al dikke blaren onder mijn voetzolen, was mijn enkel ingetapet en stijf, nu was alles ok. Alleen mijn conditie trok het toch wat minder, ik had het onderhand zwaarder dan vorig jaar en ik was helderder, dus kreeg het zware naar mijn idee ook meer mee. Was het vorig jaar meer een roes waarin ik liep, nu was het meer een last, moeilijk uit te leggen. Door het focussen op mijn voorgangers van de 25km is het laatste stukje wel heel snel gegaan, eigenlijk het enige wat ik me nog duidelijk herinner is dat ik in de kuil omhoog wandelde in plaats van hardlopen wat ik vorig jaar nog wel kon.<br />
<br />
Snel daarna kwamen we alweer in het zicht van het zwembad, de finish van de 25km en de verzorgingspost voor de 50/75km. Het was voor mij eigenlijk wel heel duidelijk, het is zwaar maar er is totaal geen reden om te stoppen. Dat is niet eens bij me opgekomen deze keer. Dus snel even mijn water bijvullen, even kletsen met Bertus, Jeffrey die er ook alweer stond en Mischa die al binnen was op de 25km. Ik verontschuldigde me al wel dat ik dit jaar nog niet onder de 6 uur ging duiken. Daarvoor had ik teveel moeite om nu nog een versnelling erin te gooien. Maar uitlopen zou ik hem zeker!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-X4OLlORD_xs/Vug6y0S0sKI/AAAAAAAAZjg/oMU9i_d_hgkArA1qS9aoes8dnBH40blyw/s1600/885112_971352916278173_4433617255323579059_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="266" src="https://3.bp.blogspot.com/-X4OLlORD_xs/Vug6y0S0sKI/AAAAAAAAZjg/oMU9i_d_hgkArA1qS9aoes8dnBH40blyw/s400/885112_971352916278173_4433617255323579059_o.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Het tweede deel begon iets anders dan vorig jaar. Toen kreeg je eerst een behoorlijk pittige klim door mul zand, weer het stut op. Deze keer werd je over weer een nieuw deel van het MTB-parkoers geleid, welke wel weer superleuk was. Veel klimmetjes en dalen. Ik merkte dat ik toch behoorlijk moe was toen ik ineens op de grond lag. Hmm, balen is dit. Een klein stronkje over het hoofd gezien en daaroverheen gekukeld. De schade viel gelukkig mee, mijn ego iets gekrenkt, schaafplekken op mijn knie en mijn elleboog iets. Even afkloppen en de stijfheid er maar weer uitlopen. Klein stukje asfalt onder het tunneltje door en daar kwamen we weer aan bij de Sallandse heuvelrug. Een prachtig mooi heidegebied!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-Bfvbl-VEHZc/VuhFWvrTNaI/AAAAAAAAZjw/Hkh0TiA5riYSXWDUiKqrRYmG2E6j7SmPg/s1600/887191_737660953035194_4543524798046175370_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="225" src="https://3.bp.blogspot.com/-Bfvbl-VEHZc/VuhFWvrTNaI/AAAAAAAAZjw/Hkh0TiA5riYSXWDUiKqrRYmG2E6j7SmPg/s400/887191_737660953035194_4543524798046175370_o.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Opeens zag ik daar weer iets bekends, stond Christiaan ineens langs de kant van het pad foto's te maken. Hij kon dit jaar helaas niet meedoen door een schouderblessure. Maar ging lekker een stuk wandelen met de hond en wat foto's schieten van de deelnemers, leuk!<br />
<br />
Op de heide zelf was het ondertussen goed toeven, graadje of 9 met een lekker zonnetje erbij. Gelukkig niet heel veel wind, want die was nog best fris. Maar de armsleeves waren alweer een tijdje naar beneden. Het deed alleen wel pijn, heel veel pijn. Ik had constant het idee dat ik wel even kon gaan wandelen, wat wou ik graag wandelen. Maarja, daarmee duurt alles alleen nog maar langer, dus dat schiet ook niet op. Gewoon niet luisteren naar je lichaam en blijven gaan. Veel meer pijn gaat het gelukkig toch niet doen. Ook begon ik weer mensen bij te halen die de 50km liepen, maar heel veel sneller dan hun ging het niet meer. 2x heb ik me dan toch overgegeven aan mijn gedachten, maar dan wel op wat klimmetjes. Heel snel ging het niet meer omhoog, dus ik mocht die klimmetjes wel even wandelen. Kan je meteen even rustig een reep of een gelletje eten, rustig wat drinken, maar boven moet je er gewoon weer aan geloven. Rennen, luie donder!<br />
<br />
Voor de rest was ik een beetje bezig met mijn eindtijd, allerlei rare berekeningen, hoelang zou ik er dit jaar over doen. Als ik zo snel loop en het is nog zolang dan enzovoort. Steeds kwam er weer wat anders uit, handig dat nadenken tijdens het lopen. Maar ik was er wel over uit dat het ongeveer 6.10 tot 6.20 moest worden. Nog netjes, ik ging hem in ieder geval uitlopen. Ik had me voorgenomen om geen tijd kwijt te raken bij de posten, maar bij de laatste post, op 6.5km van de finish toch nog even stilgestaan. Hier wat suikerbrood gepakt wat er erg lekker uitzag en die al wandelend even opgegeten. Ik moest weer op pad van de fietsers. Goede motivatie!<br />
<br />
Nu bijna geen klimmetjes meer, stukje bos, weer even onder het tunneltje door en de laatste keer het stut op. Beneden zag ik nog 75km lopers langskomen, zou Yöran daar nog bijzitten dacht ik aan. Het lopen ging nog steeds ontzettend zwaar, maar mijn benen voelden naast de pijn eigenlijk nog best goed, in ieder geval helemaal geen tekenen van enige kramp, wat ik vorig jaar wel had. Dit keer eigenlijk geen emoties gehad toen ik eindelijk weer het zwembad in aanzicht kreeg. Hoorde wel weer wat aanmoedigingen van beneden komen, wat erg leuk was. Maar verder wou ik er gewoon lekker klaar mee zijn. Finishen! Laatste stukje omlaag, scherpe bocht en op naar de finish, waar Bertus natuurlijk klaarstond om iedereen op te vangen! Top!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-aYXdRQcPvN8/VuhMBtQeWdI/AAAAAAAAZkA/T4Ncw31apLsWcqNOMjSVkSXb3WQDQTycQ/s1600/DSC_0819-001.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="266" src="https://1.bp.blogspot.com/-aYXdRQcPvN8/VuhMBtQeWdI/AAAAAAAAZkA/T4Ncw31apLsWcqNOMjSVkSXb3WQDQTycQ/s400/DSC_0819-001.JPG" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
Opnieuw een eerste plek op de 75km Sallandtrail! Mijn uiteindelijke tijd was 6.13'15, wat 7.5 minuut langzamer is als vorig jaar. Maar wat ben ik blij dat ik hem sowieso heb kunnen uitlopen. Minder snel dan gehoopt, sneller dan gedacht. Het kostte veel pijn en moeite, maar mentaal is dat gewoon een goede training geweest. Nou moet ik het volgend jaar nog maar een keer proberen en dan wel een keer een vlekkeloze voorbereiding maken!<br />
<br />
Na de finish weer even gezellig blijven plakken, met Leonie en Bertus op de foto, Leonie was de snelste dame in 6.42, supermooie tijd! Maar zij was nog wel lekker fris en liep de volgende dag alweer 30km.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-45QJaTUBbjc/VuhMDzLDf_I/AAAAAAAAZkQ/b0djPBYmp3EIPquRTb2tzw8ld5yYgXXeA/s1600/DSC_0006.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="266" src="https://3.bp.blogspot.com/-45QJaTUBbjc/VuhMDzLDf_I/AAAAAAAAZkQ/b0djPBYmp3EIPquRTb2tzw8ld5yYgXXeA/s400/DSC_0006.JPG" width="400" /></a></div>
<br />
Yöran heb ik helaas niet meer gezien, hij was inderdaad net 5 minuten weg toen ik finishte en op Strava zag ik dat hij inderdaad onderlangs naar de Sallandse heuvelrug liep toen ik boven langs kwam, grappig om te kunnen zien. Victor kwam als 3e binnen, nadat hij in de laatste kilometers nog was ingehaald door een sterk finishende Jan Muller. Sander en Remco hebben de 50km heel sterk uitgelopen en iedereen was het er weer over eens dat de Sallandtrail een supermooie trail is en ontzettend goed georganiseerd. Bertus en alle vrijwilligers natuurlijk weer ontzettend bedankt en tot volgend jaar!Jeroenhttp://www.blogger.com/profile/08742846211257015704noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3560272878299663092.post-2362782275121831402015-12-30T12:59:00.000-08:002015-12-30T12:59:46.569-08:00[Review] Ode aan de Pro's!Oh Pro's, wat weten jullie mij te inspireren. Wat brengen jullie me ver en wat doen jullie een goed werk.<br />
<div>
<br /></div>
<div>
Dit kan op meerdere dingen slaan, alle toppers die er echt voor gaan die me motiveren, de echte pro's in het trailrunnen die dat ook doen en natuurlijk mijn go-to schoenen van dit jaar!</div>
<div>
<br /></div>
<div>
De <b>Salomon Sense Pro</b>.</div>
<div>
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-rRG70ihnJxg/VWt0xE8Uv6I/AAAAAAAANn0/-mS8TllDXkk/s1600/11265521_628008350663364_4560257833701165147_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="http://2.bp.blogspot.com/-rRG70ihnJxg/VWt0xE8Uv6I/AAAAAAAANn0/-mS8TllDXkk/s640/11265521_628008350663364_4560257833701165147_o.jpg" width="640" /></a></div>
<div>
<br /></div>
<div>
Ergens eind mei was ik weer eens een dagje uit naar mijn favoriete snoepwinkel. Mijn wegschoentjes waarop ik liep waren behoorlijk op en ik had weer eens behoefte aan een nieuw paar. Omdat ik op steenworp afstand woon van de heide en het bos zijn veel van mijn trainingen dan ook hybride, stukje asfalt, dan weer bos en hei en dan weer asfalt. Daarom wou ik een beetje een mix van beide schoenen. Zo kwam ik uit bij de Salomon City-trail lijn. Daar waren een aantal modellen voor handen, de Sense Mantra, de X-series, de X-Scream en de Sense Pro. Natuurlijk allemaal even gepast en door de winkel gehobbeld, het mag allemaal daar. Ondertussen een bakje koffie erin en ouwehoeren, veel ouwehoeren.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
De Salomon Sense Pro vielen me meteen op, in positieve zin. Een behoorlijke brede voorvoet, wat ik van de Sense Ultra ook gewend ben en de Sensifit in de schoen. Een soort sokje in de schoen die goed om je voet sluit. Zo kan je er zelfs met blote voeten in. Al loop ik toch liever met sokken aan ;). Natuurlijk heeft deze Salomon ook de quicklace, welke ik ontzettend handig vind. Als je ze hebt aangetrokken kan je de veters wegstoppen in de tong, helemaal geen last maar van! De demping voelde ook erg lekker, een behoorlijk zachte ride maar wel genoeg reactiviteit. Ik vond de X-Series iets te hard voelen op dat moment, maar dat was maar een momentopname natuurlijk.</div>
<div>
In ieder geval waren het toen de Sense Pro geworden. Nu, iets meer dan een half jaar later heb ik er onderhand al 1100 km op gelopen en zeker niet alleen op het asfalt.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Toen ik lekker in Zwitserland bezig was met het voorbereiden op de Eigertrail werd mij namelijk verteld dat deze schoentjes daar ook zeer geschikt voor waren. Was eigenlijk van plan om hem op mijn Sense 4 Ultra SG te gaan lopen, vooral als het wat natter was. Maar het bleef droog dus probeerde ik de 51km Eigertrail maar hierop te gaan lopen. Wat een belevenis was dat! Krijg ik normaal gesproken na 30/40km best was last van mijn voeten had ik het daar deze hele trail geen moment aan gedacht. Zelfs op de vele rots-klauterpartijen kwam ik zonder voetscheuren overal doorheen. Heerlijk! Ook de grip was zeker voldoende en alleen de afdaling in het bos waar nog wat mos lag en dergelijke moest ik iets meer uitkijken.</div>
<div>
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-qjs2XSWT_JY/VbC-Wi04VVI/AAAAAAAAQ7M/XKEGOnXfg0k/s1600/5293735_orig.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="http://3.bp.blogspot.com/-qjs2XSWT_JY/VbC-Wi04VVI/AAAAAAAAQ7M/XKEGOnXfg0k/s640/5293735_orig.jpg" width="424" /></a></div>
<div>
<br /></div>
<div>
De duurzaamheid van de schoenen vind ik ook ontzettend sterk, het profiel van de schoen is nog grotendeels in takt na die 1100km. Al kan je wel duidelijk zien dat ik een voor/midvoetlander ben. Het middenstuk is een beetje afgesleten. Ook in het gewicht kan je wel iets zien dat ze wat slijtage hebben. Waren ze nieuw nog 274 gram, niet een hele lichte schoen, maar zeker ook geen zware, zijn ze op dit moment 264 gram. </div>
<div>
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-NDlWdQHIMvg/VoRAOaFGrGI/AAAAAAAAWak/72O8fKiuBIQ/s1600/SenseProWeight.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="209" src="http://4.bp.blogspot.com/-NDlWdQHIMvg/VoRAOaFGrGI/AAAAAAAAWak/72O8fKiuBIQ/s320/SenseProWeight.JPG" width="320" /></a><a href="http://2.bp.blogspot.com/-MbQ1XaJ9mvw/VoRAOUpvX8I/AAAAAAAAWao/dG3lfh1B2OM/s1600/DSC_0015.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="112" src="http://2.bp.blogspot.com/-MbQ1XaJ9mvw/VoRAOUpvX8I/AAAAAAAAWao/dG3lfh1B2OM/s200/DSC_0015.JPG" width="200" /></a><a href="http://2.bp.blogspot.com/-MbQ1XaJ9mvw/VoRAOUpvX8I/AAAAAAAAWao/dG3lfh1B2OM/s1600/DSC_0015.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><br /></a><a href="http://2.bp.blogspot.com/-MbQ1XaJ9mvw/VoRAOUpvX8I/AAAAAAAAWao/dG3lfh1B2OM/s1600/DSC_0015.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><br /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Het bovenwerk houdt zich helemaal sterk, na al dat gebeuk en gecross, vele intervallen, trails en een wegmarathon is het bovenwerk nog helemaal piekfijn in orde. De veters nog nooit hoeven vervangen en geen scheurtjes in de stof. Bij mijn Salomon Sense 3 Ultra SG was dit helaas wel het geval, daar heb ik wel wat meer mee gelopen, ongeveer 1300km, maar daar vielen de gaten erin aan de zijkant van mijn grote teen. Het buigpunt dus, hier ook totaal niets te zien! Helemaal top!</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-ribRpY6yMFQ/VoRAOeRZuhI/AAAAAAAAWas/Z-k6PYvPpnc/s1600/DSC_0012.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="http://1.bp.blogspot.com/-ribRpY6yMFQ/VoRAOeRZuhI/AAAAAAAAWas/Z-k6PYvPpnc/s400/DSC_0012.JPG" width="223" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Ohja, ook marathons kunnen er goed op gelopen worden. Dat bewezen ze in Spijkenisse waar ik mijn eerste wegmarathon liep. Daar brachten ze me naar een 5e plek met 2.46'41, dat met windkracht 6!</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-HvYq0IY-i4o/VmlRwNuQK8I/AAAAAAAATOY/SoUqtWI40UI/s1600/1070049-1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="426" src="http://3.bp.blogspot.com/-HvYq0IY-i4o/VmlRwNuQK8I/AAAAAAAATOY/SoUqtWI40UI/s640/1070049-1.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Ik hoop dat ze dus nog wel even meegaan, zo niet, dan komt er waarschijnlijk wel weer een nieuw paartje om ze af te lossen. Voor schoentjes om je ondergrond af te wisselen of gewoon op asfalt te lopen zijn het op dit moment zeker mijn favorieten en trouwens niet alleen de mijne, Ethan Newberry, <a href="https://www.youtube.com/user/TheGingerRunner" target="_blank">The GingerRunner</a> houdt ook van ze!</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-ycfTsxp6xEU/VoRE1_8_dtI/AAAAAAAAWbI/j5_6AJeQtCo/s1600/GingerRunner.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="178" src="http://3.bp.blogspot.com/-ycfTsxp6xEU/VoRE1_8_dtI/AAAAAAAAWbI/j5_6AJeQtCo/s320/GingerRunner.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Hierbij de review van hem:</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/6uNDURSvwHo/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/6uNDURSvwHo?feature=player_embedded" width="320"></iframe><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
Jeroenhttp://www.blogger.com/profile/08742846211257015704noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3560272878299663092.post-8968201485909969602015-12-30T10:01:00.003-08:002015-12-30T10:04:42.079-08:00Een terugblik op 2015<h3>
<span style="font-size: large;">
Statistieken 2015:</span></h3>
Zoals vele anderen wou ik voor mezelf even een kleine terugblik maken over 2015. Een jaar waarin erg veel is gelukt, nieuwe doelen zijn bereikt en ik bijna het hele jaar blessurevrij heb kunnen doorkomen. Dit heeft de volgende statistieken opgeleverd:<br />
<br />
Totaal aantal kilometers volgens Strava: 2444,4 in 188 uur en 168 sessies.<br />
Dat is een gemiddelde van 14,55km per loopje en gemiddeld 13km/uur.<br />
<br />
Mijn langste afstand is verhoogd van 50km naar 75km tijdens de Sallandtrail in 6.05'52.<br />
De langste duur heb ik gelopen tijdens de 51km Eigertrail met 6.50.<br />
<br />
Het aantal hoogtemeters komt op 18.900m en zijn vooral gelopen in het eerste deel van het jaar en de vakantie in Zwitserland.<br />
<br />
Ik heb een aantal nieuwe PR's gelopen en voor het eerst een wegmarathon achter de kiezen.<br />
5k: 16'58 -> 16'46<br />
15k: 55'17 -> 53'32<br />
16EM: 57'27<br />
Marathon: 2.46'41<br />
<br />
Dit was mijn eerste bijna totaal blessurevrije jaar. Alleen 3 weken voor de Sallandtrail heb ik wat last gehad van mijn enkel, die had ik wat overbelast door ineens veel hoogtemeters te gaan maken in Nijmegen en een duurloop van 47km over de Hermannsweg in Duitsland met 1340 hoogtemeters. Maar daar kon ik gelukkig wel mee doortrainen en de Sallandtrail zelf is zonder problemen gegaan.<br />
<br />
<h3>
<span style="font-size: large;">
Mijn top 3 loopjes van 2015:</span></h3>
<h4>
<b>Nummer 1:</b></h4>
Op 1 absoluut de Eigertrail, wat ook mijn hoofddoel was van dit jaar. Mijn eerste alpentrail. Zeer tevreden met een 27e plek bij de mannen, 1e Nederlander en onder de 7 uur wat toch wel een doel werd na veel aandringen van andere lopers. ;)<br />
<br />
<a href="http://naturailrunner.blogspot.nl/2015/07/eiger-trail-e51-panorama-trail.html" target="_blank">Verslag van de Eigertrail.</a><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-mH8q9BysGfU/VbC-Z-tlmHI/AAAAAAAAQ8c/kB52m4rA-aY/s1600/5302516_orig.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="424" src="http://2.bp.blogspot.com/-mH8q9BysGfU/VbC-Z-tlmHI/AAAAAAAAQ8c/kB52m4rA-aY/s640/5302516_orig.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<h4>
Nummer 2:</h4>
<div>
De Sallandtrail 75km staat op nummer 2. Was aan het begin van het jaar een van mijn grootste doelen, mijn langste afstand ooit en ook een prachtige trail. In 2016 ga ik hem weer lopen. Met de prestatie was ik ook ontzettend tevreden, net niet onder de 6 uur met 6.05 en een mooie 1e plek. Bertus had het weer fantastisch georganiseerd!</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<a href="http://naturailrunner.blogspot.nl/2015/03/sallandtrail-2015-dagje-salland.html" target="_blank">Verslag van de Sallandtrail.</a></div>
<div>
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-P_LEnuRkqNw/VoL8zM94duI/AAAAAAAAWUI/EQs0J2A9djo/s1600/10919433_593240340806832_4673825379528989943_o%2B%25281%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="424" src="http://2.bp.blogspot.com/-P_LEnuRkqNw/VoL8zM94duI/AAAAAAAAWUI/EQs0J2A9djo/s640/10919433_593240340806832_4673825379528989943_o%2B%25281%2529.jpg" width="640" /></a></div>
<div>
<br /></div>
<h4>
Nummer 3:</h4>
<div>
Een moeilijke, nummer 1 en 2 sprongen er wel uit, maar op 3 kunnen er meerdere komen te staan. De Trail du Barrage was erg mooi. Hetzelfde gebied als de Trail de Fantomes, heerlijk gelopen daar en een mooie 3e plek. De Koning van Spanjetrail is ook altijd ontzettend gaaf, maar viel voor mij dit jaar iets tegen doordat ik de 2 weken ervoor 55km had gelopen bij de Stormbaas, welke ook erg gaaf was. De Stuwwaltrail was ook super en kon ik eindelijk met volle tevredenheid uitlopen. Maar ik ga toch voor de Duinentrail in Schoorl, natuurlijk omdat het het eerste NK Trailrunning was en hij gewoon ook heerlijk liep. Het eerste deel heb ik wat ingehouden omdat het toch in mijn marathonvoorbereiding zat. Laatste deel was nog lekker aanpoten. Wat me een mooie 7e plek had opgeleverd. Ook was het echt een ontzettend gave en afwisselende trail, met strand, duinen, bos en leuke afdalingen. Aanrader!</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<a href="http://naturailrunner.blogspot.nl/2015/11/mijn-eerste-nk-mst-duinentrail-schoorl.html" target="_blank">Verslag van de Duinentrail.</a></div>
<div>
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-q46cLL1ENeI/VjqKtMsKSoI/AAAAAAAASsI/nZLio6TA8d4/s1600/FB_IMG_1446438957210.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="426" src="http://2.bp.blogspot.com/-q46cLL1ENeI/VjqKtMsKSoI/AAAAAAAASsI/nZLio6TA8d4/s640/FB_IMG_1446438957210.jpg" width="640" /></a></div>
<div>
<br /></div>
<h3>
<span style="font-size: large;">
Team Scarabee:</span></h3>
2015 heeft me al met al heel veel opgeleverd. Maar niet alleen op loopgebied. Ook ben ik uitgenodigd voor Team Scarabee. Team Scarabee heeft een aantal toplopers als lid waar ik ontzettend veel van kan leren. Dit geeft me nog meer motivatie om heel erg mijn best te doen. Ook krijgen we gezamenlijke trainingen en misschien zelfs trainingsweekenden. Wat me weer tot een hoger niveau brengt.<br />
<br />
<h3>
<span style="font-size: large;">
Doelen 2016</span></h3>
<h3>
Plaatsing WK Ultratrail</h3>
<div>
Dit is hét grote doel van aankomend jaar. De Zugspitz Supertrail XL van 80km met 4500 hoogtemeters. Nog nooit heb ik zoveel kilometers in een keer gelopen, al helemaal niet met dit aantal hoogtemeters erbij. Dus dat wordt echt keihard trainen. Als je daarbij ook nog eens bij de eerste 2 Nederlanders eindigt krijg je een ticket voor het WK Ultratrail in Portugal. Er gaan behoorlijk wat sterke Nederlandse lopers naar de Zugspitze, dus dat wordt helemaal moeilijk, ik ga mijn uiterste best doen! </div>
<div>
<i>If your dreams don't scare you, they aren't big enough.</i></div>
<br />
<h3>
Sallandtrail 75km Sub6</h3>
<div>
Vorig jaar liep ik de Sallandtrail in 6 uur, 5 minuten en 52 seconden. Dit jaar heb ik meer ervaring, meer training gehad en ben weer wat sneller geworden. Dit jaar is het dus niet meer aftasten, maar gewoon knallen en proberen zo ver mogelijk onder die 6 uur te duiken. Dat ga ik wel voelen!<br />
<br /></div>
<h3>
Genieten</h3>
<div>
Natuurlijk wil ik er ook aankomend jaar weer van genieten. Genieten van de prachtige trails, genieten van gehaalde doelen, het werken ernaartoe, het afzien op de lange trails en de mooie landschappen eromheen. Ook de sfeer erbij en de vriendschappen die op en naast de trails ontstaan wil ik niet missen! Op naar weer een topjaar!</div>
<div>
<br /></div>
Voor de rest heb ik nog wel wat kleine dingen in mijn hoofd. Zo wil ik de 75km lopen bij de Trail des Fantomes, opnieuw top 10 lopen bij de Koning van Spanjetrail en nog wat serieuzer gaan werken aan mijn krachttraining. Meer hoogtemeters gaan maken en misschien af en toe naar Duitsland om daar een dagje te klauteren. Er komen soms van die gave foto's voorbij, dat wil ik ook!<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-cUam6paYvnk/U-PzrOxwhnI/AAAAAAAAHAI/Tc0a-xvTSPs/s1600/IMG_20140803_103602.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="http://1.bp.blogspot.com/-cUam6paYvnk/U-PzrOxwhnI/AAAAAAAAHAI/Tc0a-xvTSPs/s640/IMG_20140803_103602.jpg" width="480" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<h3 style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;">
Allemaal een super en sportief 2016 gewenst! Tot op de trails! </span><br /><span style="font-size: x-large;">
Proost!</span></h3>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-0U4Oa8ut5Xs/VNu6JmBtWpI/AAAAAAAAK44/b8El7bijyps/s1600/10835300_10153056305599231_134930745093001282_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="424" src="http://4.bp.blogspot.com/-0U4Oa8ut5Xs/VNu6JmBtWpI/AAAAAAAAK44/b8El7bijyps/s640/10835300_10153056305599231_134930745093001282_o.jpg" width="640" /></a></div>
<div>
<br /></div>
Jeroenhttp://www.blogger.com/profile/08742846211257015704noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3560272878299663092.post-91297973610662737752015-12-10T04:04:00.000-08:002015-12-10T04:04:55.457-08:00Uitstapje op asfalt - Marathon Spijkenisse.Zoals zoveel hardlopers heb ik sinds ik 4.5 jaar geleden ben gaan hardlopen een interesse in de marathon. Het blijft toch een van de meest aansprekende wedstrijden op asfalt. Maar ik had me al snel een doel gesteld dat ik mijn eerste marathon onder de 3 uur zou willen lopen. Dat je dan ook nog eens in de lijst van Runner's World komt is natuurlijk helemaal gaaf! Bijna 2 jaar geleden wou ik al een poging doen tijdens de Midwintermarathon in Apeldoorn, dat was ook een van de eerste wedstrijden waarbij Henny me zou begeleiden met een schema. Helaas is dit toen door een lopersknie niet doorgegaan en heb ik alleen de Asselronde gelopen van 29km. Dat laatste rondje durfde ik toch echt niet aan.<br />
<div>
<br /></div>
<div>
Ondertussen heb ik de afstand al vaker overbrugd, met als toppunt tot nu toe de 75km Sallandtrail waar ik doorkwam op de marathon in ongeveer 3.20. Een half jaar daarvoor liep ik ook al een keer 3.15 op de Hoge Veluwetrail marathon. Dan zou je toch denken dat een marathon op de weg wel onder de 3 uur moet kunnen. Maar ik vond het alsnog erg spannend, ik had geen idee hoe mijn lichaam zou reageren op zolang een hoog tempo te moeten volhouden. Tijdens trails kan je af en toe lekker je rust pakken, wat eten bij de posten enzovoort. Maar dit is hele andere koek!</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Toch wou ik het dit jaar echt een keer proberen. Henny had me al eens over de marathon van Spijkenisse verteld. Een minder drukke marathon met een redelijk makkelijk parkoers en in een tijd waar het niet zo warm is. Veel pluspunten dus, helaas is het ook een parkoers wat door de polder loopt, dus de wind en regen hebben vrij spel. De omstandigheden moeten dus wel weer een beetje kloppen. Nou ja, daar kan je toch niet zoveel aan doen, dus een paar maanden geleden de knoop doorgehakt en ingeschreven voor mijn eerste wegmarathon. Na de Eigertrail was ik toch al even bezig geweest met wegwedstrijden, de 10x10 van Winschoten en natuurlijk de Dam tot damloop, dus kon ik dit er mooi achteraan doen. Perfect plan!</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Er werd dan ook ineens veel meer op asfalt gelopen, met veel tempotrainingen en intervalwerk. Henny weet wel van aanpakken dus het ging er hard aan toe, hoge tempo's en lekker knallen. Het liep allemaal ontzettend goed. Tussendoor het niet kunnen laten en dus het NK Trailrunning gelopen bij de Duinentrail in Schoorl, zoals te lezen is in mijn vorige blog. Ik merkte daar dat mijn vorm erg goed zat! Ook de zevenheuvelenloop die daarna nog kwam ging weer goed hard. Mijn PR opnieuw verbeterd en in 53'32 over de eindstreep geknald. Dat gaf toch echt een ontzettende boel vertrouwen voor de marathon.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Ook de duurlopen gingen uitstekend, veelal duurlopen met lange stukken op marathontempo. 4 x 6km op 3'50/km, 36km met de laatste 8km op 3'50/km en meer van dat soort loopjes. Mijn doeltijd voor de marathon stelde ik dan ook steeds ietsje scherper bij, begon het bij sub 2.50, eindigde het bij 2.42 tot 2.45, dat zou nog eens een droom zijn! Ik zag het al helemaal zitten en niets kon me nog stoppen! Maar het blijft een marathon hè.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Ongeveer een week voor de wedstrijd kwamen de eerste berichten al naar voren dat het misschien wel behoorlijk kon gaan waaien, dat was toch even spannend. Elke dag even het weerbericht checken of er al wat veranderd was. Ondertussen natuurlijk wat minder trainen en alleen kortere loopjes doen. Goed op je eten letten, uitkijken dat je in de laatste week niets blesseert of iets verkeerd tilt op je werk enzovoort. Stress, spanning, alles. Zelfvertrouwen werd steeds iets minder, heb ik toch echt wel genoeg gedaan? Eet ik wel genoeg, ik kom niet echt aan? Terwijl ik hoorde dat je wel 2 kilo mag aankomen de dagen voor je marathon. Nou ja, nog maar een bord pasta dan. De trainingen waren gelukkig wel goed gegaan, die nog maar eens doorkijken voor wat vertrouwen. Ook veel met Henny overlegd deze dagen, die nog hele goede tips had en samen doornemen wat er allemaal mee moest enzovoort.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Toen was de dag dan toch echt aangebroken. Na een onrustige nacht weer een maaltijdsalade met pasta voor ontbijt, bakje koffie erbij en toch nog een glas bietensap. Het weerbericht was niet echt veranderd, qua temperatuur en neerslag zou het erg goed zijn, alleen wel met windkracht 6. Dat werd dus keihard beuken vandaag! Het eerste deel zou vooral wind tegen zijn, het tweede deel wat meer wind mee. Misschien ook wel fijn omdat je het eerste deel toch nog best fris bent.<br />
<br />
Daniëlle ging mee om te supporteren, dus hoefde dat eind gelukkig niet alleen in de auto te zitten. Gezellig samen meeblèren met het foute uur en zo kwamen we snel aan in Spijkenisse. Daar nog een stukje lopen, startnummer ophalen en gezellig wat bekenden begroeten. Henny was er al samen met nog wat lopers van Team Vroem en ik gaf alvast mijn spullen aan hem om mee te nemen onderweg. Hij fietste met me mee vandaag, dus dat is erg handig. Gelletjes en water kon hij mooi aangeven dan en me misschien zelfs wel iets uit de wind houden. Nog even snel naar het toilet, daarna nog wat warmlopen en toen was het al weer snel tijd om bij de start te gaan staan. Tijdens het inlopen kwam ik Irene Kinnegim nog tegen, die een week ervoor nog een parkoersrecord liep tijdens de 25km van de Meijendelloop. Ze had een paar dagen van tevoren toch even bedacht om hier ook te komen lopen, mooi dat dat zo maar even kan. Ook Victor Phaff kwam ik tegen, hem was ik op Facebook tegen gekomen. In Rotterdam liep hij nog naar een Nederlands kampioenschap op de marathon in de categorie 40+, een erg sterke loper dus en heel misschien een mooi richtpunt?<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-45EN5q_7my0/VmlRxG4NKsI/AAAAAAAATOA/ClUT6HDQbNk/s1600/20151206-Spark-1936.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="426" src="http://3.bp.blogspot.com/-45EN5q_7my0/VmlRxG4NKsI/AAAAAAAATOA/ClUT6HDQbNk/s640/20151206-Spark-1936.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
Om 11 uur was dan eindelijk de start, deze was op de atletiekbaan waar we eerst anderhalf rondje overheen moesten alvorens we de baan afgingen. Er liepen meteen een stuk of 8 lopers vooraan waar ik mooi bij kon aansluiten. Zoals verwacht ging de eerste kilometer ook veel te snel, 3'44 kwam ik door. Doe maar even iets rustiger aan, hartslag was ook al meteen naar de 160 gesprongen. Henny had daarvoor al een blaadje laten zien met de planning, de eerste 3km zou ik rond de 154 moeten zitten, oeps. Dus tempo ietsje laten zakken, we liepen nu ook door een bosje, waar gelukkig wat minder wind was, laat de anderen maar even lopen, misschien zien we een aantal straks wel weer.<br />
<br />
Hoe soepel ik ook probeerde te lopen, zelfs op een mooi tempo van 3'57, mijn hartslag kreeg ik niet erg onder controle. Hij kroop zelfs naar de 168, waar ik eigenlijk dik onder de 160 zou moeten zitten. Natuurlijk zat er ook wel wat spanning bij en de wind hielp ook niet echt mee. Gelukkig mocht na 3km Henny aansluiten op de fiets en kon ik daar even mee overleggen. Toch nog maar iets rustiger lopen kwam daar uit, hartslag zal straks vanzelf wel iets zakken. Zo liep ik toch maar lekker door op ongeveer 4 minuten per kilometer. Ondertussen kwam Irene langszij met haar fietser en die bleef iets voor me hangen. Ik wist dat ze iets onder de 3 uur wou gaan lopen, dus ze vertrok op een aardig pittig tempo.<br />
<br />
Het voelde allemaal nog wel heel makkelijk, ik liep mooi ontspannen en mijn ademhaling was ook rustig. Hartslag bleef wel boven de 165 hangen, maar daar kon ik nou even niet veel aan doen zonder teveel tijd te verliezen. Irene was ik toen alweer voorbij gegaan en er liep een groepje van 3 man op 400m voor me, de kopgroep met 4 man daar weer een 500m voor. 8e plek op dit moment, kan ik mee leven. Maar misschien kan ik later nog wat terugpakken. Na ongeveer 11km sloegen we weer af, nu kregen we een makkelijker stuk, lekker wat wind mee en dat zag je ook meteen in het tempo. Wat kilometers laag in de 3'50, wat mijn eigenlijke doeltempo was. Helaas ging dat vandaag waarschijnlijk dus niet lukken, maar ik had daar wel vrede mee. Hartslag zakte iets naar laag in de 160 en dat was ook het doelhartslag voor dit stuk, perfect dus!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-HvYq0IY-i4o/VmlRwNuQK8I/AAAAAAAATNg/bHTv0oCV4Ko/s1600/1070049-1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="426" src="http://2.bp.blogspot.com/-HvYq0IY-i4o/VmlRwNuQK8I/AAAAAAAATNg/bHTv0oCV4Ko/s640/1070049-1.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
Vanaf kilometer 16 tot 21 was het opeens weer keihard werken. Precies tegen de wind in, dat met windkracht 6. Proberen om een beetje achter Henny te blijven hangen, maar soms wou ik net wat versnellen en kwam ik er weer naast. Volle windvlaag die me naar achter blies en een grote lach op mijn gezicht, heerlijk dit! Daar kan ik echt van genieten, keihard werken, beuken tegen de wind in. Natuurlijk kost dat wel kracht, maar je moet er ook een beetje van genieten toch? Dus even later maar weer achter de fiets aan. Hier heb ik ook de 2 minst snelle kilometers gelopen met 4 minuten en 11 seconden, boh wat werken. Maar ik was gelukkig niet de enige, het groepje van 3 personen voor me zag ik steeds iets dichterbij kruipen. De kopgroep was onderhand wel al uit zicht, geen probleem. Ik was toch wat voorzichtiger geworden, ook omdat het toch mijn eerste marathon is en ik hem wel met tevredenheid wou uitlopen.<br />
<br />
Na 21km werd het weer wat makkelijker, geen tegenwind meer, maar van de zijkant. Loopt toch wat fijner, tempo lag weer rond de 3'55/km en weer lekker soepel. Henny hield de boel goed in de gaten en zag dat ik het groepje in het oog had. "Die hoef je nu nog niet in te halen, dat kan bij km30 wel", zei hij, behalve als het natuurlijk als vanzelf gaat. Dat ging het gelukkig ook, erop en erover. Bij km24 vlak voor een afslag op een brug kwam ik langs het groepje. Een van de mannen klampte bij mij aan en de andere 2 moesten afhaken. Doordat we nu ook weer een stuk wind mee kregen was dat best fijn. Tempo weer wat omhoog, rond de 3'50/km met een uitschieter van 3'46, wat liep dit nog soepel. Ik hoorde de man achter me iets meer moeite hebben dan mezelf, dit gaf mij een beste boost. Zo kwam het dat ik nog iets versnelde en de ander moest afhaken. Nu dus op de 5e plek, dat is al een hele prestatie! Zouden er nog meer te snel gestart zijn?<br />
<br />
Tot nu toe had ik elke 7km een gelletje genomen, de laatste was dus op km 28 geweest. Maar rond km 32 vroeg Henny ineens of ik er nog een wou, nu al? "Ja, meestal gaat na 32km je maag 'op slot', worden mensen misselijk en kunnen ze het niet meer verdragen." Nou ja, doe maar dan, het werd stiekem ook al wel wat moeilijker en een beetje extra energie kon ik wel gebruiken. Wat water erachteraan en lekker doorstappen. Beetje om je heen kijken en nog proberen te genieten. "Even een bodycheck, hoe voelt het?", ja, het ging nog wel best. Linkerkuit trekt heel iets, ademhaling wordt iets vlakker, maar tot nu toe nog goed. Maar hoe verder ik kwam, hoe meer ik in mezelf keerde. Rond km35 voelde het nu toch echt heel zwaar aan. Gelukkig waren we al aan het aftellen, nog 7km zou ik toch makkelijk moeten kunnen. Naar de hartslag werd niet veel meer gekeken, die lag redelijk stabiel rond de 172 op een tempo van 3'55. Het had iets meer mogen zijn, maar ik durfde het toch niet helemaal te forceren.<br />
<br />
Km 38, nog maar 4 kilometer! Ineens krampscheuten in mijn linkerkuit, oh nee. Doe snel nog maar wat water. Drie grote slokken water erin en gewoon doorgaan. Ondertussen kwam er niet veel meer uit mij, helemaal in mezelf gekeerd en hard aan het werk. Henny sprak me bemoedigend toe, "het ziet er nog goed uit, ga zo door, klein stukje nog". Maar hij kreeg niets terug, ik was druk bezig het zo soepel mogelijk te houden. Ademhaling was vlak, kuit bleef het gelukkig nog goed houden. Zou ik nog kunnen versnellen? Misschien wel, maar ben erg bang dat ik mezelf dan opblaas. Hartslag mocht oplopen tot 180, hoe dan? Ik krijg hem niet meer boven de 173. Het maakt niet uit, je gaat super! Je eerste marathon dik onder de 3 uur, dat is toch wat je wou! Dat met deze wind! Doorzetten, kom op!<br />
<br />
Nog maar 2km, ik hoor de speaker al! Henny spreekt me toe dat als ik nog iets over heb ik nu alles eruit moet halen wat erin zit. Ik weet het niet, durf het niet, stel je voor dat het mis gaat. Hij ziet wel dat het me pijn doet, maar zet nog even aan. Kilometertijden liggen nog redelijk vlak op 3'57 per kilometer, dat ik dit nog kan. Stukje tegenwind, dijkje op, voorzichtig met de kuit. Probeer zo soepel mogelijk omhoog te dribbelen. Toeschouwers zeggen dat het er nog soepel uitziet, dat moet je hebben! Het zegt mij niet zoveel, want zo voelt het zeker niet. Henny mocht niet met de fiets de baan op, dus moest iets daarvoor al afzwaaien, "laatste stukje, kom op! Je kan het!". Zo draaide ik de baan ineens op, nog maar 300 meter! Zie, je kan het nog wel. Een beste versnelling en een soepele eindsprint maken mij euforisch. JAAA, ik red het gewoon! BAM! Klaar! Juichen, een 5e plek op mijn eerste marathon. Een tijd van 2.46'39 op mijn horloge. Net niet mijn doeltijd, maar met deze omstandigheden super gedaan!<br />
<br />
Daniëlle was er natuurlijk meteen bij, even omhelzen en bijpraten over hoe het ging. Victor was ook al binnen, even feliciteren, een mooie 4e plek in 2.44'46. Erg sterk en zoveel scheelde het nog niet eens meer. Wat drinken pakken, lekker bakkie thee en een lekker banaantje. Toen kwam Irene ook al binnen! Ze heeft gewoon een parkoersrecord gelopen vandaag en een persoonlijk record in 2.56'23, waar haalt ze het vandaan? Wat een topprestatie!<br />
<br />
Henny was er ook weer bij en samen hebben we even de marathon besproken en waren het er over eens. Een mooie prestatie en goed gelopen. Zonder hem had ik dit zeker niet zo kunnen doen in mijn eerste marathon. Hij was mijn verstand vandaag en het verstand heeft overwonnen. Even later was zelfs nog de prijsuitreiking en bleek dat ik 3e was geworden bij de senioren, dus mocht ook nog even het podium beklimmen. Supergaaf natuurlijk! De nummer 1, een Noor had alleen niet door dat er ook uitreikingen waren voor categorieën, dus die was er al vandoor. Menno Lieven had een mooie 2e plek senioren gelopen met 2.44'11.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-IFxdDGDeDvk/VmlRxQnti4I/AAAAAAAATOI/Nt20mcjSQYY/s1600/20151206-Spark-2306.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="http://2.bp.blogspot.com/-IFxdDGDeDvk/VmlRxQnti4I/AAAAAAAATOI/Nt20mcjSQYY/s400/20151206-Spark-2306.jpg" width="266" /></a></div>
<br />
Mijn eerste marathon werd er 1 om in te lijsten. Een prachtige tijd, een negatieve split en gewoon een supergevoel aan overgehouden. Nu dit gedaan is kan ik me weer lekker richten op de trails met als aankomende grote doel de 75km van de Sallandtrail opnieuw, nu kijken of ik hem onder de 6 uur kan lopen. Hopen dat 2016 net zo'n mooi loopjaar wordt als 2015! </div>
Jeroenhttp://www.blogger.com/profile/08742846211257015704noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3560272878299663092.post-83257095179472302142015-11-04T16:09:00.001-08:002015-11-04T16:15:22.282-08:00Mijn eerste NK! MST Duinentrail Schoorl.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-RnZhJxohlTI/Vjp_EixMAuI/AAAAAAAASqc/LcmwyOUlgxQ/s1600/MST_Duinentrail-2015_250w_0.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-RnZhJxohlTI/Vjp_EixMAuI/AAAAAAAASqc/LcmwyOUlgxQ/s1600/MST_Duinentrail-2015_250w_0.png" /></a></div>
<br />
In verband met de voorbereiding op marathon Spijkenisse zou ik eigenlijk geen lange trails meer lopen dit najaar. Hoe anders is dat toch weer gebleken. Na de Trail du Barrage 31km, waar ik ook nog steeds een verslag van moet schrijven, maar helaas wat is weggezakt, is nu ook nog de Duinentrail 36km erbij gekomen. Dat kwam zo, ik wou ook eens wat terugdoen voor de trailcommunity en ik moest even rust houden na een hele drukke maand. Zodoende had ik me voorgenomen om eens te helpen bij een verzorgingspost en aangezien een van mijn favoriete trails, de Hoge Veluwe Trail ook dat weekend was heb ik me daar voor opgegeven. Echt een hele gezellige dag gehad en het was erg leuk om het ook eens van de andere kant te kunnen bekijken. De deelnemers hadden het ook allemaal erg naar hun zin gehad. Na afloop was ik nog even aan het praten met Jeroen van MudSweatTrails en hij had gezien dat ik nog niet op de lijst stond voor de Duinentrail, dat kon natuurlijk niet, het NK Trailrunning werd daar nu voor het eerst gehouden en het is gewoon een prachtige trail. Dus moest/mocht ik me inschrijven, als geïnviteerde loper. Erg gaaf natuurlijk en daarvoor nogmaals heel erg bedankt!<br />
<br />
Natuurlijk meteen even mijn trainer gesmst of dat allemaal wel uitkwam in de voorbereiding. Dat moest toch even uitgezocht worden, maar na een klein tijdje kreeg ik de bevestiging binnen, mits ik de eerste 25km rustig aan deed en dan mocht ik de laatste 10km versnellen. Mensen die mij al een klein beetje kennen weten dat ik het daar wel eens moeilijk mee heb, rustig lopen. Maar ik beloofde het te proberen en me dus meteen maar ingeschreven, spannend!<br />
<br />
Het schema liep natuurlijk gewoon door, dus een hele rustige voorbereiding is het niet geworden. 4 dagen voor de Duinentrail liep ik nog 3x7km op marathontempo, wat me in totaal tot 27km bracht op een tempo iets onder de 4'/km. Het valt dan ook precies tussen mijn 2 zwaarste weken in. Iets rustig aan lopen was dus ook wel aan te raden. Op zaterdag even 10km losgelopen en daarna maar weer vroeg naar bed.<br />
<br />
Zondag 1 november was dan eindelijk dé dag van mijn eerste NK! Vroeg op natuurlijk, wat broodjes eten en snel de auto in richting Schoorl. Het was goed mistig onderweg, maar gelukkig kon ik nog redelijk doorrijden en was ik ruim op tijd aanwezig zodat ik me rustig kon voorbereiden op de trail. Natuurlijk ook nog even gezellig kletsen met alle bekenden, waarvan ik er weer genoeg tegenkwam. Nu al een feestje en het is nog niet eens begonnen. 20 minuten voor tijd maar rustig richting de start gewandeld en daar even naar de finish gekeken, dat zag er al uitnodigend uit! Een keiharde afdaling met mul zand, genieten!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-iAa4tz1BrV0/VjqKsMTPOyI/AAAAAAAASrM/wW19ubngCrc/s1600/12188103_10153691973314231_7382098625469152235_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="426" src="http://2.bp.blogspot.com/-iAa4tz1BrV0/VjqKsMTPOyI/AAAAAAAASrM/wW19ubngCrc/s640/12188103_10153691973314231_7382098625469152235_o.jpg" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Foto: Zout Fotografie</td></tr>
</tbody></table>
Maar eerst moest de hele trail maar eens gelopen worden voordat je hier naar beneden kan denderen. Daar had ik natuurlijk wel oren naar. In het startvak even in de houding staan voor het Nederlandse volkslied, binnensmonds een beetje meemompelen enzo en na afloop klappen, spanning zit er toch nog wel genoeg in. Zelfs wat kippenvel, toch wel erg tof om hier te staan. Ik had me ergens gepositioneerd op de 4e startrij, vlakbij stonden Pascal (Schepers, red.) en Wiebe, deze moest ik sowieso voor me houden anders zou ik echt te hard gestart zijn.<br />
<br />
Bam, we mochten van start! Ik zag de eerste paar lopers wegschieten, wat een enorm tempo zat daar meteen al in. Maar dat mocht ook wel met zulke namen aan de start. Die hadden er zin in! Ik moest zelf echt bij de les blijven en zorgen dat ik ook niet door het enthousiasme werd meegetrokken. Dat lukte toch best wel goed. Gewoon een lekker tempo gepakt en lekker kletsen met de mensen om me heen. Al vrij snel kwam ik bij Jan-Albert te lopen, daar even mee lopen ouwehoeren tot hij na een paar bochten wat naar achter viel. Dan maar weer een volgend slachtoffer zoeken om mee te kletsen. Op een gegeven moment kwam ik naast iemand te lopen die ik niet kende, maar dan heb je gelukkig extra veel verhalen. Deze kerel had een tijdje in Oostenrijk gewoond en daar ook nog trails gelopen, hij vond het wel jammer dat het daardoor in Nederland wat tegenviel, gelukkig heb ik daar geen last van! Want wat een prachtige trail was ook dit weer. Onder het lopen kwamen we door bossen en duinen, leuke klimmetjes en afdalingen. Nu nog allemaal lekker glooiende paden met soms wat moeilijkheid door wortels en dergelijke. Heerlijk!<br />
<br />
Mijn gesprekspartner was niet echt van het opletten, regelmatig moest ik hem terugroepen of de goede kant op sturen. Nu snap ik waarom sommige mensen verkeerd lopen! Het leverde in ieder geval wel komische momenten op. Tijdens het praten ging het stiekem wel steeds iets minder rustig, al voelde het nog wel erg makkelijk. Maar af en toe passeerden we wat mensen en ik zag op een gegeven moment ook Pascal en Wiebe weer verschijnen.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-kRNFwiaM8lU/VjqKshwxAPI/AAAAAAAASr0/n41QaTSI9mk/s1600/1k0-1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="426" src="http://2.bp.blogspot.com/-kRNFwiaM8lU/VjqKshwxAPI/AAAAAAAASr0/n41QaTSI9mk/s640/1k0-1.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
Wiebe kwam eerst, hier op de foto vlak achter me. Even vragen hoe het ging en hij vond het ook erg leuk. Maar toch liepen we even later weer verder richting Pascal die iets ervoor liep. Ook hier weer even praten, voor Pascal ging het nu op een mooi snel tempo, dus heel veel praten was er deze keer niet bij. Marco, zoals mijn gesprekspartner bleek te heten kon me goed volgen, tot ik op een afstandje een paar bekenden zag lopen. Ralph Apeldoorn en Johan Kats waren ook op een lekker soepel tempo vertrokken, Johan liep hem als training en Ralph was niet helemaal fit, dus deed ook wat rustig aan. Maar hierdoor kon ik met nog een kleine versnelling erbij aanhaken. Marco kon dit niet helemaal meer bijbenen en verloor wat terrein, later zag ik dat hij niet is gefinisht, zou hij nu nog steeds verdwaald zijn in de duinen?<br />
<br />
Met Ralph en Johan die sowieso al aan het ouwehoeren waren was het ook weer erg gezellig. Johan was 1e geworden bij de Veluwezoomtrail toen ik 2e werd en daar hadden we ook al gesproken. Hij was toen in voorbereiding op de Berlijn marathon, nu bleek helaas dat het niet helemaal volgens plan is verlopen en 10 minuten moest inleveren op doelschema. Maar hij liep toch nog een mooie tijd van 2.48. Wat er verder allemaal gedeeld werd weet ik niet meer, maar het was wel grappig zo te zien.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-Jkd6dkOQo7I/VjqKtO0qOpI/AAAAAAAASsM/16ENSQmD31k/s1600/FB_IMG_1446402835571.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="426" src="http://4.bp.blogspot.com/-Jkd6dkOQo7I/VjqKtO0qOpI/AAAAAAAASsM/16ENSQmD31k/s640/FB_IMG_1446402835571.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
Achter ons loopt ook nog Renee Vranken, de winnares van het NK bij de dames, als enige dame onder de 3 uur gefinisht, erg knap!<br />
<br />
Op een kilometer of 18 liep ik langzaam weer wat uit op de mannen, het tempo nog steeds iets hoger. Op deze manier ga ik er nog echt een wedstrijd van maken ook! Tot nu toe niet heel veel met het terrein bezig geweest, het was niet heel zwaar, soms wat klimmetjes om de hartslag iets te verhogen, maar geen rare dingen. Dat kwam pas op kilometer 20, hier begon het echte stuk eigenlijk pas. Onderhand liep ik in mijn eentje en ik zag in de verte al wat mul zand liggen. Toeschouwers langs de kant riepen nu ook dat ik bijna bij het strand was, oh fijn! Via een stuk mul zand kropen we zo het strand op. Gelukkig was er nog wel wat hard strand aan de zeekant, maar heel dichtbij kon je niet omdat daar ook een fietstocht werd gehouden.<br />
<br />
Opeens hoorde ik mijn naam schreeuwen, huh, heb ik supporters op het strand? Even wat afleiding kon ik wel gebruiken. Fietste daar ineens Mark een stukje met me mee die wat vrienden ging supporten die met de toertocht meereden. Even vragen hoe het ging, hoe lang het stuk strand was enzo. Gelukkig maar anderhalve kilometer, daar bij dat blauwe paaltje mag je er weer af! Helaas stond dat blauwe paaltje wel bij een duinopgang die heel erg mul was. Normaal is het zelfs verboden toegang, dus veel wordt het ook niet aangestampt.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-Hf50jGxa8ng/VjqUh67WaTI/AAAAAAAASsg/iq2V18JohqE/s1600/12185031_10153691970169231_5630627082875190475_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="426" src="http://4.bp.blogspot.com/-Hf50jGxa8ng/VjqUh67WaTI/AAAAAAAASsg/iq2V18JohqE/s640/12185031_10153691970169231_5630627082875190475_o.jpg" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Foto: Zout Fotografie</td></tr>
</tbody></table>
Hier begon mijn wedstrijd eigenlijk pas echt. Liep ik tot nu toe ontzettend soepel en was ik lekker aan het genieten, nu werd het echt werken en ik voelde de 27km van woensdag onderhand ook alweer in mijn benen zitten. Gelukkig had ik conditioneel nog wel wat over waardoor ik redelijk tempo kon houden. Maar de komende 10km waren echt lekker zwaar. Gelukkig maakte het uitzicht veel goed, wat een mooie paadjes! Als ze niet allemaal van dat mulle zand waren was ik helemaal gelukkig. Maar je kan helaas niet alles hebben. We kwamen over prachtige duinkammen, met leuke klimmetjes, in mul zand en daarna lekker afdalen, ook in mul zand. Waar was het eigenlijk niet meer. Ik moet eerlijk zeggen dat ik gelukkig geen last had van het beetje zand wat in mijn schoenen kwam, dat viel me ontzettend mee! Daar zijn de Salomon S-Lab Speed dus ook wel erg goed in, zand eruit houden. Ook qua grip had ik weer niets te klagen.<br />
<br />
Dit hele stuk over de duinen heb ik alleen gelopen, gelukkig maar, want ik had al mijn concentratie nodig om een beetje soepel overal overheen te komen. Op de mul zand-klimmetjes was ik onderhand maar weer gewoon gaan wandelen om mijn benen een beetje te sparen en het tempo mocht weer iets omlaag. Een versnelling na 25km zat er helaas niet meer in, maar qua hartslag was het een ander verhaal. Een paar trappetjes maken het natuurlijk helemaal compleet, deze konden gelukkig nog wel op een redelijk tempo, maar wel inclusief concentratie-tongetje.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-q46cLL1ENeI/VjqKtMsKSoI/AAAAAAAASsI/nZLio6TA8d4/s1600/FB_IMG_1446438957210.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="426" src="http://2.bp.blogspot.com/-q46cLL1ENeI/VjqKtMsKSoI/AAAAAAAASsI/nZLio6TA8d4/s640/FB_IMG_1446438957210.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
We waren ondertussen alweer 30km verder en na de tweede verzorgingspost, waar Marion natuurlijk even gefeliciteerd moest worden en een heerlijk pittige trap met zo'n 170 treden werd het allemaal weer wat dragelijker. De paadjes weer iets vloeiender en minder mul zand. Hier was ik wel erg blij mee, in de duinen was ik trouwens nog iemand voorbijgegaan en daarop had ik alweer wat afstand te pakken. Maar ik ving soms ook nog wat glimpen op van iemand voor me. Nog 6km te gaan, dus even aanzetten en kijken of we nog een plaatsje kunnen pakken. Geen idee op welke positie ik nu liep, maar dat doet er ook verder niet heel veel toe, als je maar gewoon je best doet.<br />
<br />
Elke bocht waar ik voorbij kwam zag ik dat ik weer wat dichterbij kwam, dit geeft zo'n boost aan je moraal dat je alleen nog maar aan binnenhengelen denkt. Dat gebeurde dan ook na een km of 4, 2km voor het einde. Even succes wensen en meteen eroverheen. Laat maar zien dat er hier niets meer te halen valt dus nog maar een kleine versnelling erbij. Het voelde wel erg zwaar, vooral in mijn benen, maar het kon er gelukkig nog wel uit. Was het nou ook alweer 36 of 37km, ik hoorde bij 33.5km een toeschouwer zeggen dat het nog 4km tot de finish was, dus zou het zelfs nog wat langer zijn? Maar aan die onzekerheid kwam al erg snel een eind toen ik met 36km op het horloge al de afdaling naar de finish zag, gaaf! Dus als een speer dat duin afgedoken! Met wild zwaaiende armen naar beneden zoeven, heerlijk!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-7-_okcKYXjM/VjqKtVNVqNI/AAAAAAAASsA/hd2PFFdcaRE/s1600/Finish.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="320" src="http://3.bp.blogspot.com/-7-_okcKYXjM/VjqKtVNVqNI/AAAAAAAASsA/hd2PFFdcaRE/s400/Finish.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Screenshot uit finishfilmpje.</td></tr>
</tbody></table>
En daar was dan eindelijk de finish! Juichen! Jeroen en Marc stonden beneden al klaar, "Heb je toch nog je best gedaan he!", "Kon je het weer niet laten!?" en werd meteen gefeliciteerd met een mooie prestatie, 'Hoeveelste ben ik geworden dan?', 7e! Ja, wat, echt!? Supertrots natuurlijk!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-mUzgLE2tpfM/VjqKrjhoLjI/AAAAAAAASsQ/jQJGEFLHsyg/s1600/10441282_976717349058966_2529154735035242328_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://1.bp.blogspot.com/-mUzgLE2tpfM/VjqKrjhoLjI/AAAAAAAASsQ/jQJGEFLHsyg/s320/10441282_976717349058966_2529154735035242328_n.jpg" width="320" /></a></div>
Dus mooi een water en een biertje aangepakt en er even lekker van gaan genieten. De Salomon-mannen waren ook al lang en breed binnen, Tim Pleijte al 17 minuten eerder dan ik en mocht zich daarmee de 1e Nederlands Kampioen Trailrunning noemen! Wat een prestatie! Hij heeft daarmee Iwan Kamminga en Zac Freudenburg achter zich gelaten die het podium complementeerden. Maar wat een mooi podium is dat! Bij de dames was er ook een erg sterk podium met Renée Vranken, Ingrid Versteegh en Suzan Nieman. Allemaal gefeliciteerd!<br />
<br />
Daarna nog leuk wat mensen naar binnen gejuicht, wat een gaaf gezicht is die finish. Verscheidene mensen maakten ook snoekduiken en koprollen, het kon allemaal! Daarna op naar de prijsuitreiking, douchen en zelfs nog een lekkere massage gehad. Dat mocht ook wel, want 2 dagen later staat er alweer een stevige intervaltraining op het programma, cheers!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-jeKoA9aE7os/VjqKsTc_msI/AAAAAAAASr8/rjZiopZ1GfU/s1600/19921_686202548177277_4733543381083599126_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="400" src="http://4.bp.blogspot.com/-jeKoA9aE7os/VjqKsTc_msI/AAAAAAAASr8/rjZiopZ1GfU/s400/19921_686202548177277_4733543381083599126_n.jpg" width="220" /></a><a href="http://2.bp.blogspot.com/-X2x8HJF8PuQ/VjqKsW9Hf-I/AAAAAAAASsE/C9EZCkeGBMw/s1600/12189792_686202588177273_1716546365065732782_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="http://2.bp.blogspot.com/-X2x8HJF8PuQ/VjqKsW9Hf-I/AAAAAAAASsE/C9EZCkeGBMw/s400/12189792_686202588177273_1716546365065732782_n.jpg" width="225" /></a></div>
<br />
Mede mogelijk gemaakt door:<br />
<a href="http://www.trailrunshop.com/" target="_blank">Team Scarabee / Trailrunshop</a><br />
<a href="http://www.mudsweattrails.nl/" target="_blank">MudSweatTrails</a><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-kYlr91DXPE4/VjqKs4YWQoI/AAAAAAAASr4/9m76rPtYH9c/s1600/1k0-3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="425" src="http://3.bp.blogspot.com/-kYlr91DXPE4/VjqKs4YWQoI/AAAAAAAASr4/9m76rPtYH9c/s640/1k0-3.jpg" width="640" /></a></div>
<br />Jeroenhttp://www.blogger.com/profile/08742846211257015704noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3560272878299663092.post-71846143973136540542015-10-13T16:11:00.002-07:002015-10-13T16:12:43.516-07:00Herstellen en doorgaan! Run Winschoten en Dam tot Damloop.Het is onderhand al weer een maand of 3 geleden dat ik een blog heb geschreven. De laatste was van de Eiger Ultra Trail, wat natuurlijk ook meteen het grootste doel was van dit jaar. Maar ik heb in de tussentijd zeker niet stilgezeten. Letterlijk en figuurlijk niet!<br />
<br />
Het herstel na de Eiger Trail duurde ongeveer een maandje. Ik liep wel mijn trainingen, maar erg soepel ging het nog allemaal niet. Ik had een klein doel in mijn hoofd en dat was dan toch eindelijk de 35 minuten grens passeren tijdens de 10x10km van Run Winschoten. Die ik met Team Vroem ging lopen, het team van mijn trainer. Het waren dus vooral wat kortere trainingen in de eerste maand en wat meer interval. Na bijna precies een maand leek ik ineens hersteld te zijn, de trainingen gingen een stuk makkelijker en mijn benen voelden weer ontzettend sterk, erg fijn!<br />
<br />
In die maand is er ook nog een andere ontwikkeling geweest. Ik werd uitgenodigd voor Team Scarabee. Scarabee / <a href="http://trailrunshop.com/">trailrunshop.com</a> is mijn go-to winkel voor alles wat met trails te maken heeft. Ze hebben erg scherpe prijzen en al mijn benodigdheden zijn meestal meteen op voorraad. Ook is het altijd erg gezellig in de winkel. Mijn geluk kon dus ook niet op dat ik te horen kreeg dat ik hun team mocht versterken.<br />
<br />
Team Scarabee bestaat uit een aantal erg sterke lopers, zoals onder andere Huub van Noorden die de Kustmarathon in 2013 op zijn naam schreef en dit jaar 14e werd op het WK-Skyrunning, 22e op het WK-trail en 3e bij de 60 van Texel. Bram van Rijswijk, die vorig jaar nog Nederlands Kampioen Ultraloop werd, maar dit jaar terugkomt van een zware blessure. Ook Mildred Smilleke-Haans zit erbij, zij is een maandje geleden nog 6e geworden bij de legendarische Leadville Trail 100 in Amerika. Ook heeft ze het NR op de 100km staan met 8.30'40. Dat is voor mij dus een extra grote impuls om nog harder te trainen, sneller te worden en te hopen dat ik het team trots kan maken. In ieder geval een ontzettend gave en grote uitdaging.<br />
<br />
Nadat ik dan eindelijk echt hersteld was van de Eiger Trail ging alles ineens voorspoedig. Tempo's tijdens trainingen gingen omhoog, er werd pardoes nog onder de 17 minuten op een 5 kilometer gelopen in training en het voelde allemaal sterk. Wat baalde ik toen ik een week voor de Run Winschoten ineens een heel weekend met griep op bed lag. 4 dagen lang zwak en misselijk geweest, wat de hele week nog wat bleef doorsluimeren. Gelukkig voelde het al wel wat beter toen Run Winschoten eenmaal aanbrak, maar vooral mijn rusthartslag was nog veel te hoog, dus nog niet helemaal hersteld.<br />
<br />
<h3>
<b><i>Run Winschoten 10km</i></b></h3>
<div>
<b><i><br /></i></b></div>
Mijn eigenlijke doel was om vandaag dus de 35 minuten grens eindelijk eens te passeren op een 10km. Vorig jaar liep ik hier 35'26 en n.a.v. de trainingen de maand ervoor zat het er dus zeker wel in, totdat het griepje roet in het eten gooide. Heel stiekem wou ik het nog wel proberen, dus we zien het wel.<br />
Aangezien er wat afzeggingen waren in het team, mocht ik vandaag 2x lopen. Als 4e loper en als laatste loper. Hierdoor had ik voor het lopen en tussendoor nog veel tijd om de rest van de Run te bekijken. Dit jaar was er het WK 100km georganiseerd en vele landen liepen mee met hun toplopers. Voor de Nederlandse mannen liepen Pascal van Norden en Huub van Noorden natuurlijk ook mee. Dus kon ik mijn kersverse teammaat meteen aanmoedigen. Meteen vanaf het begin ging het keihard, rondes van 10km allemaal rond de 38 minuten. Pascal deed het iets rustiger met rondes van 41 minuten.<br />
Na een tijdje mocht ik dan eindelijk zelf gaan lopen, ik had me al wat warmgelopen en stond vol spanning in het wisselvak uit te kijken naar de voorgaande loper. Toen ik eenmaal werd aangetikt vloog ik ervandoor. Het voelde best lekker allemaal! Meteen in het begin heb je het meeste support, alle stands van de lopers staan hier en het is een drukte van belang. Hop, lekker soepel lopen, misschien komt het toch goed. Eerste kilometer ging in 3'23. Heb ik een klein beetje marge te pakken. Maar daarna ging het toch echt rap zwaarder. Het tempo was in de 2e km al boven de 3'30 geglipt en ik wist dat ik het niet meer eronder ging krijgen.<br />
Door alle support langs de kant en andere lopers voor je zien waar je naartoe kunt lopen hebben me nog wel geholpen om het redelijk stabiel te houden. Maar de tijden lagen ongeveer allemaal rond de 3'34. Ook wist ik dat ik het zwaarste nog moest krijgen, het laatste stuk had vooral tegenwind. Daar liep ik zelfs nog een 3'39. Waardoor ik na een laatste redelijke km in 3'30 binnenkwam in 35'42. Wel een nette tijd, maar niet helemaal de tijd die ik wou.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-JQRLuk1N-9s/Vh1-eljzwNI/AAAAAAAASV4/BA_yaWiKwbs/s1600/11987183_670681109729421_6557638896603115401_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://1.bp.blogspot.com/-JQRLuk1N-9s/Vh1-eljzwNI/AAAAAAAASV4/BA_yaWiKwbs/s320/11987183_670681109729421_6557638896603115401_n.jpg" width="176" /></a></div>
<br />
Meer zat er vandaag echt niet in helaas. Moet ik het later nog maar eens proberen, als ik wel weer fit was. De rest van de dag was erg gezellig, natuurlijk weer de 50 en 100km lopers aangemoedigd. Helaas Huub moeten zien uitvallen, die toch te snel gestart was en na 70km helemaal leeg was. Als laatste loper zelf nog een rondje gelopen, welke in 37'37 ging en vlak na mijn finish ook Pascal van Norden meteen binnen zien komen op de 100km. Hij was dit jaar Nederlands Kampioen op de 100km in een supertijd van 6.58'07.<br />
Na een mooie 2e plek vorig jaar met het team waren we dit jaar nog net ingehaald op het laatst en vielen we met een 4e plek net buiten de prijzen. Helaas, maar de gezellige dag maakte een hoop goed! Toch begint het wel te kriebelen om volgend jaar misschien ook eens de 50km te proberen bij Winschoten. Omdat ik niet meteen de 100 wil doen, dat komt ook nog wel.<br />
Dus met een goed gevoel weer terug naar huis!<br />
<br />
Mijn trainer Henny nam die week nog contact met me op of ik niet toevallig de Dam tot Damloop wou lopen, 1 week later. Omdat de sub35 net niet gelukt was en ik dan nog een week had om wat fitter te worden wou ik het wel proberen. Kijken of we daar misschien een mooie tijd kunnen neerzetten. Het zou een startnummer uit het wedstrijdvak voor de businesslopers zijn, dus ik zou meteen na de individuele wedstrijdlopers starten. Nou ja, waarom ook niet dan. Proberen kan altijd.<br />
<br />
<h3>
<b><i>Dam tot Damloop 10EM</i></b></h3>
<div>
<b><i><br /></i></b></div>
<div>
Ruim een week na Run Winschoten stond ik dan samen met Daniëlle in Amsterdam om de Dam tot Damloop eens een keer mee te maken. Een loop van Amsterdam naar Zaandam over 10 mijl of 16.01km. Dit met meer dan 40.000 andere lopers. Drukke boel dus. Gelukkig was het allemaal goed geregeld. Daniëlle kon met de bus naar Zaandam om daar aan te moedigen en te kijken bij de kidsrun en de toplopers te zien. Mijn trainer zelf liep natuurlijk ook weer mee, met nog wat andere lopers van Team Vroem. Deze had ik ook al snel gevonden, dus het was weer een gezellige boel. Snel even de tas wegbrengen, omkleden, nogmaals naar het toilet en een beetje warmlopen richting het startvak.</div>
<div>
Jorik zou ongeveer hetzelfde tempo gaan lopen als mij, de rest van het team daar iets achter. Dus stond ik samen met Jorik voorin het startvak, te kijken naar de wedstrijdlopers die 5 minuten voor ons weggeschoten zouden worden. Een beetje heen en weer hupsen om de spieren warm te houden en wat praten met de mensen om ons heen.</div>
<div>
De wedstrijdlopers vertrokken als een speer en maakten daardoor dus wat plaats voor ons. Snel weer een stuk lopen om bij de zandloperstart ook weer wat vooraan te kunnen staan, anders duurt het nog langs voordat je weg bent en maar hopen op het beste. Na 4 minuten werd er dan eindelijk afgeteld en weg mochten we! De lopers van Run2Day liepen meteen op kop, deze zouden in de businessrun ook de winst pakken. Daar lopen een paar erg snelle mannen bij. Maar vlak daarachter kwamen wij dan. Jorik en ik, zij aan zij. </div>
<div>
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-7lBHl6P54b4/Vh2DQ6eyZMI/AAAAAAAASWE/K1VLn22g4Uo/s1600/12039237_926544734065769_6095726961092801576_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="225" src="http://2.bp.blogspot.com/-7lBHl6P54b4/Vh2DQ6eyZMI/AAAAAAAASWE/K1VLn22g4Uo/s400/12039237_926544734065769_6095726961092801576_n.jpg" width="400" /></a></div>
<div>
<br /></div>
Al heel snel kwamen we een bocht door en doken we de IJ-tunnel in, lekker een stukje heuvelaf. Meteen in de tunnel stond een groepje drummers op van die grote vaten, wat een herrie was dat! Maar wel opzwepende herrie gelukkig. Er heerste een erg leuke sfeer hier. Halverwege de tunnel kwamen we de eerste wedstrijdloper al tegen, een oud mannetje die al even moest wandelen. Wel erg knap dat hij nog liep dacht ik nog. De tunnel uit liep behoorlijk omhoog, dus dat was even aanpoten. Maar mijn benen voelden goed, dus lekker stoempen de heuvel op. Boven aangekomen was het weer mooi licht en stond het alweer vol met publiek.<br />
Jorik liep nog steeds ergens naast me, dan weer links, dan weer rechts en samen passeerden we al behoorlijk wat wedstrijdlopers, erg fijn om hier ook weer wat te hebben om naar toe te lopen. Af en toe een high-five uitdelen aan kinderen langs de kant en lekker doorgaan. De kilometertijden bleven allemaal onder de 3'40, soms zelfs laag aan de 3'30 en het voelde conditioneel ook nog goed dus dat was een flinke oppepper.<br />
Vlak voor het 10km punt raakte ik Jorik een beetje kwijt, hij moest wat tempo inleveren en was toch iets te hard gestart. Om me heen zag ik de businesslopers ook steeds wat dichterbij komen. Een postnl loper die in het begin hard was weggelopen kwam ik nu weer naartoe gelopen en een Run2Day loper had ik zelf al bijna weer ingehaald. Wat voelde dat goed en ik wist dat ik nog wat over had.<br />
Soms werd ikzelf ook nog wel eens ingehaald, bij km12 kwamen er 2 lopers voorbij, een van Adidas en nog een ander. Bij die 2 wou ik wel proberen aan te haken, het loopt toch fijner als je in een groepje zit. Dus het tempo nog iets omhoog en maar gewoon volgen. Ze hadden beide een mooie cadans dus ook in de voetstappen kon ik volgen. Zo liepen de km-tijden weer terug richting de 3'30 laag en was ik aan het genieten. Loper 2 kon het opeens niet meer aan en haakte af, zo liepen we nog met z'n 2en. Ik zag dat Adidas het ook lastig had en zette nog maar iets aan. Even erlangs en gebaren dat hij mij moest volgen. Zo kon ik hem even uit de wind houden. Samen sta je sterk!<br />
Op een km of 14 loop je het centrum in van Zaandam, de wind is hier ook meteen een stuk minder. Adidas bedankte me en nam de kop weer over, nu moest ik weer proberen te volgen, maar hij liep toch steeds iets verder bij me weg. Het 15km punt kwam eraan en hier moest ik even op mijn horloge kijken, waar was ik ongeveer mee bezig? Vorig jaar november met de Zevenheuvelenloop liep ik een nieuw PR, ik wou stiekem onder de 55 minuten, maar bleef steken op 55'15. Ik had niet het idee dat ik heel snel daaronder ging duiken. Maar vandaag kwam ik er toch langs, dus maar even kijken wat ik er van bakte. 53'37, wat? Staat dat er echt? Even ruim 1.5 minuut van mijn tijd afgelopen. Maar je bent er nog niet, dus doorlopen! Ik merkte onderhand wel dat ik behoorlijk diep was gegaan maar dat laatste stukje mag je nog best wat dieper. Een eindsprint zat er niet echt meer in, maar een tempoversnelling kon net. Zo liep ik met een laatste km van 3'27 naar een tijd van 57'27.<br />
Ik had gedroomd van een tijd onder de 59 minuten, 58 laag zou perfect zijn! Maar dit sloeg alles, Winschoten was vergeten, hier ging het om. Dit was tot nu toe een van mijn best gelopen wedstrijden. Zo sterk vandaag, supergaaf!<br />
Meteen bij de finish zag ik Adidas nog, hij was zelfs nog een ruime 30 seconden bij me weggelopen. We feliciteerden en bedankten elkaar, allebei een supermooie run gelopen. Barbara Kerkhof die ook trails loopt en vaak foto's maakt voor MST stond ook bij de finish foto's te schieten en zij kwam me ook even feliciteren met mijn prestatie. Leuk zulke toevallige ontmoetingen.<br />
Daniëlle even opbellen dat ik eraan kwam, had haar in het laatste stukje nog net gehoord terwijl ze me keihard aanmoedigde en ondertussen kwam ik nog wat bekenden tegen toen ik mijn tas ging ophalen. Erg tof, ik had nu echt een runner's high. Weer bij Daniëlle aangekomen zijn we samen de bus ingestapt en hebben nog even een klein dagje Amsterdam gedaan. Wat een topdag!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-0XLYcwu2Z0U/Vh2K37MrWuI/AAAAAAAASWU/LAZKxO1OHMw/s1600/DtD.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-0XLYcwu2Z0U/Vh2K37MrWuI/AAAAAAAASWU/LAZKxO1OHMw/s1600/DtD.png" /></a></div>
<br />
De rest van de maand was ook nog erg druk, de week erna stond Mud Masters 18km alweer op het programma. Waar ik in het Alpha-vak startte. Dit was weer erg leuk om te doen, maar ik merkte duidelijk dat ik nog totaal niet hersteld was van de Dam tot Damloop. Na 1km was ik al aan het hijgen als een paard en ik maakte het rondje maar af als een veredelde training. Tussendoor nog een beetje kletsen en gewoon genieten van de hindernissen. Deze gingen gelukkig wel allemaal in 1 keer. Naderhand was ik wel behoorlijk afgekoeld, bijna tegen onderkoeling aan. Dat koude water is toch niet echt mijn ding. Vrienden Elte en Alexander die 3 weken later het WK-OCR gaan doen deden goede zaken en werden 3e en 2e bij de Alpha-mannen. Erg top gedaan!<br />
<br />
Het WK is nu aankomend weekend en ben echt super benieuwd hoe ze het gaan doen, OOORAAH!<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-VaI4OgRl0hk/Vh2L_w6X-WI/AAAAAAAASWg/uPwO_m1FHgg/s1600/110930_trenches18krechtsfoto_mk15__dsc7181.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="http://4.bp.blogspot.com/-VaI4OgRl0hk/Vh2L_w6X-WI/AAAAAAAASWg/uPwO_m1FHgg/s400/110930_trenches18krechtsfoto_mk15__dsc7181.jpg" width="282" /></a></div>
<br />
De week na Mud Masters heb ik ook niet stilgezeten. Maar heb ik mijn eerste trail gelopen sinds ik bij Team Scarabee zit, de Trail du Barrage. Hiervan volgt nog een los verslag op de site. Dat was in ieder geval weer een ontzettende aanrader!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-HKZHJ-W5PW8/Vh2Niw5puSI/AAAAAAAASWs/DQFKAkrX6nI/s1600/Klein2.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="356" src="http://3.bp.blogspot.com/-HKZHJ-W5PW8/Vh2Niw5puSI/AAAAAAAASWs/DQFKAkrX6nI/s640/Klein2.png" width="640" /></a></div>
<br />
<br />Jeroenhttp://www.blogger.com/profile/08742846211257015704noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3560272878299663092.post-42143596788695156572015-07-23T09:48:00.001-07:002015-07-23T09:48:46.917-07:00Eiger Trail E51 - The Panorama TrailTas, check. Horloge, check. Startnummer, check. Schoenen, check en natuurlijk de stokken, check! Het is 4 uur 's ochtends en ik begin aan een broodje pindakaas. Water is aan het koken voor het broodnodige bakje koffie. Het was gelukkig niet nodig om vroeg wakker te worden, want dat was ik de hele nacht al. Het belooft een mooie dag te worden. Fluisterend praat ik met Daniëlle, hopend de buren niet wakker te maken die 2 meter verderop in een andere tent liggen. Ik vraag me af wat ze over ons zullen denken, zo vroeg eruit tijdens de vakantie.<br />
<br />
Vandaag staat mijn grootste uitdaging tot nu toe in de planning, de Eiger Trail E51. 51km hardlopen in de bergen. Zo'n 3000m klimmen en natuurlijk ook weer afdalen. De spanning giert door mijn lijf, zou mijn training genoeg zijn geweest. Die klimmetjes van 60 meter in Nijmegen zijn peanuts in vergelijking met wat ik straks ga doen. 2 weken terug was ik als training al van Gsteigwiler naar Schynigge Platte gelopen en weer terug, maar dat kostte me 5 dagen spierpijn, vooral in mijn bovenbenen. Maar dat was zeker de moeite waard!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-UMk4E_msWTs/VbC-U4XrW8I/AAAAAAAAQ60/h8N6p1h1zl8/s1600/20150706_093955_Pano.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="92" src="http://4.bp.blogspot.com/-UMk4E_msWTs/VbC-U4XrW8I/AAAAAAAAQ60/h8N6p1h1zl8/s640/20150706_093955_Pano.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-C6R_hN1sJhI/VbC-VzIqVMI/AAAAAAAAQ7E/VVBsk3AyN1g/s1600/20150718_050832.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="400" src="http://1.bp.blogspot.com/-C6R_hN1sJhI/VbC-VzIqVMI/AAAAAAAAQ7E/VVBsk3AyN1g/s400/20150718_050832.jpg" width="223" /></a>Rond half 5 stappen we in de auto. Eigenlijk zou het een uurtje later zijn, maar door kans op onweer is de trail een uur vervroegd. Zo lopen we ook iets langer in de koelte van de ochtend en het was toch al vroeg, dus ik vind het niet zo erg. Een half uurtje later komen we aan in Grindelwald, de lopers van de 101km zijn al een half uur op weg en er zijn al wat lopers van de 51km aanwezig. Waaronder de lopers die met MudSweatTrails zijn gekomen. Natuurlijk even op de foto met Yöran voordat we zometeen weg moeten en nog even gezellig ouwehoeren. Iedereen vind het behoorlijk spannend en er wordt regelmatig gebruik gemaakt van de ruim voorziene faciliteiten.<br />
<br />
Het begint al wat lichter te worden als de starttijd nadert. Nog een laatste keer naar het toilet, Pascal even opzoeken die in hetzelfde startvak start en klaar gaan staan. Geen idee waar ik moet gaan staan, maar ik gok ergens op het 4e rijtje. Om me heen zie ik gespannen gezichten, erg vrolijke gezichten en stokken, heel veel stokken.<br />
<br />
Al snel wordt erg afgeteld en mogen we op weg! Tempo zit er al meteen goed in. Het is rustig in de winkelstraat van Grindelwald, al staan er al wel wat toeschouwers klaar om ons uit te zwaaien. Veel lopers lopen met de stokken uitgeklapt en de punten naar achter, dit is niet hoe ik het heb geleerd. Overal moet je uitkijken dat je niet door die punten geraakt wordt en regelmatig haal ik snel weer iemand in die hetzelfde doet. Sowieso haal ik redelijk wat mensen in en zie ik vlak voor me al de kopgroep die nog redelijk groot is. Ik weet dat ik waarschijnlijk weer wat te snel start, maar dat maakt me op dit moment niets uit. Na 2.5km zou er een bruggetje komen en wil je daar niet stil komen te staan moet je wel een beetje vooraan lopen. Aangezien het ook nog erg goed voelt doe ik dat dan ook.<br />
<br />
Het eerste stuk stijgt geleidelijk, dit is nog makkelijk te lopen en de stokken blijven ook nog een tijd ingeklapt. Ik kijk wat om me heen en zie 2 vrouwelijke lopers in de voorste gelederen. Ik besluit om de 2e vrouw een stukje te volgen, aangezien ik gehoord heb dat vrouwen de krachten wat beter verdelen. Het pad wordt steeds wat steiler en het bruggetje komt al snel in zicht. Zonder opstoppingen kunnen we er snel overheen, nu begint het eindelijk echt een beetje op trailen te lijken. De paadjes worden steeds smaller en de stokken worden uitgeklapt. Als we een bosje uitkomen zien we boven ons een stenig pad omhoog en omhoog en nog wat hoger. In een mooi treintje stappen we naar boven. Nu is het geen hardlopen meer, maar powerwalken.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-qjs2XSWT_JY/VbC-Wi04VVI/AAAAAAAAQ7M/XKEGOnXfg0k/s1600/5293735_orig.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="http://3.bp.blogspot.com/-qjs2XSWT_JY/VbC-Wi04VVI/AAAAAAAAQ7M/XKEGOnXfg0k/s400/5293735_orig.jpg" width="265" /></a></div>
<br />
Op weg naar Grosse Scheidegg, dit ligt 1000 meter hoger dan Grindelwald en op een afstand van zo'n 10km. Het pad blijft steeds wat steiler omhoog gaan en wordt ook steeds technischer. Zo kan je geen ritme meer vinden en moet je soms erg grote stappen gaan maken. De stokken helpen me hierbij enorm. Op sommige punten kan je er echt goed in gaan hangen om het tempo wat omhoog te krijgen. Na iets minder dan 1.5 uur komen we dan eindelijk aan bij Grosse Scheidegg, het uitzicht daarboven is adembenemend. De zon komt nog net niet door en de mist in de bergen geeft het een mysterieus aanzicht. Erg gaaf! Als je de andere kant op kijkt zie je Grindelwald ver in de diepte liggen, daar komen we net vandaan. Wat een klim was dat!<br />
<br />
Hier komen we weer op een stukje asfalt, de stokken even aan de kant en er kan weer tempo gemaakt worden. Maar snel komen we weer op een mooi klein paadje. Het is lekker fris op de berg en het voelt nog steeds erg goed. Dit wordt zeker een mooie dag! Om me heen liggen wat koeien te relaxed en af en toe hoor je een van de bellen rinkelen. Wat een heerlijke omgeving! De Eiger, Mönch en Jungfrau zie je ook in al hun glorie wat echt heel indrukwekkend is.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-TGT9q1D4ZL0/VbC-XibyNBI/AAAAAAAAQ7c/_3eWqFXMoB4/s1600/5296240_orig.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="265" src="http://4.bp.blogspot.com/-TGT9q1D4ZL0/VbC-XibyNBI/AAAAAAAAQ7c/_3eWqFXMoB4/s400/5296240_orig.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Het pad gaat wat op en neer, over wat bruggetjes en stijgt steeds wat meer. Ook de stokken helpen weer mee tot we bij First aankomen. Hier is de 2e verzorgingspost. Even wat drinken erin, mijn laatste gelletje was alweer even geleden, dus maar eens een gelletje van de post proberen. Deze is een stuk dikker en het was ook meer. Beviel me niet echt eigenlijk. Maar snel weer verder lopen, opeens staan daar Ferry en Lisanne van MudSweatTrails. Even snel praatje maken, hoe het gaat, of er al meer Nederlanders langsgekomen zijn etc. Maar toch snel weer door, leuke kleine motivatieboost. Wat volgt is een redelijk makkelijk pad richting Obenläger Bussalp. Zo kan je weer genieten van de omgeving. Ergens halverwege vlak voor de Bachalpsee zit ineens Daniëlle naast het pad. Ik meteen helemaal blij dat ze samen met mij hiervan kan genieten. Ze was vlak na de start van de 2e startgroep meteen met de kabelbaan naar First gekomen en heeft een mooi stukje gewandeld. Even snel een foto maken, een knuffel en weer verder.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-Kw--pMNv9HY/VbDVaxaiQHI/AAAAAAAAQ-g/zbSTn-bT4KQ/s1600/IMG_7823.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="http://4.bp.blogspot.com/-Kw--pMNv9HY/VbDVaxaiQHI/AAAAAAAAQ-g/zbSTn-bT4KQ/s200/IMG_7823.JPG" width="150" /></a><a href="http://4.bp.blogspot.com/-n2YWE7JJbxA/VbDVbUHDX4I/AAAAAAAAQ-k/WHL1b_Vhe-I/s1600/IMG_7828.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="http://4.bp.blogspot.com/-n2YWE7JJbxA/VbDVbUHDX4I/AAAAAAAAQ-k/WHL1b_Vhe-I/s320/IMG_7828.JPG" width="320" /></a></div>
<br />
Heel veel verder kwam ik alleen niet, want toen stonden daar ineens Marc, Charissa en Marjolein op het pad. Weer even ouwehoeren, vertellen hoe het gaat en weer even op de foto. Ach, Jeroen heeft geen haast. Nog zat tijd om iedereen weer in te halen. Beetje rust kan ook geen kwaad tussendoor, dus toe maar.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-soO-0dqP-M8/VbC-T9yLxVI/AAAAAAAAQ8g/oH18-NYDLDg/s1600/10984475_10153453829394231_496157985632500964_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="http://1.bp.blogspot.com/-soO-0dqP-M8/VbC-T9yLxVI/AAAAAAAAQ8g/oH18-NYDLDg/s400/10984475_10153453829394231_496157985632500964_n.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
"Hier nog een stukje dalen tot bij Bussalp en daarna de klim naar Faulhorn. Kom op Jeroen, gaat lekker!", werd me nageroepen. Dat vond ik ook en dus gingen we snel weer door. Bij Bussalp even de flesjes bijvullen, 2 glazen water en een cola en wat chips erin. Rust hebben we net al gehad, dus daarna meteen weer door. Richting Faulhorn, ik wist dat dit een behoorlijke klim zou worden. 650 meter omhoog in iets meer dan 3km. Meer dan 200 hoogtemeter per km. Dat heb ik geweten, er leek echt geen eind aan te komen. Overal rotsen, grote stappen, kleine stappen. Hangen in de stokken. Zelfs mijn linkerelleboog begon pijn te doen van de overbelasting op mijn armen. Tussendoor 2 keer heel snel wat rust gepakt, stuk of 4 mensen hebben me daardoor ingehaald, maar ik kon de schade beperken. Het huisje bovenop de Faulhorn zag je al vanaf beneden, maar hij leek maar niet dichterbij te komen. Over die 3km heb ik iets meer dan 45 minuten gedaan en het kostte me iets meer kracht dan me lief was.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-mH8q9BysGfU/VbC-Z-tlmHI/AAAAAAAAQ8c/kB52m4rA-aY/s1600/5302516_orig.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="265" src="http://2.bp.blogspot.com/-mH8q9BysGfU/VbC-Z-tlmHI/AAAAAAAAQ8c/kB52m4rA-aY/s400/5302516_orig.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Nog bij de Bachalpsee</td></tr>
</tbody></table>
Gelukkig zag ik toen ik bijna boven was alweer Marc, Marjolein en Charissa. Die stonden me alweer rustig op te wachten. Weer even kletsen en snel om het huisje heen naar de verzorgingspost. Marc was ook even omgelopen en hij hielp me met wat spullen pakken en bekertje vullen. Ik kon mijn ei even kwijt, elleboog pijn, Faulhorn is een bitch, benen waren moe. Hij stuurde me op pad achter Emilie Lecomte aan, een Franse toptrailster die ook net weg liep. Haar had ik al eens ingehaald tijdens een afdaling en zij ging me weer voor in de klim. Ze liep alleen de 101, dus moest nog iets verder. Maar ik moest haar maar proberen bij te halen, het was vanaf hier toch vooral bergafwaarts. Dus ging ik maar weer op pad. Ik was nu 3.5 uur op weg en op de helft van de trail, dus die 7 uur moest ik toch makkelijk gaan redden?<br />
<br />
Het ging inderdaad bergafwaarts, helaas letterlijk en figuurlijk. Mijn te snelle start en de klim naar Faulhorn hadden mijn benen zo vermoeid dat ik op deze afdaling het erg zwaar kreeg. Het hielp niet mee dat het behoorlijk technisch was. De hele afdaling lag bezaaid met losse stenen en veel rotsen overal. Hierdoor moest je constant afremmen, goed kijken waar je je voeten neerzette en mijn bovenbenen waren hier echt niet blij mee. Het begon pijn te doen. Emilie zag ik langzaamaan steeds verder weg lopen, misschien begon zij ook wel warm te draaien op een kwart van haar trail. Het was wel nog steeds erg mooi, kleine paadjes langs diepe afgronden met overal keien die van de berg gerold waren. Maar heel veel kon ik er op dit moment niet meer van genieten.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-uq6ID-_zD0E/VbC-Tw7aA2I/AAAAAAAAQ6o/4C4h8JBIB8c/s1600/11221303_649998748464324_6770607965344740262_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://1.bp.blogspot.com/-uq6ID-_zD0E/VbC-Tw7aA2I/AAAAAAAAQ6o/4C4h8JBIB8c/s320/11221303_649998748464324_6770607965344740262_n.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
Op km 27 op mijn horloge kwam ik ineens een bordje tegen met km31 voor de E51. Dit gaf me weer een enorme boost. Eerder op de dag kwam ik langs het 10km bordje met 11.5km op de GPS, dus ik dacht dat ik wat verder moest. Maar dat mijn GPS nu weer achterlag en een behoorlijk stuk, scheelde een hele hoop. Nog maar 20km te gaan, ruim over de helft nu dus. Soms kwam er weer een loper langs waar ik een stuk bij aanklampte, maar ik merkte dat ik het tempo van het begin echt niet meer kon halen. Af en toe wat krampscheuten in mijn kuiten, vooral als ik grote stappen moest maken en rotsen op moest springen. Met km 32 op het horloge dacht ik dat ik nu al bijna bij Schynigge Platte was op 35km, dus ik keek er al naar uit. Helaas kwam na een bocht nog een bordje. Eiger Trail E51, km26... echt? Moet dat nou? Bordjes verkeerd om neergezet. Dit was dus wel de 31km en ik moest nu nog wel 20km en zeker 4km naar Schynigge Platte. Dat was een behoorlijke mentale domper. Ook werd het steeds wat frisser en wat het uitzicht me ontnomen door bewolking/mist net iets onder mijn hoogte. Maar je moet gewoon doorgaan. Mijn doel zat er nog steeds in, daar klampte ik me maar aan vast. Onder de 7 uur, dat was er in de maanden voorafgaand een beetje ingeslopen. Dat zou toch wel erg mooi zijn. Vorig jaar zou je daar Top15 mee hebben gelopen.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-IR0vYaW38n8/VbC-YD3r9JI/AAAAAAAAQ7s/VwO3ybaQzuU/s1600/5297927_orig.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="266" src="http://4.bp.blogspot.com/-IR0vYaW38n8/VbC-YD3r9JI/AAAAAAAAQ7s/VwO3ybaQzuU/s400/5297927_orig.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Met 36.5km op het klokkie kwam ik na 5 uur en 10 minuten dan toch eindelijk bij de verzorgingspost van Schynigge Platte. Even mijn rust pakken, de flesjes weer bijvullen en lekker wat eten. Nog weer extra drinken pakken, water en cola en toch maar weer een gelletje van de post. Nog 1 uur en 50 minuten voo<span style="font-family: inherit;">r de la</span>atste 15 kilometer. Wat is dat, zo'n 8km per uur? Alleen nog afdalen naar Burglauenen nu en dan over asfalt naar de finish. Dat zou toch zeker wel moeten lukken? Dus vol goede moed ging ik eindelijk weer op pad.<br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: #edeeee; line-height: 18.2000007629395px;">Dalen deed nog steeds erg zeer en had daar een beetje de pest in, maar het ging voor mijn gevoel toch weer iets vlotter. Tot ik in het bos aankwam. Ik zag vooral wortels, ook nog wat rotsen, maar al het losse gesteente was vervangen door wortels. Het was ook nog een vochtig en de rotsen waren bedekt met een laagje mos dus het werd een hel. Normaal houd ik van dit soort technische paadjes, bij de Trail des Fantomes vond ik het geweldig, maar dit was iets te veel van het goede na zo'n zware tocht. Och ja, je wou het toch zelf. Gewoon doorgaan. Met met dit pad voor mijn voeten viel de droom van 7 uur totaal in duigen. Toen er ook nog ineens een klim van 120 meter opdook waar mijn benen nogmaals totaal verzuurden wou ik er al bijna met de pet naar gooien, gewoon even lekker een pauze nemen van een half uurtje ofzo. Ik heb geen zin meer...</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-AmaBG7mTdzc/VbC-Zqz0yxI/AAAAAAAAQ8U/OYBxNxDz2i4/s1600/5298652_orig.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="400" src="http://1.bp.blogspot.com/-AmaBG7mTdzc/VbC-Zqz0yxI/AAAAAAAAQ8U/OYBxNxDz2i4/s400/5298652_orig.jpg" width="265" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Grosse Scheidegg</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: #edeeee; line-height: 18.2000007629395px;">Maar ik zette toch door, gewoon proberen. Zo dichtbij! Nog 1 uur en 15 minuten voor de laatste 10km, kom op! De klim was dan toch gelukt en het daalde weer, maar snel ging het niet, nog steeds goed technisch. Op dit punt was ik ook nog eens gevallen, wel even schrikken, maar gelukkig geen grote schade. Alleen een schaafwond op mijn achillespees en wat extra adrenaline erbij wat me weer wat doorjoeg. Er kwam ineens weer iemand van achteren aanlopen en die liep me redelijk soepel voorbij, zonder stokken. Ik had mijn stokken uit alle macht nodig om niet weer uit te glijden en ik had geen idee hoe hij het voor elkaar kreeg. Maar ik probeerde hem maar te volgen. Tot mijn verbazing ging dit redelijk goed en raakten zelfs nog even aan de praat. "I'm totally wasted", vertelde ik hem en hij moest lachen. Gelukkig had hij het toch ook wel zwaar en liep ook op zijn laatste benen.</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br style="background-color: #edeeee; line-height: 18.2000007629395px;" /><span style="background-color: #edeeee; line-height: 18.2000007629395px;">Mijn hart maakte een sprongetje van blijdschap toen ik opeens een asfaltpad opgestuurd werd, het liep nog wel naar beneden, maar hier kon ik mezelf even wat laten gaan. Wel met veel pijn, maar nu ook een beetje snelheid erbij. Zo belande ik met nog 50 minuten op de klok in Burglauenen, even snel eten en drinken en op pad voor de laatste 7km. Zolang er niets geks gebeurd moet ik dat toch zeker wel redden? Ik wist dat het nu alleen nog asfaltpad was, maar het liep wel allemaal wat omhoog. Gewoon gaan! Ik liep na de post achter 2 andere jongens aan, die het ook nog redelijk relaxed leken te hebben. Terwijl ik erg veel moeite had, de kilometers kwamen in 5'30 tot 6'15/km en dat kostte me alsnog veel kracht. Mijn ademhaling ging niet meer soepel door steken en een kramp in mijn rug. Meer drinken, neem nog een gelletje. Verder nergens aan denken, gewoon gaan! </span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: #edeeee; line-height: 18.2000007629395px;"><br /></span></span>
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: #edeeee; line-height: 18.2000007629395px;">De 2 jongens hadden het schijnbaar toch moeilijker dan gedacht want bij het eerste wat steilere stuk gingen ze even wandelen en wat energie bijvullen. Ik pakte mijn stokken er maar weer bij en dribbelde daarmee het heuveltje op. Pas toen ik weer in Grindelwald was zag ik hoe hoog het Sportcentrum eigenlijk nog lag en daar lag ook de finish. Oeps. Maar ik heb nog 23 minuten voor 2km, kom op! Dat moet je op je sloffen nog kunnen halen. Maar ze hadden het klimmetje naar de finish allemaal in een zo klein mogelijk stukje gepropt, de idioten. Dus gewoon steil omhoog, stokken erbij, tanden op elkaar en gewoon gaan. Pfff, mijn benen willen niet meer, na op iets wat een paar uur leek kwam ik eindelijk boven, in werkelijkheid was het zo'n 70 meter omhoog en iets van 4 minuten. Maar nu was het geklaard! Nog even langs wat winkeltjes, mensen uit de weg schreeuwen die spontaan beginnen te klappen en een houten bruggetje over naar de finish! Met een enorme grijns en 2 stokken in de lucht kwam ik euforisch over de finish. Nu mag ik eindelijk even lekker gaan zitten!</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: #edeeee; line-height: 18.2000007629395px;"><br /></span></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-3A9KiQ6m0nM/VbC-bFyP9dI/AAAAAAAAQ8Q/LKmpdA-iwuY/s1600/5309116_orig.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="http://1.bp.blogspot.com/-3A9KiQ6m0nM/VbC-bFyP9dI/AAAAAAAAQ8Q/LKmpdA-iwuY/s400/5309116_orig.jpg" width="265" /></a></div>
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: #edeeee; line-height: 18.2000007629395px;"><br /></span></span>
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: #edeeee; line-height: 18.2000007629395px;"><br /></span></span>
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: #edeeee; line-height: 18.2000007629395px;">Sportdrank erbij, medaille erbij en Daniëlle kwam ook al aangelopen. Trots! Ik had mijn doel gehaald met een marge van bijna 10 minuten. 6 uur 50 minuten en 19 seconden, daarmee de 27e man en 13e in mijn leeftijdscategorie. Echt superblij mee! Wat een ongelofelijk zware maar o zo mooie trail was dit. Genoten, afgezien, gevloekt en getierd, maar ik zou het voor geen goud willen missen.</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: #edeeee; line-height: 18.2000007629395px;"><br /></span></span>
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: #edeeee; line-height: 18.2000007629395px;">Daarna hebben we nog een paar uur bij het finishgebied gezeten. Heel veel mensen naar binnen geschreeuwd, ook veel lopers van MudSweatTrails en natuurlijk alle begeleiders even bedankt voor het aanmoedigen op de berg. Wat een supergave dag en ontzettend veel mooie prestaties gezien! Volgend jaar hopelijk weer en dan misschien zelfs een 100km!?</span></span>Jeroenhttp://www.blogger.com/profile/08742846211257015704noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3560272878299663092.post-58998576922228741342015-06-29T13:13:00.000-07:002015-06-29T13:13:47.948-07:00De paden op, de lanen in... - Veluwezoomtrail 33km 2015Veluwezoomtrail 33km 2015<br />
<br />
De laatste trail is alweer een maand geleden, ik had dan ook erg veel moeite om me in te houden deze week. Dat kwam een dag voor de trail tot een uitbarsting. Wat eigenlijk een rustige 10 kilometer had moeten worden om de beentjes wat los te maken voor morgen werd een aardig pittig rondje van 5 kilometer. Deze werd even afgeraffeld in 18 minuutjes en 30 seconden over wat mooie bospaadjes. Gelukkig was het maar een kort rondje en herstel je daar behoorlijk snel van en aangezien ik over 3 weken al de Eigertrail had wou ik bij de Veluwezoomtrail toch niet alles geven. Dus dit was misschien wel een goed idee, alvast een beetje wat energie kwijt.<br />
<br />
Ondertussen ook al wat gewend aan mijn nieuwe klokje, de Suunto Ambit 3 Peak. Welke erg fijn en snel werkt. Geen last meer met regen of zweet met een touchring, maar gewone knopjes. Geen rare waardes meer in de hoogtemeters maar alles redelijk correct via barometer. Ik kon dus ook niet wachten om hem te proberen tijdens de Veluwezoomtrail.<br />
<br />
Zaterdagnacht best lekker kunnen slapen, geen stress voor een goede prestatie en gewoon een gezonde dosis goede zin! Zondagmorgen zoals altijd wel weer moeite met opstaan, Daniëlle moest me mijn bed uittrekken omdat we anders nog te laat kwamen. Meteen maar even een koffie erin dan, broodje smeren en die in de auto opeten. Schoonmoeder ophalen die ook mee ging om te supporten en door naar Rheden. Alwaar we een stukje moesten wandelen om bij het startgebied te komen. Er was ook een goed geregelde pendeldienst, maar het was lekker weer dus een leuke wandeling kon er wel vanaf.<br />
<br />
Bij het startgebied aangekomen was het weer een drukte van belang. De 55km lopers waren al onderweg, maar het liep al vol met 33km lopers en misschien zelfs al wel wat 14km lopers. Al snel kwam ik vele bekende gezichten tegen, altijd weer gezellig bij de trails. Natuurlijk de organisatoren, Marc van MudSweatTrails en Jan Strijker, die tevens de oprichter is van de VZT. Willem was er ook, maar die kwam supporteren, samen met z'n kleine meid in de hardloopbuggy, erg leuk!<br />
<br />
Startnummer was snel opgehaald, het toilet was snel 2x bezocht en het bultje achter het terrein was rustig 6x op- en afgerend. Dit alles om me iets voor te bereiden. 10 voor 11 was het dan tijd om in het startvak te gaan staan, waar kan het ook anders dan gewoon brutaal vooraan.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-XpVml1S-tEY/VZGCoD7JC1I/AAAAAAAAOrE/x8V9UoNt0ZQ/s1600/11402939_1691906314371465_1840804431563841571_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="360" src="http://3.bp.blogspot.com/-XpVml1S-tEY/VZGCoD7JC1I/AAAAAAAAOrE/x8V9UoNt0ZQ/s640/11402939_1691906314371465_1840804431563841571_n.jpg" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Foto door Egon.</td></tr>
</tbody></table>
<br />
Er werd gewerkt met een mooie zandlopervorm om genoeg ruimte op het parkoers te houden. Vooral omdat je redelijk in het begin al wat hekjes door moest. Dit werkte uitstekend! Na het startschot werd er meteen al behoorlijk snel gelopen. Ik wou gewoon even aankijken wie er allemaal meeliep, ik wist niet hoeveel snelle lopers er meededen. Maar al snel liepen we met z'n tweeën. Mijn competitieve ik werd getriggerd en ik was alweer vergeten dat ik deze trail iets rustiger wou lopen.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-E84Q6x3GmgE/VZGCpts8TcI/AAAAAAAAOsA/-tNttXbkHos/s1600/11709484_10204666874977584_8549570820667566521_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="640" src="http://1.bp.blogspot.com/-E84Q6x3GmgE/VZGCpts8TcI/AAAAAAAAOsA/-tNttXbkHos/s640/11709484_10204666874977584_8549570820667566521_n.jpg" width="480" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Foto door Willem.</td></tr>
</tbody></table>
Mijn medeloper had er behoorlijk de sloffen in en liep steeds iets op me uit. Ik vond het nog wel goed en keek het nog lekker even aan. Het voelde nog niet heel zwaar, al hadden we al wel een paar leuke klimmetjes achter de rug. Maar gevoel zegt niet altijd alles, daar kwam ik later wel achter. Ik bleef Johan, die nu dus 1e liep behoorlijk goed bijhouden. Maar het zag er bij hem nog erg soepel uit, mooie korte pasjes ook en behoorlijk sterk heuvelop. Dit was er een om in de gaten te houden.<br />
<br />
Na zo'n 3.5km stond Johan ineens op het pad stil, hij zocht waar hij heen moest. Ik had vlak daarvoor aan de boom een pijltje rechtdoor zien hangen en gaf dat ook aan en liep snel door. Iets door de bocht hing er dan ook een wit lintje aan de boom. Veel andere lopers zouden hier later ook verkeerd lopen. Maar wij liepen dus mooi goed, nu ik even op kop! Johan was er daarna al weer snel naast en zo bleven we even lopen. De trail werd na een mooi aantal klimmetjes en leuke afdalingen iets vlakker en we raakten toen zelfs nog even aan de praat. Zo soepel ging het nog wel. Johan was bezig met zijn voorbereiding op de Marathon van Berlijn, waar hij laag in de 2h38 wou gaan lopen, dat was even slikken! Dit was zeker een geduchte tegenstander! Waarom liep ik hier ook alweer bij, ik zou rustig aan gaan doen. Maar mijn positie wou ik ook niet meer opgeven. Ook had hij de X-trails gewonnen in Vaals en dit vond hij ook een erg toffe trail(meerdaagse), leuk voor volgend jaar dus.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-dw_2wtie5iE/VZGCpJSh7WI/AAAAAAAAOrw/WOHpnAv8IRo/s1600/11698867_10203262911654153_8244059535455799729_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="424" src="http://1.bp.blogspot.com/-dw_2wtie5iE/VZGCpJSh7WI/AAAAAAAAOrw/WOHpnAv8IRo/s640/11698867_10203262911654153_8244059535455799729_o.jpg" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><br /></td></tr>
</tbody></table>
We kwamen al lopend langs de meest mooie plekjes. Toffe afdalingen op de koningslaan, mooie paadjes over de heide en leuke steile beklimmingen met trapjes die je lekker uit je ritme haalde. Prachtige paadjes door de bossen, met een mooi bomendek als plafond. Ik liep ook voor de eerste keer met mijn zonnebril op, maar merkte dat ik deze wel even af moest doen in de afdaling in het bos. Zo zag ik een stukje beter, op de heide was het wel echt heel fijn moet ik zeggen.<br />
<br />
Na een kilometer of 12 zette Johan wat aan en ik moest hem echt laten gaan. Het begon toch echt wel pittig te worden het tempo, later zag ik ook op de pc dat mijn hartslag na 2km zelfs al de 180 aanraakte, bij 3km de piek van 183, wat dus betekende dat ik écht veel te hard gestart was en de klimmetjes te enthousiast op ben gerend. Dat moest ik nu dus een beetje bekopen. Gelukkig had ik nog water en gelletjes mee en nam daar eentje van. Dit hielp gelukkig wel, na een paar minuutjes werd mijn pas weer wat soepeler en ik kon Johan nog een beetje in het vizier houden.<br />
<br />
De verzorgingspost kwam langs bij km19, Johan liep hier net weg toen ik aankwam. Snel even zoeken naar mijn racebekertje, die natuurlijk achter een paar lege geltubes verstopt was en een lekker sportdrankje nuttigen. Even kijken wat er verder allemaal lag, tucjes, zoute sticks, winegums en nog veel meer lekkers. Maar wat toch echt mijn aandacht trok was de watermeloen! Mjam! Dus meteen maar 2 stuks meegepakt en weer op weg. De nummer 3 zag ik toen ook al met rasse schreden naderen. Oei! Die is een stuk dichterbij dan ik dacht, dat wordt nog wat! Snel weer doorlopen, de eerste 5 minuten toch even last van wat lichte steken, toch iets teveel sportdrank? Of was de watermeloen niet handig geweest, maar gelukkig trok het snel weer weg. Aan de andere kant van de hei zag ik Johan weer lopen, het liep hier iets heuvelachtig, toen ik op de helft was zag ik achter me de nummer 3 ook weer.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-Vcm4QhjCHcc/VZGCqLEOSQI/AAAAAAAAOrs/hsCZs6cgG9Q/s1600/1534939_10153405403529231_1294498374931988061_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="480" src="http://3.bp.blogspot.com/-Vcm4QhjCHcc/VZGCqLEOSQI/AAAAAAAAOrs/hsCZs6cgG9Q/s640/1534939_10153405403529231_1294498374931988061_o.jpg" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Foto door MudSweatTrails.</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<br />
Nog maar 10 kilometer te gaan, eens rekenen hoeveel het ongeveer scheelt, denk zo'n 2 minuten. 120 seconden, op 10km, 12 seconde per kilometer zou hij dan moeten inhalen. Dan zou je behoorlijk door moeten lopen. Rekenen ging nog best goed en leidde me ook weer een beetje af. Het stelde me ook meteen iets gerust en ik kon weer doorknallen. Hopen dat er niet al teveel heuvels meer komen, want nu is het toch echt wel heel zwaar! Als ik nu stilval is het over en sluiten.<br />
<br />
Ach, plek 3 is alsnog een podiumplek toch, ook iets om heel erg trots op te zijn. Mijn hemel wat is het weer zwaar. Zal ik even een excuus zoeken om hem bij te laten komen en er dan gewoon achter te blijven hangen?<br />
<br />
Stop... deze gedachten mogen niet verder. Je loopt nog dik op 2e plek, zelfs nog uitgerekend net, dat gaat hij nooit meer redden. Kom op nou, niet zo zielig gaan doen, die 8km die nog rusten loop je normaal ook op je sloffen. Toch altijd weer zo'n zwakker momentje als je het zwaar hebt, daar ga je nu niet aan toegeven. Nog maar een paar kilometer!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-cfZz2jaOaio/VZGCpQL3FwI/AAAAAAAAOro/nfXrhqdMa8U/s1600/11703076_639446489519550_3882089019496980501_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="426" src="http://3.bp.blogspot.com/-cfZz2jaOaio/VZGCpQL3FwI/AAAAAAAAOro/nfXrhqdMa8U/s640/11703076_639446489519550_3882089019496980501_n.jpg" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><br /></td></tr>
</tbody></table>
Hoppa, daar is ineens weer een hele steile klim, die ziet er pittig uit. Dat kan nu niet joh, geen probleem, gewoon doen. Toch maar even wandelen dan, handen op de knieën en gaan. Boven aangekomen toch behoorlijk gesloopt, even 5 seconden rust pakken en snel weer door. Zie je achter je al iets, nee nog niet. Mooi, gas man! Heej, andere lopers uit de bocht, de 14km kwam hier op hetzelfde parkoers uit. Mensen om in te halen, gezellig! Pardon, kom links langszij, dankuwel! Gelukkig weer wat afleiding, na 20 mensen te hebben ingehaald en druk bezig te zijn geweest ineens vanachter iemand een sprint. Nee!! Het zal toch niet de nummer 3 zijn die snel heeft toegeslagen. Dikke adrenaline ineens weer, snel kijken. Een blote bast, niet de nummer 3 dus, gelukkig. Het was Kaj die de 14km liep met zijn zus en mij langs zag komen. Even gedag zeggen dus, pfoe, gelukkig maar. Volgens hem hoefden we nog maar 4km, oei, ik dacht toch echt nog maar 2.5, nou ja, dat kan er ook nog wel bij. Even later liet hij zich weer zakken en werd ik door Marc ineens de andere kant opgestuurd. Toch een andere weg naar de finish dus. "Nog maar 2km voor jou Jeroen", hoorde ik Marc roepen, fijn! Nog maar even wat aanzetten dan, dit is in 'the pocket'. Nog een leuke beklimming die nog wel hardlopend kon en een stuk later de bocht om waar ook weer andere mensen van de 14km langskwamen. Bijna daar! Nog een bochtje en daar zag ik de finish al in de achtergrond liggen. Eindsprintje! En het horloge afdrukken, ergens in de lucht hoorde ik iets over high-five en zag net op tijd dat de speaker klaarstond, hop arm omhoog en een high-five! Binnen!!!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-3KeoTA2aAng/VZGCojgpO4I/AAAAAAAAOr4/mByYA1vDXOA/s1600/11667388_639047442892788_740879666678160428_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="http://4.bp.blogspot.com/-3KeoTA2aAng/VZGCojgpO4I/AAAAAAAAOr4/mByYA1vDXOA/s640/11667388_639047442892788_740879666678160428_n.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
Bijna 33km in 2:21'40, 475 hoogtemeters en een gemiddelde hartslag van 173, met een piek van 183. Flink mijn best gedaan dus, doelstelling van rustig aan doen weer niet gehaald. Pff... Maar wel een supermooie prestatie en een leuke podiumplek, zeer tevreden!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-CAyqwerMVY4/VZGCoFATmII/AAAAAAAAOr8/FgsPbb96CKI/s1600/11539086_10153406608394231_8821275650715257739_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="426" src="http://2.bp.blogspot.com/-CAyqwerMVY4/VZGCoFATmII/AAAAAAAAOr8/FgsPbb96CKI/s640/11539086_10153406608394231_8821275650715257739_o.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
Daarna meteen Daniëlle en Lena opgezocht en samen nog vele lopers binnengejuicht en geklapt. Tussendoor nog even kletsen met andere lopers die binnengekomen waren. Natuurlijk Pascal van Norden weer toegejuicht die uiteraard weer eerste werd op de 55km, na 2 keer verkeerd te zijn gelopen. Jan "Fast Fokkie" eindelijk eens in het echt gezien en Charissa even gefeliciteerd die ook weer eens op het hoogste podium stond, dit keer zelfs het 2daagse klassement, erg knap! Bertus, Vincent, Kaj en vele anderen waren er natuurlijk ook bij, gezellige dag dus. Maar na een aantal regenbuitjes en de prijsuitreiking was het dan echt tijd om naar huis te gaan, dit keer maar wel met de bus.<br />
<br />
Wat een ontzettend geslaagde dag weer! Een dag later eigenlijk nergens last van, geen spierpijn, niets. Dus nu even rustig aan doen en daarna de laatste voorbereidingen treffen voor de Eigertrail over 3 weekjes! Dit geeft in ieder geval heel veel vertrouwen en heb er echt superveel zin in!<br />
<br />
Wish me luck!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-yd5geAI3yvM/VZGmiB6fbtI/AAAAAAAAOsU/VZDLkAUmciM/s1600/3485755_orig.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="265" src="http://3.bp.blogspot.com/-yd5geAI3yvM/VZGmiB6fbtI/AAAAAAAAOsU/VZDLkAUmciM/s400/3485755_orig.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Volgende blog hopelijk zulke foto's!</td></tr>
</tbody></table>
<br />Jeroenhttp://www.blogger.com/profile/08742846211257015704noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3560272878299663092.post-35485904469474560642015-05-31T15:35:00.000-07:002015-06-01T00:16:38.085-07:00Stuwwaltrail 2015 - Revenge!<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-J_hZBeFejq4/VWwF4Spf-6I/AAAAAAAANoQ/9NoHg0WAjhY/s1600/MST_StuwwalTrail-2015_250w.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-J_hZBeFejq4/VWwF4Spf-6I/AAAAAAAANoQ/9NoHg0WAjhY/s1600/MST_StuwwalTrail-2015_250w.png" /></a></div>
<br />
<br />
<span style="background-color: white; color: #666666; font-family: 'Trebuchet MS', Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px;">Na een kilometer of 5 en 'de muur', een beklimming van een erg steil trapje, voelden mijn benen ineens leeg. Totaal leeg. Het werd dus ineens keihard werken om een beetje bij te blijven. Nou kende ik dit wel een beetje van de Koning van Spanjetrail, waar het na verloop van tijd steeds weer beter ging. Dus daar kon ik nog een beetje kracht uitputten. Als je zometeen warm gedraaid bent zal het wel weer makkelijker gaan. Maar dat duurde me toch iets te lang, ik kreeg koude rillingen en kippenvel en mijn benen voelden steeds leger. Gelukkig stond Thomas Dunkerbeck ineens langs de kant die iedereen goed aanmoedigde. Dit gaf me weer wat mentale kracht om toch door te zetten. Even later stond hij er weer, dus weer doorpakken, hij mag best zien dat je het zwaar hebt, maar sowieso niet opgeven!</span><br />
<span style="background-color: white; color: #666666; font-family: 'Trebuchet MS', Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px;">Opeens stonden er 5 lopers stil op het kruispunt waar ik net aankwam. Ze waren een beetje verdwaasd om zich heen aan het kijken en ik zag ook nergens meer pijlen of lintjes. #%$#*&, verkeerd gelopen dus! Met z'n allen weer omdraaien en een heel stuk terug moeten lopen. De lopers achter ons waren ook gewoon achter ons aangekomen dus ineens liepen we in een behoorlijk grote groep. Mentaal was dit voor mij een beste klap, ik had het al zo moeilijk, maar kon nog een beetje kracht halen uit dat ik op goede positie liep, maar hierna was dat ook wel klaar. Om nu nog weer iedereen voorbij te moeten gaan had ik echt de kracht niet voor. Leeg, vermoeid en koud heb ik het toen opgegeven. Ik baalde van mezelf. Hoe zwak kan je zijn op zo'n moment. Wat moeten de anderen er wel niet van denken, geen mentale kracht, geen doorzetter. Die komt niet ver. Dat waren de gedachtes die op dat moment door mijn hoofd schoten.</span><br />
<span style="background-color: white; color: #666666; font-family: 'Trebuchet MS', Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px;"><br /></span>
<span style="background-color: white; color: #666666; font-family: 'Trebuchet MS', Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px;">Dit was alweer een jaar geleden. Vandaag is de dag waarop ik die zure nasmaak kan wegspoelen. Gelukkig weer een keer goed geslapen en de spierpijn die ik in mijn kuiten had na een training met mijn nieuwe CrossXVest is ook alweer weggetrokken. Wel lekker vroeg opstaan, niet alleen de Stuwwaltrail staat op het programma, maar ook een bezoekje aan Scarabee in Valkenswaard. Dus na het ontbijt meteen maar op pad gegaan. In Valkenswaard zoals altijd weer erg goed geholpen door Marc en met mooie spulletjes in de auto op pad gegaan naar Oosterbeek.</span><br />
<span style="background-color: white; color: #666666; font-family: 'Trebuchet MS', Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px;"><br /></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-rRG70ihnJxg/VWt0xE8Uv6I/AAAAAAAANns/kwVvgRpCD-w/s1600/11265521_628008350663364_4560257833701165147_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="225" src="http://2.bp.blogspot.com/-rRG70ihnJxg/VWt0xE8Uv6I/AAAAAAAANns/kwVvgRpCD-w/s400/11265521_628008350663364_4560257833701165147_o.jpg" width="400" /></a></div>
<span style="background-color: white; color: #666666; font-family: 'Trebuchet MS', Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px;"><br /></span>
<span style="color: #666666; font-family: Trebuchet MS, Trebuchet, sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px;">Aangekomen bij sportpark Hartenstein was het meteen weer een gezellige boel. Yöran en Grace die ik ook al tegenkwam bij Scarabee waren er en hadden Linda al gevonden die kwam supporten. Even later kwamen ook Bas en Tim erbij. Zelfs Henny, mijn trainer, was er nog even voor de nodige tips en wat motivatie. Daarnaast nog vele lopers gesproken die ook de Eigertrail gaan doen en nog vele andere trailvrienden. Mooi wereldje is het! De Stuwwalloop heeft het ook allemaal goed georganiseerd, al was er wel iets moeite met de rijen bij de startnummeruitgifte en tassenafgifte. Gelukkig was ik wel op tijd voor het startnummer. Mijn tas was ik vergeten af te geven, dus toen was er nog wat stress vlak voor de start. Helden Camiel en Roald hielpen me enorm door mijn tas even voor me weg te zetten, top jongens!</span></span><br />
<span style="color: #666666; font-family: Trebuchet MS, Trebuchet, sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px;"><br /></span></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-36LOlIdnGTU/VWt0wsYNn7I/AAAAAAAANnM/CENw1ZBQ94I/s1600/10646749_627843924013140_2248779701062534446_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="225" src="http://1.bp.blogspot.com/-36LOlIdnGTU/VWt0wsYNn7I/AAAAAAAANnM/CENw1ZBQ94I/s400/10646749_627843924013140_2248779701062534446_n.jpg" width="400" /></a></div>
<span style="color: #666666; font-family: Trebuchet MS, Trebuchet, sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px;"><br /></span></span>
<span style="color: #666666; font-family: Trebuchet MS, Trebuchet, sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px;">Maar even snel warmlopen, wat kleine sprintjes en stukje rekken. Toen was het alweer bijna tijd. Oeps, startvak staat al redelijk vol. Maar even brutaal weer over het hek klimmen en zo stond ik vlak achter Zac Freudenburg. De winnaar van vorig jaar en van de Koning van Spanje Trail en vele andere trails die hij loopt. Dit jaar maar niet achter hem aan proberen te gaan want dan blaas ik mezelf weer op. Opeens stond Pascal naast me, gezellig! Hij had er ook zin in en we konden sowieso het eerste stuk mooi samen lopen. Na een klein minuutje in het startvak klonk het startschot al, nu focus! Probeer relatief rustig te starten, want het loopt het eerste deel iets naar beneden. Denk aan vorig jaar. Met die gedachten lukte het me goed, we liepen zo'n beetje op een 10e plek en een mooi tempo. Pim en Zac liepen vlot uit en daarvoor liep nog een voor mij onbekende loper, die durft!</span></span><br />
<span style="color: #666666; font-family: Trebuchet MS, Trebuchet, sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px;"><br /></span></span>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-txGeZSFOgTI/VWt49H6rLzI/AAAAAAAANn8/6dxSl0R-uxw/s1600/10629718_10205854490073258_2855047922877270043_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="400" src="http://2.bp.blogspot.com/-txGeZSFOgTI/VWt49H6rLzI/AAAAAAAANn8/6dxSl0R-uxw/s400/10629718_10205854490073258_2855047922877270043_n.jpg" width="183" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Foto door Grace.</td></tr>
</tbody></table>
<span style="color: #666666; font-family: Trebuchet MS, Trebuchet, sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px;"><br /></span></span>
<span style="color: #666666; font-family: Trebuchet MS, Trebuchet, sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px;">Vantevoren had ik in gedachten om ongeveer op 4'/km te starten, dit om verzuring op de klimmen wat tegen te gaan. Maar Henny had me toch op andere gedachten weten te brengen, die verzuring komt toch wel en als je teveel verliest wordt het alleen maar moeilijk om weer bij te halen. Dus zocht ik een mooi groepje in de voorhoede die een mooi tempo liepen en probeerde daar bij te blijven. Die was snel genoeg gevonden, een mooi groepje van 5 man. Waaronder een Seven Hills runningteam shirt en een phoenix selectieshirt, waarschijnlijk geduchte tegenstanders dus. Na 2 kilometers die toch weer best rap gingen in 3'37/km gingen we de mooie paadjes op, de klimmetjes begonnen weer te komen en gelukkig liep het nog steeds erg soepel. Pascal zat er ook nog bij, maar het praten werd al wel iets minder. Eerst een beetje inkomen met klimmen, wat glooiende heuveltjes en lekker snelle afdalingen, maar al snel wordt het daarna een stuk steiler en technischer. In plaats van dat ik het steeds zwaarder kreeg genoot ik ervan, het was heerlijk spelen hier! Wortels ontwijken, knallen door de bochten en lekker vliegen van de afdalingen. Helaas raakte Pascal hier steeds iets verder achterop en liepen we met 4 man verder.</span></span><br />
<span style="color: #666666; font-family: Trebuchet MS, Trebuchet, sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px;"><br /></span></span>
<span style="color: #666666; font-family: Trebuchet MS, Trebuchet, sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px;">Vlak voor het 6km punt krijg je een stukje asfaltweg, ik wist dat hierna de meest dodelijke klim kwam. Dus proberen om hier iets te herstellen. Laat de anderen maar een klein beetje lopen, even je rust pakken, soepele tred en voorbereiden op de klim. Even later kwam die dan, de killer van vorig jaar. Een pittig steil trappetje waar ik helemaal verzuurde, dat zal me nu niet gebeuren. Redelijk hersteld onderaan de trap kon ik in een mooi tempo naar boven, zo steil dat ik hem wel wandelend opliep, maar met power en de handen op de knieën. Dat zo'n klein trappetje zo venijnig kan zijn, want lang is de klim zeker niet. Maar boven aangekomen kon ik weer mooi doorlopen, supersnel herstellen en weer aansluiten bij het groepje. Heel wat anders dan vorig jaar! De mooie paadjes vlogen ons weer voor de oren, tik tak over de afdalingen nu met nog meer wortels. Soms zelfs stukken springen, jammer dat er hier dan weer geen fotografen staan.</span></span><br />
<span style="color: #666666; font-family: Trebuchet MS, Trebuchet, sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px;"><br /></span></span>
<span style="color: #666666; font-family: Trebuchet MS, Trebuchet, sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px;">Het werd vanzelf weer zwaarder, de klimmetjes pakken dan toch hun tol. Maar zolang ik nog bij het groepje kan blijven gaat het goed. Opletten op de bepijling, want ik wil niet weer verkeerd lopen. Maar zonder fout lopen kwamen we aan bij nog een muur. Deze moet vaak met handen en voeten worden bedwongen, maar met de goeie grip van mijn Salomon Sense Soft-ground kon ik fluitend omhoog lopen. Pfff, die verzuring zit er wel weer goed in. Maar niet aanstellen, achter de anderen aan! Het herstel ging nog redelijk, even afdalen, lekker laten lopen en de kuitjes voelden weer als nieuw. Tot de volgende klim uiteraard. Shirtje maar weer een stukje open, het werd goed warm in het bos. Het weer was dan ook beter dan verwacht. Geen regen en een lekker zonnetje erbij. Mooi voor de supporters, lekker pittig voor ons. Had ik nu toch maar wel mijn handflesje meegenomen.</span></span><br />
<span style="color: #666666; font-family: Trebuchet MS, Trebuchet, sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px;"><br /></span></span>
<span style="color: #666666; font-family: Trebuchet MS, Trebuchet, sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px;">Pfff, zwaaar! Gaan we weer omhoog, waar blijft die verzorgingspost toch, ik kan wel wat gebruiken. Ondertussen vielen er toch kleine gaatjes in het groepje, 2 man liepen vooruit, een kon ik blijven volgen. Geen probleem, loop gewoon je eigen race. Het gaat nog goed, geniet even van het uitzicht. Mooi stukje langs de rand van het bos en een boerenbedrijfje, dan moet de post redelijk opschieten. Inderdaad het bos weer in, een kleine afdaling en daar was hij dan. De 2 voorste lopers van het groepje liepen meteen door, ik bleef even staan voor wat water en een lekker banaantje. Degene die ik volgde deed dat ook. Even snel nog een glas water, de vrijwilligers bedanken en weer door. Oh wacht, lopen en drinken gaan niet samen. Weer even stoppen, bekertje leegdrinken en dan toch weer door. Kleine achterstand onderhand op de nummer 7, zo kregen we te horen. Een mooie top-10 klassering zat er dus zeker in! Dit, in combinatie met de water en banaan gaf me weer hernieuwde energie, knallen!</span></span><br />
<span style="color: #666666; font-family: Trebuchet MS, Trebuchet, sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px;"><br /></span></span>
<span style="color: #666666; font-family: Trebuchet MS, Trebuchet, sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px;">Het laatste stuk vloog voorbij, het glooit allemaal weer wat meer, geen steile klimmetjes en een paar mooie paadjes om lekker tempo te houden. Heb nog 2 keer mijn medeloper terug moeten roepen omdat hij pijlen over het hoofd zag, maar hij kon me weer makkelijk bijhalen. Die heeft dus toch iets meer over dan mij, even kijken of ik misschien nog kan versnellen straks. </span></span><br />
<span style="color: #666666; font-family: Trebuchet MS, Trebuchet, sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px;"><br /></span></span>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-DPhu9PNQrEI/VWt0xZdvifI/AAAAAAAANnU/qYy0ZcGbotQ/s1600/11270418_10153338520979231_3991951178684465718_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="640" src="http://3.bp.blogspot.com/-DPhu9PNQrEI/VWt0xZdvifI/AAAAAAAANnU/qYy0ZcGbotQ/s640/11270418_10153338520979231_3991951178684465718_o.jpg" width="425" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Foto door Barbara Kerkhof.</td></tr>
</tbody></table>
<span style="color: #666666; font-family: Trebuchet MS, Trebuchet, sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px;">Door een groep supporters werd ineens geroepen dat het nog maar 600 meter was, helaas hoorde de ander dat ook en zette zelf nog een versnelling in, ik erachteraan! Gassen met die hap! Maar ik moest toch mijn meerdere erkennen in Joep. Laatste stukje over het gras, de baan op en de laatste bocht nemen. Hé, daar is Marc Weening op de fiets, high-five! En over de finish! Yes! Een top-10 notering en eindelijk de Stuwwaltrail met een goed gevoel kunnen finishen! Wat was het weer een heerlijk zware trail en zeker erg mooi!</span></span><br />
<span style="color: #666666; font-family: Trebuchet MS, Trebuchet, sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px;"><br /></span></span>
<span style="color: #666666; font-family: Trebuchet MS, Trebuchet, sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px;">Uiteindelijk bleek er een van het begingroepje van 4 verkeerd te hebben gelopen, waardoor ik nog een plaatsje opschoof. Wat mij bracht op een 7e plek, met een officiële tijd van 1.28'46. Ruim 11 minuten sneller dan vorig jaar! Zeer tevreden mee!</span></span><br />
<span style="color: #666666; font-family: Trebuchet MS, Trebuchet, sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px;"><br /></span></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-KEsr7wIUEK4/VWt0whs11AI/AAAAAAAANnI/wGU1P4ju01k/s1600/10409566_627843950679804_6480948692128442243_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="http://3.bp.blogspot.com/-KEsr7wIUEK4/VWt0whs11AI/AAAAAAAANnI/wGU1P4ju01k/s400/10409566_627843950679804_6480948692128442243_n.jpg" width="220" /></a></div>
<span style="color: #666666; font-family: Trebuchet MS, Trebuchet, sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px;"><br /></span></span>
<span style="color: #666666; font-family: Trebuchet MS, Trebuchet, sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px;">Pascal kwam even later ook binnen op een mooie 9e plek, zeer goed gelopen!</span></span><br />
<span style="color: #666666; font-family: Trebuchet MS, Trebuchet, sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px;"><br /></span></span>
<span style="color: #666666; font-family: Trebuchet MS, Trebuchet, sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px;">De rest van de dag was erg gezellig. Alle andere lopers aangemoedigd en veel gekletst en gelachen. De rest van het groepje liepen ook erg lekker en waren allemaal zeer te spreken over de Stuwwaltrail, wat natuurlijk terecht is! Daarna allemaal lekker aan het (alcoholvrije) bier! Was er natuurlijk ook heerlijk weer voor! Topdag!</span></span><br />
<span style="color: #666666; font-family: Trebuchet MS, Trebuchet, sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px;"><br /></span></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-Z5fi1rEu4VQ/VWt0wvu3RTI/AAAAAAAANnQ/7An3ipzXFDQ/s1600/11209640_1137490189609754_6719378925879873875_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="http://3.bp.blogspot.com/-Z5fi1rEu4VQ/VWt0wvu3RTI/AAAAAAAANnQ/7An3ipzXFDQ/s640/11209640_1137490189609754_6719378925879873875_n.jpg" width="640" /></a></div>
<span style="color: #666666; font-family: Trebuchet MS, Trebuchet, sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px;"><br /></span></span>Jeroenhttp://www.blogger.com/profile/08742846211257015704noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3560272878299663092.post-62571124526226493162015-05-14T13:32:00.002-07:002015-05-14T13:32:23.716-07:00Salomon Koning van Spanje Trail 2015<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-0TtivZiwe18/VVT1WAedORI/AAAAAAAAM_U/uhCaXKQmeO8/s1600/MST_KoningvanSpanjeTrail-2015_200w_0.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://2.bp.blogspot.com/-0TtivZiwe18/VVT1WAedORI/AAAAAAAAM_U/uhCaXKQmeO8/s320/MST_KoningvanSpanjeTrail-2015_200w_0.png" width="306" /></a></div>
<br />
<br />
Na 2 behoorlijk zware weekenden, natuurlijk de Stormbaas 2 weken geleden en vorige week gelukkig alleen een 5km tijdens de Halve Marathon van Ermelo, stond dit weekend dan weer de Koning van Spanje Trail op het programma. Dé Nederlandse Trail waar veel toppers uit de Benelux op af komen. Vorig jaar had ik mezelf daar verrast met een 8e plek tussen alle toppers. Dit jaar wou ik weer mijn best gaan doen en in ieder geval eenzelfde tempo kunnen lopen. Maar qua klassement werd het moeilijk om mezelf te verbeteren, er liepen dit jaar nog meer toppers mee! Wat een lijst was dat!<br />
<br />
<a href="http://www.mudsweattrails.nl/kroningvanspanje2015">http://www.mudsweattrails.nl/kroningvanspanje2015</a><br />
<br />
MudSweatTrails had een mooie preview gemaakt van de race, met een verhaaltje over de kanshebbers en andere toppers. Tot mijn verbazing werd ik daar ook nog genoemd, natuurlijk supergaaf! Maar zag zo al 10 namen die normaal gesproken voor mij onbereikbaar zijn voor tijden. Zo lopen er toppers mee die 2.20 op de Marathon lopen. Maar we gaan gewoon ons best doen en dan zien we het wel!<br />
<br />
Eindelijk kon ik zelfs eens lekker slapen voor een belangrijke wedstrijd, dat viel me heel erg mee. Mijn benen voelden na de Stormloop van 2 weken geleden verrassend goed en mijn 5k-PR van vorige week stelde me gerust dat het met de vorm wel goed zat! Dus gezellig met mijn Daniëlle en Lena in de auto naar Gulpen. Het zou een behoorlijk regenachtige dag worden, maar de hele reis gelukkig lekker weer gehad. Het beloofde een mooie dag te worden!<br />
<br />
In Gulpen aangekomen kwamen we meteen weer veel bekenden tegen. Natuurlijk de mannen van MudSweatTrails, Scarabee en het Salomon-Team en nog vele andere bekende lopers. Het was weer een en al gezelligheid. Helaas toch iets aan de late kant, dus maar korte gesprekjes. Snel nog even naar het toilet, natuurlijk begon ik de spanning al wel te voelen. Warmlopen schoot er maar een beetje bij in, misschien net een kilometertje gemaakt. Toen werden we alweer verzocht om naar de start te komen.<br />
<br />
Daar sta je dan, tussen allemaal bekende gezichten. Gezichten waarbij tijden van 30 minuten op de 10km horen, of 4 uur op de 60km enzovoort. Geeft toch altijd weer een ontzettende kick! Eens kijken hoe lang ik ze misschien nog in het vizier kan houden. Wat lopers werden voorgesteld en nog een verhaaltje over de Trail. Leuk nieuw eindstuk met wat extra klimmen en dergelijke, mooie dag! Maar toen ging toch echt het startschot!<br />
<br />
Hoppa, gaan we! Het eerste stukje is meteen wat klimmen, dan 2 bochten en een afdaling langs het startgebied waar je meteen keihard wordt aangemoedigd. Begon meteen goed hard!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-s6CIAyRJWwc/VVT58TwkXcI/AAAAAAAAM_g/icEDWq4nHXg/s1600/11059238_614500455347487_6509595218770164028_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="http://1.bp.blogspot.com/-s6CIAyRJWwc/VVT58TwkXcI/AAAAAAAAM_g/icEDWq4nHXg/s640/11059238_614500455347487_6509595218770164028_n.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
Hier liep ik nog vlak achter Tim Pleijte en Pascal van Norden. Eerste kilometer onder de 4 minuten en dat met behoorlijk<span style="font-family: inherit;"> vals plat omhoog. Voelt nog goed, laat de mannen maar wel wat uitlopen, want die kan je toch niet pakken. Even later kwamen we alweer aan bij de beklimming waaraan de trail zijn naam dankt, <span style="background-color: white; text-align: center;">een heuvel die door de Koning van Spanje tijdens de veldtochten door den Nederlanden gedurende de 80-jarige oorlog werd bezet. Dit gebied levert altijd hele mooie plaatjes op.</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; text-align: center;"><br /></span></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-f5y3utT2LUs/VVT7ZuXFEMI/AAAAAAAAM_s/hy4S4oKK99s/s1600/sportograf-59152356_lowres.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="266" src="http://4.bp.blogspot.com/-f5y3utT2LUs/VVT7ZuXFEMI/AAAAAAAAM_s/hy4S4oKK99s/s400/sportograf-59152356_lowres.jpg" width="400" /></a></div>
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; text-align: center;"><br /></span></span>
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; text-align: center;">De beklimming ging erg goed, voelde me sterk, het weer was heerlijk en ik vermaakte me! Ondertussen liep ik ergens op de 10e tot de 15e plek, de toppers waren al een tijdje uit beeld, man wat ging dat hard! Ik liep in een mooie groepje met wat mensen waarmee we een beetje stuivertje wisselden op de beklimmingen en afdalingen. Tot ongeveer de 9e kilometer waar weer een nieuwe klim kwam. Bam! Benen leken ineens helemaal leeg... wat was het ook superwarm ineens. Man, wat gebeurt hier nou weer. Maar even wandelend naar boven, vorig jaar had ik het ook zwaar in het begin en kwam ik later weer op gang. Een paar lopers gingen me voorbij bij de klim en ik probeerde toch zo snel mogelijk powerwalkend ze te volgen. Hijgend als een paard kwam ik boven, kuiten voelden op zich nog goed, maar kreeg er gewoon geen kracht meer uit.</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; text-align: center;"><br /></span></span>
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; text-align: center;">Gelukkig herstelde ik goed tijdens een stukje vlak wat erna kwam. Ademhaling weer op orde en kwam ook weer iets dichterbij de andere lopers. Tijdens de volgende afdaling ging ik er zelfs weer langs, dat voelt goed! Trip, trip, trip, korte pasjes en goed uitkijken waar je je voeten neerzet. Er lagen over behoorlijke keien op het pad waar je niet over wou glijden. Maar zodra er weer een nieuwe klim kwam stond ik weer stil. Kom op nou! Gewoon je best doen, zo snel mogelijk omhoog. Hoe eerder je boven bent hoe sneller je weer kan herstellen. Daar hield ik me dan maar aan vast. </span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; text-align: center;"><br /></span></span>
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; text-align: center;">Een lichtpuntje was wel weer de oversteek van de Gulp, een klein beekje wat in de omgeving stroomt. Daar staan altijd veel mensen die je weer wat nieuwe energie geven en natuurlijk worden er altijd leuke foto's gemaakt. Ook zorgt het voor de nodige verkoeling, die ik zeker wel kon gebruiken!</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; text-align: center;"><br /></span></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-F5GIM7rQtWg/VVT_LY429FI/AAAAAAAANAo/8M-F4hbL3ZY/s1600/sportograf-59159287_lowres.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="http://2.bp.blogspot.com/-F5GIM7rQtWg/VVT_LY429FI/AAAAAAAANAo/8M-F4hbL3ZY/s400/sportograf-59159287_lowres.jpg" width="266" /></a></div>
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; text-align: center;"><br /></span></span>
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; text-align: center;"><br /></span></span>
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; text-align: center;">Gelukkig was het nog steeds een ontzettend mooi parkoers en kon ik nog wel genieten daarvan. Mooie vergezichten, erg toffe singletracks en natuurlijk de toffe afdalingen. Het werd steeds rustiger om me heen. Af en toe kwam ik Ivo weer tegen, die was me natuurlijk op een klim weer voorbij geraced, klimmen gaat hem nog steeds erg goed af. Maar vlak kon ik weer wat inlopen. Verder lag het allemaal behoorlijk veel uit elkaar.</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; text-align: center;"><br /></span></span>
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; text-align: center;">Toen het opeens weer een beetje begon te lopen wist ik dat ik het zwaarste deel gehad had. Het tweede deel van de trail had veel minder steile klimmen gelukkig. Ik haalde Ivo toen voor een laatste keer in en begon weer wat meer tempo te maken. Tot mijn verbazing ging dit best goed, weer wat kilometers onder de 4 minuten en zelfs wat klimmetjes gingen nog hardlopend. Ik moest vaak denken aan vorig jaar waar het ook op ongeveer dezelfde manier ging. Misschien kwam het dan toch nog goed. Wel merkte ik dat ik in het eerste deel toch al ontzettend veel gegeven had, na 30km kreeg ik wat last van kramp in mijn middenrif, wat je best goed voelde en hierdoor moest ik weer even wat gas loslaten. </span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; text-align: center;"><br /></span></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-E4bNe6jj7EU/VVT_MKZe1-I/AAAAAAAANAc/YHVTmQYXXKo/s1600/sportograf-59162588_lowres.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="http://4.bp.blogspot.com/-E4bNe6jj7EU/VVT_MKZe1-I/AAAAAAAANAc/YHVTmQYXXKo/s400/sportograf-59162588_lowres.jpg" width="266" /></a></div>
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-imJLmr_rMks/VVT_MaEoUKI/AAAAAAAANAE/16OyLuK9rWo/s1600/sportograf-59164951_lowres.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="400" src="http://3.bp.blogspot.com/-imJLmr_rMks/VVT_MaEoUKI/AAAAAAAANAE/16OyLuK9rWo/s400/sportograf-59164951_lowres.jpg" width="266" /></a><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; text-align: center;"><br /></span></span>
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; text-align: center;"><br /></span></span>
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; text-align: center;"><br /></span></span>
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; text-align: center;"><br /></span></span>
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; text-align: center;"><br /></span></span>
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; text-align: center;"><br /></span></span>
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; text-align: center;"><br /></span></span>
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; text-align: center;"><br /></span></span>
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; text-align: center;"><br /></span></span>
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; text-align: center;"><br /></span></span>
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; text-align: center;"><br /></span></span>
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; text-align: center;"><br /></span></span>
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; text-align: center;"><br /></span></span>
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; text-align: center;"><br /></span></span>
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; text-align: center;"><br /></span></span>
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; text-align: center;"><br /></span></span>
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; text-align: center;"><br /></span></span>
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; text-align: center;"><br /></span></span>
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; text-align: center;"><br /></span></span>
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; text-align: center;"><br /></span></span>
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; text-align: center;"><br /></span></span>
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; text-align: center;"><br /></span></span>
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; text-align: center;"><br /></span></span>
Het was echt hard werken geblazen wou ik mijn tempo een beetje erin houden. Maar dat mag ook wel, daarvoor ben ik hier en ik laat me niet kisten! Maar weer even een gelletje erin en de laatste 5km moet ik toch ook makkelijk kunnen lopen. Het eind kwam deze keer met een knal! 2x de Gulpenberg op, via kleine trappetjes en weer wat steile klimmen. Hier toch maar weer even wandelen, mijn hemel wat een trail! Mooi klein paadje met behoorlijk wat obstakels, huh, obstakels? Ja, er staan ineens allemaal schapen op het pad. Jongens, aan de kant! Gelukkig schoten ze vlak voordat ik er was ineens het gras op. Voelde me wel een beetje schuldig, erg leuke beestjes natuurlijk, maar kon ze vandaag even niet aaien. Gewoon doorlopen en uitkijken dat je niet over ze heen struikelt.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-wl4jFmyrr28/VVT_NHvB91I/AAAAAAAANAQ/xiDkJ2ob8ZE/s1600/sportograf-59168462_lowres.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="266" src="http://4.bp.blogspot.com/-wl4jFmyrr28/VVT_NHvB91I/AAAAAAAANAQ/xiDkJ2ob8ZE/s400/sportograf-59168462_lowres.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-LH1siqhRuyA/VVUDIS65s7I/AAAAAAAANA0/EBTExaM3oIk/s1600/schapen%2Bop%2Bde%2BGulperberg.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="266" src="http://4.bp.blogspot.com/-LH1siqhRuyA/VVUDIS65s7I/AAAAAAAANA0/EBTExaM3oIk/s400/schapen%2Bop%2Bde%2BGulperberg.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Nog maar een klein stukje! In de verte hoor je de speaker al ouwehoeren, zo dichtbij! Weer een mooie afdaling op een trapje en een laatste klimmetje.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-lpSO6p_oowg/VVT_NlvmLgI/AAAAAAAANAY/fb_ash2t0hY/s1600/sportograf-59171067_lowres.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="http://1.bp.blogspot.com/-lpSO6p_oowg/VVT_NlvmLgI/AAAAAAAANAY/fb_ash2t0hY/s400/sportograf-59171067_lowres.jpg" width="266" /></a></div>
<br />
Boven aangekomen keek je alweer over het startgebied heen. Nog even een rondje door een grasveld, een laatste afdaling naar de finish en helemaal kapot aankomen! Wat was ik blij dat ik er weer was, wie verzint dit toch steeds. En waarom trap ik er steeds weer in dat ik meedoe. Dit vind toch niemand leuk!? Maar gelukkig zijn dat soort gedachten maar kort, snel daarna volgt dan toch de euforie dat ik weer een mooie prestatie heb geleverd. Dat ik alles heb gegeven en me weer helemaal uitgeleefd heb.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-VlRw25D7YO0/VVT_LU1eJlI/AAAAAAAANAk/z94Cu0_Fzyw/s1600/sportograf-59155021_lowres.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="http://2.bp.blogspot.com/-VlRw25D7YO0/VVT_LU1eJlI/AAAAAAAANAk/z94Cu0_Fzyw/s400/sportograf-59155021_lowres.jpg" width="266" /></a></div>
<br />
Mijn tijd was uiteindelijk 2.49'24 en daarmee de 12e plek behaald. Toch heel tevreden mee al ging het toch nog een seconde of 10 per kilometer langzamer dan vorig jaar. Maar met de voorgaande 2 weken in de benen is dat zeker niet gek!<br />
<br />
Na afloop een lekker taartje gegeten en natuurlijk een lekker glas alcoholvrije Erdinger. Dat ging er goed in. De anderen natuurlijk gesproken en prachtige verhalen gehoord. Wat had iedereen super gelopen vandaag. Tim Pleijte een prachtige 2e plek met 2.25, wat een tempo!!! 11 minuten voor de nummer 3 Pascal van Norden die ook een erg sterke race liep en 2 weken geleden nog Limburgs Zwaarste 60km had gelopen. Pim Molenaar daar weer vlak achter op een mooie 5e plek, wat een helden allemaal!<br />
<br />
Al met al was het weer een super geslaagde dag, fantastisch georganiseerd en een prachtig parkoers. Volgend jaar zeker weer!!!Jeroenhttp://www.blogger.com/profile/08742846211257015704noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3560272878299663092.post-56935921882355749422015-04-20T15:46:00.002-07:002015-04-20T20:39:05.332-07:00A Storm is coming... - Stormloop 2015Een behoorlijke tijd terug heb ik me ingeschreven voor de Stormloop en dan niet zomaar de Stormloop van 6, 12 of 18km, maar de Stormbaas. De Stormbaas is een 5 uur lange obstakelrun, waarbij degene die het meeste ronden kan lopen de enige echte Stormbaas wordt. Dit leek mij toch wel heel erg gaaf om eens te proberen. De Sallandtrail was daar 5 weken voor, dus dat moest wel lukken dacht ik.<br />
<br />
Toch was het nog kantje boord, het herstel ging veel minder snel dan gedacht na de 75km. Na 3 weken liep ik nog rond met een redelijk hoge hartslag en steeds wat pijntjes hier en daar. Zo was ik voor mezelf aan het afvragen of ik niet beter de afstand naar 18 of zelfs 12 kon omzetten. Toen ik hoorde dat Elte en Alexander hun afstand ook al hadden omgezet werd dit nog versterkt. Ook had ik nog in mijn achterhoofd dat de Koning van Spanje Trail ook weer 2 weken later was en hier wou ik toch wel een voor mij goede prestatie neerzetten, kijken hoe ik sta tussen al die toppers.<br />
<br />
Tot de organisatie van de Stormloop de trofee op Facebook neerzette:<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-fxNfUEYjm6c/VTVsFxG9kEI/AAAAAAAAMn8/EQThx619zMU/s1600/11050186_726933474092111_4278709638157648466_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-fxNfUEYjm6c/VTVsFxG9kEI/AAAAAAAAMn8/EQThx619zMU/s1600/11050186_726933474092111_4278709638157648466_n.jpg" height="400" width="300" /></a></div>
Zoiets wil iedereen toch wel in zijn kast hebben staan? Wat een gave schaal! Mijn bedenkingen waren in 1 keer als sneeuw voor de zon verdwenen en besloot maar gewoon om er het beste van te maken. Om nog wat meer te herstellen ging ik de resterende 2 weken maar even wat eerder naar bed en liep wat kortere trainingen, soort van taperperiode. Goed alle instructies doorlezen die via de mail werden verstuurd, een beetje de plattegrond bekijken van de run enzovoort. De laatste week voelde mijn lichaam ook weer een stuk beter en kreeg er weer vertrouwen in dat het goed ging komen.<br />
<br />
De dag voor de run even alles klaarleggen. Je mocht gelukkig een dropbag afgeven voor bij het checkpoint waar je elke ronde langskwam. Dus deze tas even klaarmaken, banaantjes erin, 2 bidons met Herbalife Prolong, 6 Born Cafeine gels en nog wat koek voor als ik wat normaal voer wou. Kleren natuurlijk klaarleggen en naar bed, op hoop van zegen.<br />
<br />
De hoop was ongegrond en zoals het mij betaamt heb ik die nacht weer bijna geen oog dichtgedaan. Spanning, spanning overal! Toen ik hoorde dat de vogels een beetje begonnen te fluiten ben ik ook maar opgestaan. Lekker ontbijtje met broodjes stroop, koffie en bietensap. Pre-race rituelen zijn dat onderhand geworden en dat helpt voor mij erg goed! Daarna de auto in en op weg naar Zandvoort!<br />
<br />
Daar aangekomen meteen allemaal bekenden tegengekomen, erg gezellig! Beetje ouwehoeren hier, ouwehoeren daar etc. Spullen wegleggen, dropbag afgeven en 3x naar het toilet. Al vrij snel mochten we het startvak al in, de Stormbazen waren de eerste startgroep van de dag, allemaal met een Stormbazenshirt en allemaal het nummer 88. Er was iets mis gegaan bij de organisatie, beetje een amateuristische fout, maar dat werd opgelost door het nummer met watervaste stift op je voorhoofd te kalken. Geen probleem natuurlijk!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-yj2q8Flute0/VTVuxLZognI/AAAAAAAAMoI/uJg07QN-dIA/s1600/11160653_841454975891949_11143398470678913_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-yj2q8Flute0/VTVuxLZognI/AAAAAAAAMoI/uJg07QN-dIA/s1600/11160653_841454975891949_11143398470678913_o.jpg" height="480" width="640" /></a></div>
<br />
Bijdehand als ik ben natuurlijk gewoon vooraan gaan staan in het vak. Al was er nog genoeg ruimte voor me, maar iedereen bleef achter me staan. Ach, je had ook genoeg tijd om je plaats te vinden tijdens de run natuurlijk. Daar ook weer gezellig ouwehoeren, Elte en Alexander waren er ondertussen ook en kwamen ons aanmoedigen voordat ze de 18km gingen lopen een half uurtje later.<br />
Even een leuke warming-up gedaan, beetje dansen, beetje springen en boksen enzo, lekker in het zonnetje dus warm werd je al snel. Al best snel begonnen ze dan ook met aftellen! Spannend!<br />
<br />
Knal!<br />
<br />
Hop, rennen! Eerste obstakel was meteen de start, dus snel eronderdoor en over een muurtje heen. Ik was er als een van de eersten, dus kon meteen klimmen. Als je iets verder naar achter stond zorgde het wel iets voor een opstopping, maar het betekende ook dat je meteen ruim baan had als je wel eenmaal op weg was. Die weg was een prachtig stuk circuit, erg gaaf!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-ThUQKCY9W3w/VTVxgI9ui6I/AAAAAAAAMoU/Ojl7TYjPfhU/s1600/11136272_736318989820226_6835900741917055948_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-ThUQKCY9W3w/VTVxgI9ui6I/AAAAAAAAMoU/Ojl7TYjPfhU/s1600/11136272_736318989820226_6835900741917055948_o.jpg" height="426" width="640" /></a></div>
<br />
Het was eindelijk begonnen, probeer gewoon lekker te lopen en zie maar hoelang je het volhoudt en wat de rest doet. Het tweede obstakel wat we tegenkwamen was de grindbak, met daarin wat tonnen waar we overheen moesten springen. Het grind was wat zwaarder lopen, maar het viel me alleszins mee. Hop, even de bandenstapel over... Krrrgggkk, auw, f(&%#. Niet goed opgelet, tijdens het afspringen van de bandenstapel per ongeluk midden in een band gaan staan en mijn scheenbeen opengehaald aan de rand van de band. Heel slim, nou ja, hopen dat er hier in Zandvoort geen vleesetende bacterie rondwaart en gewoon doorgaan. Het wordt vanzelf minder pijnlijk en het zal heus niet het laatste wondje zijn.<br />
<br />
Richting het 3e obstakel liepen we met z'n tweeën, Dennis en ik. Dennis kende ik al van de trails, hij loopt ze ook vaker en vorige week had hij ook de Marathon van Rotterdam gelopen. Gelukkig maar, er zijn ook mensen die gekker zijn dan mij! Het 3e obstakel was meteen een water/modderobstakel. Je moest onder balken doorkruipen die net boven de modder hingen, dat was dus lekker een nat pak halen. Gelukkig was ik redelijk warm gekleed, dus ik kon wel wat afkoeling gebruiken. Daarna een heuveltje van mul zand en weer wat balken. De toon was gezet! Met zompende schoenen gingen we verder. Een duintje op! Leuk, dat kan ik wel! Bovenop het duin een mooie singletrack en rechtsbeneden zagen we het circuit liggen met pionnen en lint. Daar gaan we dus op af! "HE, JULLIE MOETEN NAAR LINKS!" werd er geschreeuwd vanaf een karretje wat aan kwam rijden. Wij in verwarring, weer het duin opklauteren en warempel, als je links over een vangrail klom zag je daar beneden ook nog wat lint. Lekker duidelijk! Maar gelukkig waren de Marshalls er.<br />
<br />
We moesten snel weer omhoog en kwamen ergens anders het circuit weer op. Door een container met banden. Een andere loper had ons ook bijgehaald en was een beetje om ons heen aan het lopen. Dan weer wat voor ons, dan weer wat achter. Laat hem maar gaan, we hebben zat tijd. Muurtje over die geheld stond, best lastig te nemen en de bovenkant was nog best scherp. Dat voelde je nog wel even, maar kon er ook wel bij. We zijn wel wat gewend. Weer wat duintjes op, met banden op de weg en een stel vlonders overlopen. Geen problemen!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-RuX_btvsQKk/VTV1XRne0XI/AAAAAAAAMog/rMpctM2k1Tk/s1600/10382624_736338133151645_1782268381143496601_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-RuX_btvsQKk/VTV1XRne0XI/AAAAAAAAMog/rMpctM2k1Tk/s1600/10382624_736338133151645_1782268381143496601_n.jpg" height="400" width="266" /></a></div>
<br />
Lagen er hier nog vlonders op het water, mochten we even later wel gewoon gaan zwemmen, brrr.. dat was even koud. Weer even wennen ook, zwemmen met kleren en handschoenen aan. Kreeg een beetje het idee dat je niet goed kon afzetten in het water, maar het ging net goed en weer lekker afgekoeld kwamen we er weer uit. Dat werd weer aanzetten om warm te worden. Tussendoor nog wat andere obstakels, als muurtjes waar je overheen moest en balken die hoog en laag hingen waar je onderdoor moest en overheen. Zoveel indrukken dat ik helaas niet alles meer weet.<br />
<br />
Maar het volgende obstakel herinner ik me nog heel goed. Hekwerk, een paar delen van hekken die over een stuk water hingen. Hier moest je dan onderdoor schuiven. Dat water was koud! Dat hek hing erg laag! Mijn ademhaling was daardoor zo verkrampt dat ik een lichte vorm van paniek voelde. Zo snel mogelijk erdoorheen proberen te komen, wat weer veroorzaakte dat ik teveel water spatte en alles over mijn gezicht ging, krijg geen lucht! Brrr... zo koud ook! Wat een $#$%-obstakel. Gelukkig was ik niet de enige en was Dennis het roerend met me eens, het was geen fijn obstakel. Begon al aan mezelf te twijfelen, ben ik dan zo'n mietje. Wist niet of ik dit nog wel een keer of 3/4 wou gaan doen.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-tdoxp1buoMQ/VTV4ChZ7FVI/AAAAAAAAMow/pNfsI4tTabY/s1600/Hekwerk2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-tdoxp1buoMQ/VTV4ChZ7FVI/AAAAAAAAMow/pNfsI4tTabY/s1600/Hekwerk2.jpg" height="112" width="200" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-DRdoXnN6C48/VTV4CvRMnFI/AAAAAAAAMos/Ar76p2s1X3I/s1600/Hekwerk.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-DRdoXnN6C48/VTV4CvRMnFI/AAAAAAAAMos/Ar76p2s1X3I/s1600/Hekwerk.jpg" height="358" width="640" /></a></div>
<br />
Mentaal klapje was dit dus wel, nou ja, nu is het ook goedgegaan. Dus waarom zou je je druk maken, kijk eerst maar even wat er nog meer op je pad komt. Dat was een tafel. Een tafel van een meter of 2 hoog waar je maar moest zien hoe je eroverheen kwam. Mezelf optrekkend ging dit best redelijk, mijn armen voelden nog goed en met een klein beetje steun van de zijbalken kwam ik erop, eraf ging een stuk makkelijker, al was de val hoger dan ik dacht. De wasstraat was het volgende obstakel, over een klein muurtje klimmen en door een schuimbak. Helaas was de schuimmachine er al snel mee gekapt, dus lag de bak maar voor de helft vol. Dit was meteen de laatste keer deze dag dat we het schuim gezien hadden, helaas!<br />
<br />
Het doolhof kwam daar weer na geloof ik, als de laatste obstakel voor het checkpoint. De weg was snel gevonden, maar 1x een verkeerde route gelopen en we konden ons tegoed doen aan ons eigen eten. Meteen een paar slokken Herbalife Prolong erin en even wachten op Dennis. Zijn tas was er niet, dat was wel even balen. Slokkie van mij en weer doorgaan. Het tweede rondje in. Dit rondje was wat meer hardlopen. Hardlopen over tribunes, op en neer, op en neer. Hardlopen met een zandzak op je rug, over heuveltjes en nog wat muurtjes. Ook nog lopen met een band om je nek en over wat hekken klimmen, met band. Later kwamen we erachter dat we de band al eerder weg mochten leggen, nou ja, het was wel gezellig zo. Band weer weg en weer door! Duintjes over, leuke singletracks weer, helemaal in mijn nopjes. Ondertussen nog steeds gezellig ouwehoerend met Dennis. De andere loper hadden we ondertussen al weer een tijdje achter ons gelaten. Ik wou dit keer wel echt voor de winst gaan, dus ik moest nog maar even zien of ik Dennis ook een keer achter me kon laten. Al was daar natuurlijk nog wel 4 uur de tijd voor.<br />
<br />
Het tweede rondje kwamen we weer aan bij 'Hekwerk'. Vol spanning kwam ik er op af. Gewoon doen, net ging het goed, nu moet het ook lukken. Die spanning zat er toch al wel een hele ronde in, dat merkte ik vooral toen ik er weer eens goed naar keek. Het middelste deel van de hekken was weggehaald en de hekken lagen ineens wat hoger. Er viel een last van me af, nu kon niets me meer tegenhouden vandaag. Door alle mensen die er doorheen zijn gegaan was het water ook nog eens wat warmer, dus het werd helemaal geen probleem meer. Blij en weer een stuk positiever gingen we weer op weg voor nog meer rondes.<br />
<br />
Ergens midden in de 3e ronde moest ik naar het toilet, gelukkig stonden er genoeg langs het parkoers. Dus ik Dennis in zijn eentje op pad gestuurd en zelf even het hokkie induiken. Toen ik er weer uitkwam zag ik meteen 3 andere stormbazen voor me uit lopen op het parkoers, die zaten dus dichter achter me dan ik dacht. Dat geeft toch weer wat concurrentie dan! Dennis zou iets rustiger verder lopen, dus ik zette een tandje aan en ging maar even kijken of ik de andere 3 voorbij kon. Na een halve kilometer en wat trappen op de tribune was ik er voorbij. Voor ik eindelijk bij Dennis was duurde nog wat langer. Het hogere tempo voelde alleen zo goed dat ik even kort met Dennis sprak en zei dat ik op iets hoger tempo verder ging, daar had hij vrede mee. Gelukkig! Dus gas erop!<br />
<br />
Natuurlijk waren er ondertussen ontzettend veel andere mensen gestart die ook op het parkoers liepen, het was dus 1 groot inhaalfestijn. Door het shirt wat je aanhad kreeg je ook ontzettend veel aanmoedigingen van de andere lopers. Zelf ook iedereen aanmoedigend ging ik bij vele voorbij en gaf me dit weer een extra moraalboost. Ik liep gewoon op kop, op een tempo wat ik niet eens wist of ik het wel zo lang nog vol kon houden. Maar we gaan het gewoon proberen, je wordt niet zomaar Stormbaas natuurlijk!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-as8o6Jc4Amc/VTV8vZ8YzGI/AAAAAAAAMpE/-8WB2f80E4Y/s1600/IMG-20150418-WA0005.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-as8o6Jc4Amc/VTV8vZ8YzGI/AAAAAAAAMpE/-8WB2f80E4Y/s1600/IMG-20150418-WA0005.jpg" height="400" width="300" /></a></div>
<br />
"HE STORMBAAS!", Elte en Alexander zagen me aankomen, ze waren zelf verkeerd gelopen op de 18km en hadden maar besloten om een CrossXVest op te halen en daarmee het parkoers te gaan lopen. Maar toen ze mij zagen wouden ze me wel een stuk ondersteunen, tof jongens! Dat is echt heel gaaf! Ze hadden allebei 6kg aan gewicht in het vest en daardoor hadden ze het wel zwaar. Mijn tred ging nog erg soepel dus kon ze lekker even afmatten. Gezellig kon ik weer even wat ouwehoeren en na een half rondje moesten ze me toch laten gaan. Ik ging het afmaken, elk rondje bij het checkpoint nam ik weer nieuwe energie. De Herbalife Prolong icm de gelletjes deden het uitstekend voor mij. Ook bij elke waterpost langs het parkoers nam ik 1 tot 2 glazen water en een stuk banaan. Kramp bleef uit en ik kon maar blijven gaan. Dit kon me niet meer ontglippen! Er waren nog wel een aantal lopers die 1 rondje achter me aan kwamen, maar volgens de vrijwilligers bij het checkpoint zat er wel een beste tijd tussen. Alle vrijwilligers had je op een gegeven moment zo vaak gezien, dat je ze wel kende, wat grapjes maken af en toe en bedanken natuurlijk. Er heerste echt een goede sfeer bij deze loop! Andere lopers op het parkoers lieten me vaak voorgaan, al hielp ik waar nodig zelf ook mensen over obstakels heen natuurlijk. Voor wat, hoort wat! Het mooiste momentje was nog wel bij het tijgeren onder banden door, daar was het een drukte van jewelste en toen de achterste zag dat er een Stormbaas aankwam riep hij het naar voren. Er werd meteen een pad voor me vrijgemaakt en met een kop als een boei werd ik onder hevig gejuich door het obstakel heengesleept. Erg gaaf!<br />
<br />
Ik kwam een kwartier voor 5 uur langs het checkpoint, voor de 8e keer onderhand. Ik had er op dat moment al 48km opzitten. Dit had ik nooit voor mogelijk gehouden met dat trage herstel na de Sallandtrail. Maar het liep nog zo soepel en ik wou het gewoon afmaken als een echte baas! Gewoon nog een laatste rondje doen dus! Het was het langste rondje wat op het programma stond, de 7km met de waterobstakels enzo, het werd een ererondje voor mezelf. Gunde mezelf wat meer rust, gewoon lekker achter de menigte aanhobbelen als het druk was en waar het kon lekker doorlopen. De laatste keer bij het checkpoint werd ik al gefeliciteerd door wat mensen en Alexander en Elte waren er natuurlijk ook aanwezig. Ze wouden me even uitlachen hoe ik de laatste 2 finishobstakels overkwam. Vooral de Funky Monkey was erg tof, maar ook best zwaar. Dikke stalen buizen die met natte handen erg glad waren. De eerste keer viel ik dan ook als een baksteen naar beneden. Ach, gewoon nog een keer proberen, toen lukte het wel! De ringen in en daar slingerend je benen in het net proberen te gooien. Best lastig! Maar na een aantal keer proberen lukte het me toch en kon ik het laatste obstakel ook makkelijk passeren. De Finish! Gehaald! 5,5 uur lang doorgebikkeld, 55km afgelegd en weet ik veel hoeveel obstakels! Trots!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-bGgOI2jWUbE/VTWAaEeDVeI/AAAAAAAAMpQ/_9kyn0Zw7wg/s1600/IMG-20150418-WA0015.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-bGgOI2jWUbE/VTWAaEeDVeI/AAAAAAAAMpQ/_9kyn0Zw7wg/s1600/IMG-20150418-WA0015.jpg" height="480" width="640" /></a></div>
<br />
Er was van alles geregeld voor alle helden die de Stormloop hadden getrotseerd, je kon je meteen afspoelen met fris water. Er stonden Hot-tubs, met heerlijk warm water om even in te relaxen en je kreeg zelfs een muntje voor een heerlijk broodje Hamburger, die smaakte me dan ook wel erg goed! De Hottub was ook echt heerlijk, vooral na al dat koude water van vandaag! Maar wat me nog het beste smaakte, was de overwinning. Iemand van de organisatie had me al opgezocht en me medegedeeld dat ik inderdaad de Stormbaas was van deze editie en ik mocht me melden voor de prijsuitreiking. Natuurlijk ondersteund door Alexander en Elte heb ik de ontzettend gave schaal in ontvangst mogen nemen! Die krijgt een prachtig plekje op mijn slaapkamer, wat een dag!!!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-Ymhu3-Zhf-4/VTWBdTMz23I/AAAAAAAAMpc/WhJYNTc3zWY/s1600/IMG-20150419-WA0002.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-Ymhu3-Zhf-4/VTWBdTMz23I/AAAAAAAAMpc/WhJYNTc3zWY/s1600/IMG-20150419-WA0002.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-Vm9qa2uWPtw/VTWBe3Fn8gI/AAAAAAAAMpk/9YS5TdCS7-M/s1600/IMG-20150418-WA0009.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-Vm9qa2uWPtw/VTWBe3Fn8gI/AAAAAAAAMpk/9YS5TdCS7-M/s1600/IMG-20150418-WA0009.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-CTxMOcr2DE4/VTWBgQvOOMI/AAAAAAAAMps/8dJMS4xryCI/s1600/20150418_205529-1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-CTxMOcr2DE4/VTWBgQvOOMI/AAAAAAAAMps/8dJMS4xryCI/s1600/20150418_205529-1.jpg" height="606" width="640" /></a></div>
<br />Jeroenhttp://www.blogger.com/profile/08742846211257015704noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3560272878299663092.post-85218736317827005062015-03-15T15:51:00.000-07:002015-03-15T15:51:09.982-07:00Sallandtrail 2015 - Dagje Salland...Nog voor de wekker kijk ik op mijn telefoon. Lig ongeveer de hele nacht al wakker op bed, kan de slaap niet vatten. Of het door de nog aanwezig adrenaline komt, of omdat ik gewoon te uitgeput ben om te slapen weet ik niet. Ik weet alleen dat gisteren een dag was om niet te vergeten. Een dag vol hardlopen, emoties, afzien en gezelligheid. Moeizaam probeer ik op te staan, alles kraakt. Mijn voeten doen pijn van de blaren en mijn enkel is goed stijf. Mijn liezen willen ook al niet meewerken. Maar toch denk ik met een fantastisch gevoel terug aan gisteren...<br />
<br />
24 uur eerder...<br />
<br />
Nog voor de wekker kijk ik op mijn telefoon. Lig al de hele nacht wakker op bed. Vooral denkend aan vandaag, vandaag moet het gebeuren. Mijn langste afstand ooit staat op het programma. Een half jaar geleden toen we moesten inschrijven in een opwelling besloten om gewoon de 75km aan te klikken. Op dat moment was ik in het casino, dus een extra gokje wagen kon er wel bij. Bij 50km kom je toch langs start/finish en kan je rustig uitstappen. Maar naarmate de Sallandtrail dichterbij kwam werd de 75km toch een reëel doel en werd het schema daar ook op toegespitst. Dit jaar nieuwe records gezet op week- en maandtotalen en de trainingen liepen erg lekker. Tot aan 4 weken geleden toen ik na een 48 kilometer training in Duitslang mijn enkel overbelastte. Bijna 2 weken stilgezeten en daarna wat korte trainingen kunnen lopen. 2 weken terug een laatste test gedaan in het weekend. Als ik 20km kon volhouden zonder veel pijn wou ik het toch proberen. Tot mijn verbazing ging dit goed! Een week later de Mud Masters 18km gelopen en de laatste week was hij nog steeds iets gevoelig maar niet meer pijnlijk.<br />
<br />
Maar nu stond ik dus om half 6 's ochtends naast mijn bed, klaar voor een intensieve dag. Alles was al klaargelegd en ik moest alleen nog even wat benzine tanken, broodjes pindakaas, een bakje koffie en een lekker glas bietensap. Rond 7 uur klom ik in de auto en ging op weg naar Nijverdal. Ik was blij met mijn beslissing om mijn thermoshirt met lange mouwen klaar te leggen, want onderweg dipte de temperatuur zelfs nog tot onder het vriespunt. Daar ging het lekkere weer van de week ervoor.<br />
<br />
Aangekomen bij 'Het Ravijn' was het al meteen erg gezellig. Veel mensen die je toch bij veel trails weer tegenkomt en natuurlijk liep Bertus, de organisator van de Sallandtrail er rond en werd ik hartelijk begroet. Bertus had voor mij geregeld dat mijn enkel kon worden ingetapet, omdat ik het toch niet helemaal vertrouwde. Boven in de massageruimte gaf Hein mij dan ook een mooi ingepakte enkel, bedankt hiervoor! Dit gaf me toch weer wat meer vertrouwen dat het wel goed ging komen vandaag. Maar anders kon je altijd bij 50km nog uitstappen. Nog even wat praatjes maken hier en daar, een paar keer naar het toilet en toen was het ineens nog maar 10 minuten tot de start. Dus maar snel naar buiten gehaast.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-r2M710VoWkM/VQXf5E7yGiI/AAAAAAAALgc/uSb7mHTlb54/s1600/Foto720-LWPBRYDW.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-r2M710VoWkM/VQXf5E7yGiI/AAAAAAAALgc/uSb7mHTlb54/s1600/Foto720-LWPBRYDW.jpg" height="425" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Spanning in het startvak (foto: door Berry Nieland:<span style="background-color: white; color: #3c3d47; font-family: 'Trebuchet MS'; font-size: 14px; line-height: 22px; text-align: start;"> </span><span style="font-size: 12.8000001907349px;">http://www.mijnalbum.nl/Album=7TKCR3UK)</span></td></tr>
</tbody></table>
Met het idee dat ik best ergens vooraan kon eindigen was ik ook vooraan het startvak gaan staan. Er liepen zeker nog meer sterke lopers mee, Christiaan van Meurs, die ook mee was in de 48km in Duitsland en daar erg fris liep. Ivo Lustenhouwer, waarmee ik nog eens samen ben gefinisht op de Hoge Veluwe Trail. Maar de grote afwezige was helaas Pascal van Norden, maar hij had een erg goede reden. Vond het jammer dat hij er niet bij was, maar het zou in ieder geval 1 iemand schelen die boven me stond.<br />
<br />
In het startvak waren er in mijn hoofd nog steeds erg veel twijfels. Was gewaarschuwd dat het tapen misschien niet helpt en me erg kan gaan irriteren, was dit wel de juiste beslissing geweest? Houdt mijn enkel het sowieso wel 75km vol. Was mijn training wel genoeg geweest, langste afstand is nog steeds ruim 22km korter. Maar zoals altijd vervallen al die twijfels naar de achtergrond zodra het startschot gaat. Dan is het gewoon focus en lopen!<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-rOqcD8b3Pn4/VQXfy0ZcmsI/AAAAAAAALfQ/rwperm4jzLs/s1600/10150547_1613191445582157_1483560803403303008_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-rOqcD8b3Pn4/VQXfy0ZcmsI/AAAAAAAALfQ/rwperm4jzLs/s1600/10150547_1613191445582157_1483560803403303008_n.jpg" height="266" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Eerste klimmetje (Foto Jan Schellekens).</td></tr>
</tbody></table>
Aangezien het gewoon een ontzettend lange afstand is was het in het begin temporiseren geblazen. Vooral erg rustig starten en hou dat ook vast. Maar iedereen die mij kent weet dat ik daar vaak best moeite mee heb. Het was dus vaak op mijn horloge kijken en weer wat rustiger proberen te lopen, maar vooral op de hele lichte afdalingen liep het tempo vaak terug naar de 4'/km. Het feit dat ik al vanaf het begin op kop liep en de voorfietsers voor me fietsten hielpen daar niet bij. Want onbewust probeer je daar toch aansluiting bij te zoeken.<br />
<br />
Het eerste deel van de route was me al bekend van vorig jaar en een van de verkenningstochten met Bertus. Mooie bospaadjes met wat klimmetjes en dit jaar ook nog wat omgeploegde paadjes voor wat extra moeilijkheid. Het gat met de nummer 2 werd steeds wat groter en na een paar kilometer zag ik niemand meer achter me. Niet dat ik me daar druk om maakte, want ik wou gewoon mijn eigen race lopen. Met een voor mij zo goed mogelijk resultaat. Voor mijn overbelasting had ik misschien zelfs de hoop om onder de 6 uur te kunnen lopen, maar door een maand bijna niet trainen was dat bijgesteld naar 6.5 uur.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-qxd6dHxNiNk/VQXf0FCOuxI/AAAAAAAALfc/nZZ7_l0ev9o/s1600/11050198_937073386336932_3275577272464331315_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-qxd6dHxNiNk/VQXf0FCOuxI/AAAAAAAALfc/nZZ7_l0ev9o/s1600/11050198_937073386336932_3275577272464331315_o.jpg" height="640" width="424" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Op kop, met de fietsers. (Foto Martin van der Veen)</td></tr>
</tbody></table>
Na een uurtje lopen en ongeveer 13km verder kwamen we bij de eerste drankpost. Aangezien ik maar 6 gelletjes in mijn voorvakjes kwijt kon had ik besloten om de drankposten goed te benutten. Dus even stoppen, 2 glazen sportdrank achterover, wat zoute sticks en banaan. Daarna snel weer verder. Misschien verloor ik dan wel een minuutje, maar zo zou ik het wel langer volhouden.<br />
<br />
Vlak voor de afslag van de 75km werd ik vergezeld door 2 nieuwe voorfietsers. Deze fietsten iets dichterbij en dit gaf me ook wat meer afleiding. Onderweg gezellig kletsend gingen de kilometers wat sneller voorbij. Toen op een open veld ook nog eens 3 reeën vlak voor mijn neus het veld overstaken kon het helemaal niet meer stuk. Wat is het toch een prachtige trail. Bovenop de Lemelerberg aangekomen heb je ook nog eens een prachtig uitzicht over een weids landschap met boerderijtjes en bos. Wat was het eerste deel genieten geblazen!<br />
<br />
De verzorgingspost op 24km deden we nog eens aan op 34km, deze keer was ik al een stuk minder fris. Mijn enkel begon iets op te spelen en het lagere tempo begon me al een heel stuk beter te liggen. Zelfs dat werd soms al best zwaar. Met de gedachte dat ik nog maar een marathon hoefde te lopen wou ik niet weten hoe me dat zou afgaan. Mijn hemel, waar was ik aan begonnen, nu begint het pas een beetje.<br />
<br />
Ondertussen kwamen we weer op het parkoers terecht van de 25km. Deze waren 2 uur later begonnen, dus er liepen nog genoeg mensen. Deze mensen dienden als mooi richtpunt om naar toe te lopen. Natuurlijk iedereen even aanmoedigen en succes wensen als ik langskwam. En voor je het weet sta je opeens bovenaan de 'Kuil'. Een groot gat in het bos, gevuld met mul zand. Alsof er een mierenleeuw onderaan staat te wachten om iedereen op te slokken. Makkelijk om in te lopen, maar eruit komen is nog een beste klus! Met korte pasjes en mijn blik op de uitgang van deze val lukte het net.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-3AUBOYajUDQ/VQXf3OD6IoI/AAAAAAAALgA/-d9Shkb9thU/s1600/DSC_0456.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-3AUBOYajUDQ/VQXf3OD6IoI/AAAAAAAALgA/-d9Shkb9thU/s1600/DSC_0456.JPG" height="424" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Foto: Irma Jonkman (https://plus.google.com/photos/105733923031787248050/albums/6126204072150021713)</td></tr>
</tbody></table>
Vorig jaar vond ik hem al vervelend na 23km, maar nu na 48km was het nog een geval apart. Gelukkig wel goed overleefd. Uit ervaring wist ik dat het finishgebied niet ver meer was en ik kwam ook nog eens Willem tegen. Die was bijna klaar met de 25km en ik nam hem meteen maar even mee op sleeptouw, hij zat er best doorheen. Met een beetje aanmoediging sloot hij toch bij me aan en konden we zelfs nog een beetje kletsen.<br />
<br />
Aan de rechterkant van het pad doemde het zwembad al weer op, nog maar een klein stukje voor Willem, maar voor mij was het toch nog niet helemaal klaar, of toch wel. Stoppen of doorgaan. Hoe voelt het nu eigenlijk? Wat is de schade, 2 blaren aan de binnenkant van beide voeten door zand wat in mijn schoenen was gekropen. Mijn enkel die nog steeds zeurde maar niet pijnlijk werd. Na 50km vonden mijn benen het toch ook wel zwaar worden.<br />
<br />
What the hell, je hebt er al 50km opzitten, dan moet die 25km er toch ook nog wel inzitten. Opeens hoorde ik Pascal van Norden weer praten, vorig jaar na zijn 75km overwinning. Alles na de 40km is toch wel zwaar. Logisch ook, dus maak het maar gewoon af. Dus liet ik de finish nog even links liggen. Weer wat eten, lekker bekertje bouillon erin en een glas cola. Bertus even laten weten hoe het gaat, fotootje maken en weer gaan.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-ViDGLLHMIVA/VQXf8Xlg9HI/AAAAAAAALhM/gjkhLRpWnZQ/s1600/iPhoneUpload.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-ViDGLLHMIVA/VQXf8Xlg9HI/AAAAAAAALhM/gjkhLRpWnZQ/s1600/iPhoneUpload.jpg" height="640" width="480" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
Het opstarten na de verzorgingspost werd ondertussen steeds zwaarder. Mijn enkel begon dan wel te protesteren, mijn benen ook. Maar ik wist dat dat na 5 minuten wel weer weg was. Weer even de benen los lopen. Met meteen een klim door mul zand gebeurde dit dan ook snel en we waren weer op pad. Klein stukje asfalt en op naar de Sallandse heuvelrug en de prachtige heide waar ik al zovaak over gehoord had.<br />
<br />
Vanaf hier werd het echt een mentaal spelletje, het aftellen van de kilometers. Het blijven eten en drinken terwijl ik er echt geen zin meer in had. Het blijven doorlopen, ook op de klimmetjes, gewoon blijven gaan. Ik verbaasde mezelf dat ik nog steeds redelijk tempo kon houden, ik kon nog steeds naar mensen toe lopen en zelfs voorbij gaan. Kijk gewoon naar die hesjes voor je en ga daar achteraan. Bij de volgende post toch weer stoppen en eten. Je moet wel, anders loop je hem straks echt niet uit. Waar is de voorfietser? Oh, die is ook even lekker wat aan het eten. Ga je mee? Waarom heb ik nog geen kramp gekregen, wacht hij tot vlak voor de finish net als bij Ronnie?<br />
<br />
Gelukkig kreeg ik nog wel wat mee van de mooie omgeving, leuke klimmetjes op prachtige heidevelden. Deze werden wel erg zwaar, waarom wordt het lopen zo zwaar, oh we gaan omhoog, wel logisch. Gewoon blijven vasthouden, zometeen gaat het weer vlak en wordt het weer makkelijker. Na 60km pijn in mijn liezen, dat kan er ook nog wel bij. Zwaar is het toch al. Jemig, hou houdt iemand dit vol? Welke gek begint hier aan? Ohja, ik.<br />
<br />
Soms kwam je weer bekenden tegen, altijd weer een oppepper. Zo liep ik langs Peter, even succes wensen en hoe gaat het? Ja pijn, natuurlijk. Maar even later hoorde ik ineens iemand aan komen sprinten, zou dat de nummer 2 wezen die me in komt halen? Maar nee hoor, het was Peter die nog even een foto wou maken. Dus die kon na 45km nog wel even een sprintje trekken, helaas mislukte de foto, dus ging hij nog een keer! Helaas liepen er toen net 2 mensen in beeld, met de tong op zijn schoenen moest hij het opgeven, dus werd het een fotootje in mijn stofwolk. Maar dat was wel even een mooi moment en weer wat afleiding.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-_3H-AKyfkyc/VQXf09ZB0tI/AAAAAAAALfk/6qWXoPxTtvY/s1600/11063899_820055458049656_3638758464887135892_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-_3H-AKyfkyc/VQXf09ZB0tI/AAAAAAAALfk/6qWXoPxTtvY/s1600/11063899_820055458049656_3638758464887135892_o.jpg" height="480" width="640" /></a></div>
<br />
Trailfotograaf Mischa, van <a href="http://trailfoto.nl/">trailfoto.nl</a> deed hetzelfde kunstje, maar had een iets snellere camera die me wel kon vastleggen. Deze foto's verschijnen nog op zijn site, maar zijn ook te vinden op <a href="http://www.oypo.nl/mischa-visser/">http://www.oypo.nl/mischa-visser/</a>.<br />
<br />
Ok, aangekomen bij de laatste verzorgingspost. Nog zo'n 6km te gaan. Dat moet lukken, pak alleen even snel wat winegums en een glaasje bouillon. Deze keer mijn benen niet stil laten staan, dat gaat fout. Waar is die fietser nou weer, oh, weer rustig wat aan het drinken, zie je zo! En weer door, gewoon even opstarten. Auw, man die benen. Ah daar is de fietser ook weer, erachteraan! Moeten we nog veel klimmen? Oh, alleen een klimmetje nog. Moet lukken. Kom op benen! Laatste stukje! "Hé Jeroen" hoor ik ineens roepen. Loopt daar Robin Kinsbergen, wat een topper! Sorry, ik moet blijven gaan! Anders kom ik nooit meer op gang! Even een highfive en weer door. Weer klein stukje asfalt, onder een tunneltje door en weer omhoog het bospad op. Oei, mijn hamstrings. Heel klein beetje een krampscheut, dit ga je me deze keer niet flikken! Iets opletten, nog kleinere stapjes omhoog. Bam, we zijn boven! Nu alleen nog langs het zwembad en weer naar beneden.<br />
<br />
Bam! Teen tegen een boomwortel, uit mijn evenwicht en bijna schiet het in de kramp. WAT DOE JE! Door mijn korte pasjes kon ik nog net mijn evenwicht bewaren na 2 stappen en kramp schiet niet door. Let nou op! Nog zo'n klein stukje! In de verte doemt opnieuw het zwembad weer op. Het is daar een drukte van belang, zoveel mensen die al gefinisht zijn. Een paar bekenden spotten de fietser en daarna ook mij, hoor ze juichen, wat gaaf! Even komen toch de emoties los, ik ga het gewoon doen. Ik loop gewoon even 75km, in een keer, hoe krijg je het voor elkaar! Wat een euforisch gevoel, geluk! Ik kreeg weer even vleugels, de vleugels die ik heel wat kilometers terug was kwijtgeraakt. Even uitkijken met de laatste afdaling en dan aanzetten naar de finish! Zelfs nog een kleine eindsprint zit erin!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-DiCVopDRgY0/VQXf1USOjzI/AAAAAAAALfo/E6FQBm-9p10/s1600/16192025944_be47306c31.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-DiCVopDRgY0/VQXf1USOjzI/AAAAAAAALfo/E6FQBm-9p10/s1600/16192025944_be47306c31.jpg" height="424" width="640" /></a></div>
<br />
Toch nog zó dichtbij de 6 uur gekomen, dat overtrof ruimschoots mijn verwachtingen! Zo lekker ging het, natuurlijk ontzettend veel pijn, veel afzien, maar het was het waard! Het was genieten!<br />
<br />
Natuurlijk stond Bertus iedereen op te wachten, dus werd ik opnieuw hartelijk begroet. Hij was trots op mij, ik was trots op hem. Wat heeft hij hier weer een feest van gemaakt. Wat een gave trail is het en wat een boel ontzettend vriendelijke vrijwilligers! Allemaal toppers en natuurlijk iedereen bedankt hiervoor!<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-5EoWkFdpmq0/VQXf48ouDHI/AAAAAAAALgk/w-s50J-6EUY/s1600/Foto720-ICI8CKBA.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-5EoWkFdpmq0/VQXf48ouDHI/AAAAAAAALgk/w-s50J-6EUY/s1600/Foto720-ICI8CKBA.jpg" height="426" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Robin vlak na mij gefinisht.</td></tr>
</tbody></table>
<br />
Na het aanvullen van de nodige energie was het een gezellige boel! Foto's maken en verhalen uitwisselen. Sander en Jeffrey die de 25km liepen hadden een enorm mooie prestatie geleverd en waren al lang en breed binnen. Maar ze waren er nog, hulde hiervoor! Yöran, die de 50km liep en ik ergens op het eind nog tegenkwam werd met luid gejuich binnengehaald, wat een topper! Wat een goede dag was het voor zo'n mooie trail. Daarna lekker douchen en de opgebouwde stijfheid er een klein beetje uitgezwommen. Dat voelde toch wel erg goed! Daarna durfde ik pas de auto in te stappen en de laatste kilometers van de dag te maken. Blij dat dat er minder waren dan de kilometers die ik net gelopen heb!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-ak5jy-PIYrI/VQXf2JPN8sI/AAAAAAAALf0/LVql72_A6cQ/s1600/2h3srav.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-ak5jy-PIYrI/VQXf2JPN8sI/AAAAAAAALf0/LVql72_A6cQ/s1600/2h3srav.jpg" height="360" width="640" /></a></div>
<br />Jeroenhttp://www.blogger.com/profile/08742846211257015704noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-3560272878299663092.post-13955619788504606512015-03-07T12:14:00.000-08:002015-03-07T12:14:37.243-08:00Mud Masters 2015, Ooorah!<span style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;">Vandaag meegedaan met de MudMasters 18km, in het alfa-startvak. Wat betekend dat je lekker moet knallen voor een mooie tijd. De 1e 20 finishers kwalificeren zich voor het WK OCR in Amerika, niet dat ik daar heen ga, maar toch een leuk feitje </span><img alt=":)" class="rde_img_smiley" height="15" src="http://i.fok.nl/s/smile.gif" style="background-color: #f4f4f3; border: 0px; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;" width="15" /><span style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;">. </span><br style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;" /><span style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;">De hele week al zenuwachtig, vooral omdat ik dacht dat ik misschien wel kans maakte op de winst. Wat natuurlijk supergaaf zou zijn! Vannacht dan ook redelijk slecht geslapen, al heb ik tegen de verwachting in nog wel íets kunnen slapen. In alle vroegte op pad gegaan, 7.15 uur in de auto om rond 8.15 uur in Haarlemmermeer aan te komen. Nog lekker rustig omdat we pas om half 10 startten, maar er werd aangeraden om er sowieso een uur vantevoren te zijn, nou ok! Even rustig banaantje eten, water drinken, startnummer ophalen enzo en definitieve keuze maken voor kleding. Dat werd dus toch lang/lang, met thermoshirt lang en shirt eroverheen. Daarnaast speciale handschoentjes voor Obstacle-runs.</span><br style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;" /><br style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;" /><span style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;">10 minuten voor tijd mochten we het startvak in, natuurlijk meteen maar vooraan gaan staan en daar gezellig meedoen met de warming-up. Pompende beats uit de speaker en ook nog een beetje dansen. Lekker hoor! Ouwehoeren met de mensen om me heen, vooral Elte en Alexander, die ik later nog zou zien, een behoorlijke tijd.</span><br style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;" /><br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-Sq2bV27IozM/VPtXg-gNx6I/AAAAAAAALXA/4PbnM3Zc1go/s1600/Start.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-Sq2bV27IozM/VPtXg-gNx6I/AAAAAAAALXA/4PbnM3Zc1go/s1600/Start.jpg" height="424" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Links van mij Elte en rechts Alexander.</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<span style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;">Aftellen vanaf 10 en daar gaan we! </span><img alt="*O*" class="rde_img_smiley" height="24" src="http://i.fok.nl/s/static.gif" style="background-color: #f4f4f3; border: 0px; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;" width="41" /><span style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;"> Ik wou niet al te snel starten, om op het eind ook nog wat over te hebben, maar wel een lekker pittig tempo. Dit betekende meteen dat ik ook vooraan bleef lopen, al zaten er een paar lopers op mijn hielen. Tempo steeds kleine stukjes laten zakken en kijken wat de anderen deden. Die bleven rustig op hun plek, dus ik vond het wel goed! Paar hooibalen over en even later nog een paar en nog een paar etc.. </span><br />
<span style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;"><br /></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-oe1GixkVa4Y/VPtXdZ_darI/AAAAAAAALWs/gKJqI4KPANs/s1600/11018986_864060250317442_903195594350110591_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-oe1GixkVa4Y/VPtXdZ_darI/AAAAAAAALWs/gKJqI4KPANs/s1600/11018986_864060250317442_903195594350110591_o.jpg" height="266" width="400" /></a></div>
<span style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;"><br /></span>
<span style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;"><br /></span>
<span style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;">Dit waren de lage balen, eitje natuurlijk. Wat verderop kreeg je ook nog dubbele balen. Die tot aan mijn hoofd kwamen. Dus dat was wel even springen. Gelukkig ging dit allemaal probleemloos! Toen kwamen we bij de Piramide</span><span style="background-color: #e8e8e8; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 11px;"><span style="color: #404040;">.</span></span><br />
<span style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;"><br /></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-NVQKlwoIsIE/VPtXgoUH83I/AAAAAAAALW8/0jOlse7MpHQ/s1600/Piramide.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-NVQKlwoIsIE/VPtXgoUH83I/AAAAAAAALW8/0jOlse7MpHQ/s1600/Piramide.jpg" height="265" width="400" /></a></div>
<span style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;"><br /></span>
<span style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;"><br /></span>
<span style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;">Daar lagen ook nog wat hooibalen op de trappen, om het makkelijk te maken. Maar deze gingen weer lekker soepel. Hebben al die hoogtemeters in Nijmegen voor het trailen toch geholpen! Aan de andere kant weer naar beneden hollen en voor een 2e keer omhoog, dit keer niet over de trap, maar gewoon het gras. Ondertussen liepen we nog maar met 3 man vooraan, Elte, Alexander en ik, het gat met de rest van het startvak werd steeds groter. Het tempo was ook nog goed vol te houden, als het zo kon blijven had ik op het eind nog genoeg over om te versnellen.</span><br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-PFOoCbpYH10/VPtXcVrwzwI/AAAAAAAALWE/nPSQQUMfM48/s1600/10929244_807692642657364_7154112377076558542_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-PFOoCbpYH10/VPtXcVrwzwI/AAAAAAAALWE/nPSQQUMfM48/s1600/10929244_807692642657364_7154112377076558542_o.jpg" height="426" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Hier doen we aan synchroonlopen.</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<span style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;">Toen kwamen we bij de Slo-mo Mud, een deel van het parkoers die volledig om is gewoeld. Nu hebben de eerste lopers er nog niet heel veel last van, modder is nog niet aanwezig en met een kleine lichte pas kan je redelijk tempo maken. De lopers hierna krijgen het steeds wat moeilijker. </span><img alt=":D" class="rde_img_smiley" height="15" src="http://i.fok.nl/s/biggrin.gif" style="background-color: #f4f4f3; border: 0px; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;" width="15" /><span style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;"> Hier kon ik zelfs nog een klein gaatje slaan met de 2 achtervolgers, maar dat gaatje werd teniet gedaan toen we onder een brug doormoesten. Door het water. Ijskoud water... Brrr, dit had voor mij niet gehoeven </span><img alt=":P" class="rde_img_smiley" height="15" src="http://i.fok.nl/s/puh2.gif" style="background-color: #f4f4f3; border: 0px; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;" width="15" /><span style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;"> . De eerste 10 meter vielen nog iets mee, maar daarna gaat het prikken, steken en wordt ineens alles gevoelloos. Auw, dat gaat echt pijn doen. Maar wel een goede motivatie om zo snel mogelijk erdoor te komen.</span><br />
<span style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;"><br /></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-7Ut765ahOTo/VPtXgKyx0PI/AAAAAAAALXE/9hpDmjaz6gw/s1600/Diving.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-7Ut765ahOTo/VPtXgKyx0PI/AAAAAAAALXE/9hpDmjaz6gw/s1600/Diving.png" height="177" width="400" /></a></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-y9DT8TsiYgw/VPtXex7P2EI/AAAAAAAALWc/6Y_lfXpEWr0/s1600/11045342_864088123647988_7179534901343035064_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-y9DT8TsiYgw/VPtXex7P2EI/AAAAAAAALWc/6Y_lfXpEWr0/s1600/11045342_864088123647988_7179534901343035064_n.jpg" height="266" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Net onder de brug vandaan, met z'n 3en uiteraard.</td></tr>
</tbody></table>
<span style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;"><br /></span>
<span style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;"><br /></span>
<span style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;">Gelukkig zaten er nog wel balken aan de zijkant waar je je aan kon voorttrekken. Maar hier liepen we weer met z'n 3en uit. Toen raakten we wat aan de praat, je moet toch wat te doen hebben onder het lopen. Het leek wel een theekransje onderhand. Alexander en Elte gingen beide naar het WK, althans, als ze top20 haalden, maar dat was al bijna niet meer te missen. Alexander ging morgen ook nog 10k bij de CPC lopen en ze vonden mij een mafkees dat ik volgend weekend een 75km trail had staan. Zo ging de tijd lekker snel voorbij, wat leuke obstakels gepasseerd, ook wat survival-achtige obstakels, erg leuk! Maar best pittig! Zoals een lange balk met 2 touwen die als een ring eromheen zitten. Waarbij je met je handen aan die touwringen moet hangen en dan zelf die ringen langs de balk moet schuiven.</span><br />
<span style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;">Zoiets:</span><br />
<span style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;"><br /></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-gXRaYO17v9o/VPtXcd2PYjI/AAAAAAAALV8/xgqcuTiq2yE/s1600/10985417_864062656983868_6455021353942024627_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-gXRaYO17v9o/VPtXcd2PYjI/AAAAAAAALV8/xgqcuTiq2yE/s1600/10985417_864062656983868_6455021353942024627_o.jpg" height="426" width="640" /></a></div>
<span style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;"><br /></span>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-ttHTkHkSDSo/VPtXccfJwqI/AAAAAAAALXM/kstD2ovYh9U/s1600/10917805_807707972655831_33973817465143264_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-ttHTkHkSDSo/VPtXccfJwqI/AAAAAAAALXM/kstD2ovYh9U/s1600/10917805_807707972655831_33973817465143264_o.jpg" height="426" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Nog altijd gezellig met z'n 3en.</td></tr>
</tbody></table>
<span style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;"><br /></span>
<span style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;">Ook moest je tijgeren over autobanden heen, trenches met modder/water, die nog niet heel modderig waren en nog veel meer. Na een kilometer of 15 waren we nog steeds met z'n 3en aan het lopen. Toen kreeg ik het briljante idee om mijn handschoenen maar even uit te doen. Het werd onderhand toch al iets warmer en met de monkeybars die nog kwamen leek me dat iets makkelijker. Dus die dingen achterin mijn kontzak gedaan en lopen maar. Tot we ineens weer moesten tijgeren, maar dan met echt prikkeldraad er net boven, best heel laag. Die bobbel van mijn handschoenen bleef op een gegeven moment ook steken daarin, balen! Ik proberen los te halen, maar de andere 2 waren onderhand al weer verderop, toen had ik het gehad en trok gewoon mijn lange tight kapot. Doortijgeren! Het gat was helaas al gevallen, toch zeker zo'n 500 meter. Ook kreeg ik door dat getijger in de blubber ineens hele koude handen, goed idee geweest die handschoenen uitdoen. Balen! Nou ja, had qua conditie gelukkig wel wat over en zette de achtervolging in.</span><br />
<br style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;" /><span style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;">Nog maar weer eens door het water, zulke koude voeten! </span><img alt=";(" class="rde_img_smiley" height="15" src="http://i.fok.nl/s/sadley.gif" style="background-color: #f4f4f3; border: 0px; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;" width="15" /><span style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;"> Het waren onderhand een beetje klompjes geworden en ik hoopte toch echt dat dit de laatste keer was. In totaal al een stuk of 5 keer een behoorlijk stuk door water moeten baggeren. Maar we waren er bijna en nu kwamen de laatste paar obstakels. 3 meter hoge muren, die redelijk soepel gingen en waarbij ik bij de laatste muur Alexander tegenkwam. Die kwam er maar niet overheen, dus maar even helpen. Eerst tilde hij mij eroverheen met een handje en daarna ik er weer omheen om hem eroverheen te krijgen. Hierna de monkeybars, maar mijn handen waren zo koud dat ik er toch echt niet meer soepel overheen kwam. Dit koste mij weer behoorlijk wat tijd en nog maar weer eens balen van die handschoenen. Ik wou ze ook niet meer aandoen, omdat het latex/neopreen handschoentjes zijn, die erg strak zitten. Waardoor je er dus wel even mee bezig bent. Tot overmaat van ramp kwam ik ook al niet eens meer over de Piperunner heen in 1 keer. Ik hing wel aan de bovenste rand, maar ik kreeg gewoon geen kracht meer in mijn handen om me op te tillen. Dus maar laten zakken en teleurgesteld de lage kant gepakt.</span><br style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;" /><br style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;" /><span style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;">Gelukkig kwam daarna alleen nog maar 1 keer tijgeren, onder stroomdraden door en daar was de finish! Ondanks dat foutje van de handschoenen toch nog de 3e plek kunnen behouden en daar was ik toch wel erg blij mee! De 2 anderen waren op mij aan het wachten en het was weer ouderwets gezellig! </span><img alt=":P" class="rde_img_smiley" height="15" src="http://i.fok.nl/s/puh2.gif" style="background-color: #f4f4f3; border: 0px; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;" width="15" /><span style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;"> </span><br style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;" /><span style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;"><br /></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-S45ND2KiQRQ/VPtXebgPYzI/AAAAAAAALWU/xvI-CcDyd60/s1600/11043084_783965871690405_6429068452457274227_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-S45ND2KiQRQ/VPtXebgPYzI/AAAAAAAALWU/xvI-CcDyd60/s1600/11043084_783965871690405_6429068452457274227_n.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-5uWPee1b3Lk/VPtXdpGfTiI/AAAAAAAALXI/BvgF_Hntvhw/s1600/11038737_10203530467734922_1531279194053565520_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-5uWPee1b3Lk/VPtXdpGfTiI/AAAAAAAALXI/BvgF_Hntvhw/s1600/11038737_10203530467734922_1531279194053565520_n.jpg" height="320" width="240" /></a><br />
<span style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;"><br /></span>
<span style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;"><br /></span>
<span style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;"><br /></span>
<span style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;"><br /></span>
<span style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;"><br /></span>
<span style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;"><br /></span>
<span style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;"><br /></span>
<span style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;"><br /></span>
<span style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;"><br /></span>
<span style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;"><br /></span>
<span style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;"><br /></span>
<span style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;"><br /></span>
<span style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;"><br /></span>
<span style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;"><br /></span>
<span style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;"><br /></span>
<span style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;"><br /></span>
<span style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;"><br /></span>
<span style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;"><br /></span>
<span style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;">Nog lekker even na lopen praten, beide dachten dat ik als 1e zou finishen, hoe makkelijk ik liep. Maar ze waren zelf toch ook echt hele sterke lopers. Het was in ieder geval een goed leermomentje, volgende keer als het fris is, gewoon lekker je handschoenen aan laten! </span><img alt="_O-" class="rde_img_smiley" height="15" src="http://i.fok.nl/s/schater.gif" style="background-color: #f4f4f3; border: 0px; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;" width="29" /><span style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;"> En nu kan ik hun volgen op hun weg naar het WK, wat ook erg tof is!</span><br />
<br style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;" /><span style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;">Al met al super tevreden met mijn prestatie! Weer wat nieuwe vrienden gemaakt en weer lekker kunnen beuken. Leuke dag! </span><img alt="^O^" class="rde_img_smiley" height="15" src="http://i.fok.nl/s/thumbsup.gif" style="background-color: #f4f4f3; border: 0px; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;" width="33" /><span style="background-color: #f4f4f3; color: #101010; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 12px;"> </span>Jeroenhttp://www.blogger.com/profile/08742846211257015704noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3560272878299663092.post-26337305409641387942015-02-11T14:10:00.000-08:002015-02-11T14:10:04.137-08:00Petzl Night Trail 2015MudSweatTrails presents Petzl Night Trail 2015!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-ULC_nHwmCdk/VNu6L6ds11I/AAAAAAAAK5Q/6Pq0lLy4d8Y/s1600/Petzl%2BNighttrail%2B1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-ULC_nHwmCdk/VNu6L6ds11I/AAAAAAAAK5Q/6Pq0lLy4d8Y/s1600/Petzl%2BNighttrail%2B1.jpg" height="424" width="640" /></a></div>
<br />
Het is alweer even geleden dat ik een verslag of blog heb geschreven. Maar er is in de tussentijd op hardloopgebied ook niet heel veel gebeurd. Een paar kleine wedstrijdjes, gewoon stevig doortrainen en me voorbereiden op het nieuwe jaar. Dat nieuwe jaar begon deze zaterdag dan toch echt, met mijn eerste serieuze trail, in het donker! Het leek me altijd een erg gave ervaring om een trail in het donker te lopen. Ik had al wel een hoofdlamp, de Black Diamond Spot, waarmee ik af en toe nog wel eens over de hei liep, maar door het bos is toch wat spannend in je eentje. Ik had daarom geen idee wat ik dit weekend moest verwachten. Geeft mijn lampje wel genoeg licht, vind je de parkoersaanwijzingen wel goed etc. Het gaf dus weer een lekker soort spanning van tevoren. Ook omdat ik stiekem hoopte op een top 10 notering, of zelfs een podiumplaats.<br />
<br />
Zaterdagochtend was ik er alweer vroeg uit, vol met wedstrijdspanning. Maar ga je normaal gesproken na het ontbijt op pad, moest ik nu nog de halve dag wachten om te lopen. Het duurt zo lang zo'n dag, hopend dat je niets verkeerd eet of teveel energie opmaakt waardoor het lopen niet meer lekker gaat. Wel of niet dat saucijzenbroodje, dat extra bakje koffie enzovoort. Tot ik dan de auto in kon stappen om richting Rotterdam te rijden, goed op tijd om files en dergelijke niet tot een spelbreker te maken.<br />
<br />
Iets voor half 6 kwam ik dan ook in Rotterdam aan bij Outdoor Valley, daar hadden ze de boel al mooi ingericht. Een paar partytenten, wat vuurkorfjes buiten en wat stands, van Bever en Erdinger. Gezellig even rondkijken en kletsen met bekenden. Pascal van Norden deed een keer niet mee, hoera voor mijn podiumkansen! Maar hij stond als vrijwilliger achter de startnummers samen met zijn zoontje, erg tof! Ondertussen druppelden er steeds meer mensen naar binnen, waaronder wat vrienden. Het was zo weer een erg gezellige boel, natuurlijk ontzettend veel trailers die je vaker tegenkomt bij wedstrijden, maar ook weer nieuwe mensen leren kennen. Mooi wereldje is het!<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-qI_Ush-svU4/VNvEG1xTT6I/AAAAAAAAK6Y/_bsOVjFK5wA/s1600/10959685_575609182569948_5691475702813987426_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-qI_Ush-svU4/VNvEG1xTT6I/AAAAAAAAK6Y/_bsOVjFK5wA/s1600/10959685_575609182569948_5691475702813987426_n.jpg" height="320" width="180" /></a><a href="http://4.bp.blogspot.com/-iP1j3I3l-48/VNvEG8fhx2I/AAAAAAAAK6M/1sd8JH3zzHU/s1600/10986916_575609125903287_481113266751088666_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-iP1j3I3l-48/VNvEG8fhx2I/AAAAAAAAK6M/1sd8JH3zzHU/s1600/10986916_575609125903287_481113266751088666_n.jpg" height="225" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
Nog een half uurtje dan begint de trail! Nog maar weer eens langs het toilet, even naar de auto om mij uit te kleden tot trailgear en mijn handbottle omdoen. Horloge om, kijken of de GPS gevonden wordt en met nog meer spanning terug naar de start om daar de eerste paar lopers weggeschoten te zien worden. Wegens het donker gaan de lopers weg in kleine groepjes van 8, om het een beetje overzichtelijk te houden en er geen ongelukken gebeuren. Elke halve minuut gaat er een groepje weg en na een minuut of 8/9 mocht ik dan eindelijk aantreden. De anderen van het groepje heb ik eerlijk gezegd bijna niet gemerkt. Ik was al in mijn race-bubbel en vertrok dan ook meteen toen we mochten. Een rondje over de parkeerplaats en richting een mooi paadje. Al heel snel kwam ik het vorige groepje tegen, ik keek toch maar eens op mijn horloge en zag daar voor de eerste 400 meter een tempo staan wat ik als opening op een 5km wedstrijd zou hebben. Oeps! Doe maar iets rustiger aan, het is nu iets langer en aan alle verhalen te horen wordt het nogal zwaar baggeren!<br />
<br />
Het eerste stuk ging verder redelijk makkelijk, tempo lag best lekker en mijn hoofdlampje deed het uitstekend! Waar sommigen hem bijna naar beneden hadden hangen om hun voeten goed te kunnen zien stond die van mij in mijn kijkrichting, een heel stuk verder naar voren dan de meesten. Maar nog steeds had ik genoeg zicht op het pad voor mij en de obstakels die zich daar bevonden. Dat viel mij heel erg mee voor zo'n redelijk goedkoop modelletje. Het eerste bultje hadden we ook al gehad, mijn schoenen voldeden hier weer uitstekend! Op sommige momenten was het pad nog wat aangevroren, zelfs hier kon ik nog behoorlijk makkelijk op lopen.<br />
<br />
Omdat er werd gestart in groepjes en de groepjes geen volgorde hadden wist je totaal niet waar je in de wedstrijd ligt. Het was dus gewoon alles geven voor jezelf en dan hopen dat je concurrentie iets minder snel loopt. Maar zelfs na de finish wordt het dan nog spannend, omdat de snelste loper ook als laatste gestart kan zijn. Zodat hij 20 minuten later nog eens finisht met de winnende tijd.<br />
<br />
Het waren in ieder geval al lekker modderige paadjes, de onderbenen en schoenen waren al drijfnat. Gelukkig was het net erg lekker weer geworden en was het droog. Na de hele week rond het vriespunt gelegen te hebben was het vandaag zo'n 6 graden, zelfs in de avond was het nog goed toeven. Perfect weer dus om te lopen.<br />
<br />
Na behoorlijk wat bochten te hebben gelopen kwamen er ineens over het gras 2 lopers voor me het pad op, deze liepen ook behoorlijk rap. Oei, concurrentie waarschijnlijk, maar hoe kan het dat ze voor me het pad opkomen. Zouden ze afgesneden hebben? Langzaam maar zeker kwam ik dichterbij, eerst de een inhalen, dat kostte toch best wat moeite. Maar toen ik langszij kwam hoorde ik hem tegen een andere loper zeggen dat ze verkeerd gelopen waren. Ook hun startnummers waren lager, ze waren dus al eerder gestart. Dat is zonde voor hun, maar goed nieuws voor mij. 2 sterke lopers die wat minuten prijsgaven. Even later kwamen ze waarschijnlijk in hun eigen ritme en liep ik toch nog een stukje sneller.<br />
<br />
Het pad kronkelde door een mooi bosrijk gebied. Erg leuke paadjes, al waren ze wel iets te breed. Er zaten in ieder geval genoeg bochtjes in, met hele kleine hoogteverschillen. Ook een paar tricky stukjes, zoals een kleine afdaling met een hele scherpe bocht erin en gelijk daarachter een houten bruggetje over een klein kanaaltje. Dit maakte het pad weer erg leuk. Ook hier had je op veel plekken een ijslaag over de weg. Oppassen geblazen dus, 1 keer in een bocht ging ik toch iets te hard en gleed ik onderuit. Geen probleem, had gelukkig nergens last van en kon meteen doorpakken. Dit stuk was ook het meest eenzaam, er zaten misschien nog 2 of 3 lopers voor me wat ik hoorde van anderen. Dus ik liep heerlijk alleen op dit mooie pad, genieten. Vliegende schaduwen door alle bomen en mooie reflecterende bordjes om het pad aan te geven. Dit was super geregeld en ben ook nergens het pad kwijtgeraakt.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-dUp-UONw9j0/VNu6KVGQuDI/AAAAAAAAK5M/KvG1zXFkyMI/s1600/10974243_10153056298464231_5499719341507330530_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-dUp-UONw9j0/VNu6KVGQuDI/AAAAAAAAK5M/KvG1zXFkyMI/s1600/10974243_10153056298464231_5499719341507330530_o.jpg" height="211" width="320" /></a></div>
<br />
Na weer wat kilometers gehad te hebben kwamen uit een zijpaadje ineens weer wat lichtjes zetten. De 16km lopers kwamen hier weer op ons pad. Gezellig! Dit werd weer inhalen geblazen en veel 'sorry' en 'pardon' roepen. Gelukkig waren alle lopers heel sociaal, ik natuurlijk ook en bedankte iedereen die ik voorbij ging.<br />
<br />
Het laatste stuk van de trail was het allerleukst! Hier begon het eigenlijk pas echt. Vlak voor de verzorgingspost begon het eerste stukje klimwerk. Met touw en al, omdat het best een modderige boel was. Het touw zat al vol met 16km lopers, dus ik ging ernaast maar op eigen houtje, dit ging toch ook wat sneller. Boven aangekomen was dan eindelijk de post. Had zelf al een handbottle mee met een halve liter water, dus geen bekertje. Ook had ik 1 gelletje mee, maar had geen zin om die uit te pakken. Hop, maar even wat eten dus. Een handjevol winegums pakken. "Hey Jeroen! Je moet rennen, niet eten! Kom op, GAS EROP!". Met een lach van oor tot oor stond Pascal daar te roepen dat ik een beetje op moest schieten. Gelijk heeft 'ie, elke minuut telt! Ik verontschuldigde me en moest even de goede kant opgestuurd worden, hier naar beneden! Hop en weer op pad. We kwamen op de MTB-route en die voerde ons een heel stuk door een prachtig landschap met een ontzettend gaaf uitzicht op een mooie verlichte stad.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-Oe5Brk6xPxo/VNu6JixQOUI/AAAAAAAAK48/6tuD5j96GRs/s1600/10830595_10153056302254231_9012902442728925381_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-Oe5Brk6xPxo/VNu6JixQOUI/AAAAAAAAK48/6tuD5j96GRs/s1600/10830595_10153056302254231_9012902442728925381_o.jpg" height="424" width="640" /></a></div>
<br />
De MTB-route zelf was ook ontzettend gaaf, het was alleen maar glibberen en glijden, wat een modderboel! Heerlijk! Nog steeds mensen ontwijkend en inhalend gleed ik lekker door. Heuvelop soms even mijn handen gebruiken voor wat extra grip, want zelfs mijn Salomon met behoorlijke noppen hadden het erg lastig. Prachtig vond ik het! Heuvelaf gewoon proberen te skieën, het heet niet voor niets de skiberg. Ondanks toch wat vallen en opstaan vielen de kilometertijden nog best mee. De langzaamste in 6 minuten. Maar het vermaak was er niet kleiner door! Strakke s-bochtjes vol met bagger en zelfs soort van trappetjes waar je lekker af kon vliegen. Heerlijk, maar toch ook best zwaar!<br />
<br />
Zo'n 2km voor het einde schoten ineens de eerste krampscheuten in de kuiten. Oei, dat hoeft nou ook weer niet. Natuurlijk maar een half litertje water mee en bijna niets gegeten afgezien van de winegums. Niet slim, maar ik dacht dat 25km wel makkelijk kon. Nou ja, nog maar eventjes, gewoon proberen! Pas nog iets kleiner gemaakt en de kleine klimmetjes iets rustiger aan gepakt. Gelukkig hadden we toen alleen nog een klein lusje om Outdoor Valley heen. Een klimmetje hier en een leuke afdaling met S-bocht daar, dit ging nog net goed! Weer wat krampscheuten. Kom op, je bent er bijna! En daar waren de eerste tekenen van een finish, een mooi uitgestippeld pad met rode breekstaafjes. Daarachter het bruggetje met de lampjes en daar dan toch zeker de finish! Toch nog een kleine eindsprint eruit kunnen persen en helemaal blij de finish over. Wat was dit een gave trail! Ik wil nog een keer!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-ocB-k1aYzaM/VNu6NGIKlCI/AAAAAAAAK5g/DI0ye8DU1yE/s1600/Petzl%2BNighttrail%2B3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-ocB-k1aYzaM/VNu6NGIKlCI/AAAAAAAAK5g/DI0ye8DU1yE/s1600/Petzl%2BNighttrail%2B3.jpg" height="424" width="640" /></a></div>
<br />
Bijna meteen na de finish kwam ik Maarten Klein tegen. Een van mijn concurrenten, die was ook pas net binnen en was erg geïnteresseerd in mijn netto-tijd. Verrassend! Nu was ik heel toevallig wel benieuwd wat hij had gelopen, dus we vergeleken onze tijden. Met een kleine 1.5 minuut viel dit in het voordeel van mij uit. Happy! Eerste concurrent uitgeschakeld. Maar het was wel erg gezellig, we waren het er beide over eens dat dit voor herhaling vatbaar was. Maar het werd wat koud, dus allebei even de jas ophalen en wachten op een van de andere concurrenten. Net toen we terugliepen naar de finish kwam Ralph Apeldoorn ineens binnenstormen. Benieuwd wat hij heeft! Dat scheelde weer wat minuten in mijn voordeel gelukkig. Hij had het vooral in het eerste deel lekker rustig aan gedaan, maar toch had hij nog een supertijd! Dit zou later de 4e tijd worden.<br />
<br />
Aangezien we nog even moesten wachten tot alles bekend werd gemaakt en de prijsuitreiking was werd er maar even lekker gedoucht en wat droge, schone kleren aangetrokken. Vooral mijn schoenen en tight zaten totaal onder de modder!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-jSoq3hh7q5E/VNu6Jj842ZI/AAAAAAAAK40/xEk1sz-Gfj4/s1600/10849062_10153056303229231_1692792681040029472_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-jSoq3hh7q5E/VNu6Jj842ZI/AAAAAAAAK40/xEk1sz-Gfj4/s1600/10849062_10153056303229231_1692792681040029472_o.jpg" height="212" width="320" /></a></div>
<br />
Maar weer warm en droog was het weer een supergezellige boel. Natuurlijk lekker een alcoholvrije Erdinger erbij en een lekker warme erwtensoep. Genieten! Er werd wat gedanst op lekkere beats en heel veel geouwehoerd met alle andere trailers. Ik hoorde echt alleen maar hele positieve dingen over de trail, iedereen vond het ontzettend gaaf en vooral het einde, het einde. Zo schuilt er toch een varken in ons allemaal!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-E_II75vcD-M/VNu6KuVn46I/AAAAAAAAK50/O9H1D0NGzD0/s1600/1524465_10153056303844231_8108986716177486271_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-E_II75vcD-M/VNu6KuVn46I/AAAAAAAAK50/O9H1D0NGzD0/s1600/1524465_10153056303844231_8108986716177486271_o.jpg" height="212" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Ondertussen werd er door de organisatie al een beetje gehint op een bepaalde podiumplek, maar ik durfde het nog allemaal niet te geloven. Al had ik er zelf ook goede hoop op. Maar toen dan eindelijk de prijsuitreiking daar was, had ik toch echt voor de eerste keer in mijn leven zo'n enorme vaas met 3 liter Erdinger Alkoholfrei voor mij alleen! Winnaar van de Petzl Night Trail 25km! Trots!</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-wR_toXZToYA/VNu6NKyEU3I/AAAAAAAAK5w/LoCqOEJJX6M/s1600/Podium%2BPNT2015.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-wR_toXZToYA/VNu6NKyEU3I/AAAAAAAAK5w/LoCqOEJJX6M/s1600/Podium%2BPNT2015.jpg" height="424" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-0U4Oa8ut5Xs/VNu6JmBtWpI/AAAAAAAAK44/b8El7bijyps/s1600/10835300_10153056305599231_134930745093001282_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-0U4Oa8ut5Xs/VNu6JmBtWpI/AAAAAAAAK44/b8El7bijyps/s1600/10835300_10153056305599231_134930745093001282_o.jpg" height="212" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Na de prijsuitreiking bleef het nog lang onrustig bij Outdoor Valley!</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="http://www.mudsweattrails.nl/">MudSweatTrails</a>, Ronnie Duinkerken en alle vrijwilligers super bedankt voor een prachtige trail, heel goed georganiseerd en een super parkoers! </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
De prachtige foto's zijn natuurlijk gemaakt door <a href="http://www.byryanphotography.com/">ByRyanPhotography</a>.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-Oe5Brk6xPxo/VNu6JixQOUI/AAAAAAAAK48/6tuD5j96GRs/s1600/10830595_10153056302254231_9012902442728925381_o.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"></a></div>
<!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2F3.bp.blogspot.com%2F-dUp-UONw9j0%2FVNu6KVGQuDI%2FAAAAAAAAK5M%2FKvG1zXFkyMI%2Fs1600%2F10974243_10153056298464231_5499719341507330530_o.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://3.bp.blogspot.com/-dUp-UONw9j0/VNu6KVGQuDI/AAAAAAAAK5M/KvG1zXFkyMI/s1600/10974243_10153056298464231_5499719341507330530_o.jpg" --><!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2F1.bp.blogspot.com%2F-Oe5Brk6xPxo%2FVNu6JixQOUI%2FAAAAAAAAK48%2F6tuD5j96GRs%2Fs1600%2F10830595_10153056302254231_9012902442728925381_o.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://1.bp.blogspot.com/-Oe5Brk6xPxo/VNu6JixQOUI/AAAAAAAAK48/6tuD5j96GRs/s1600/10830595_10153056302254231_9012902442728925381_o.jpg" -->Jeroenhttp://www.blogger.com/profile/08742846211257015704noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3560272878299663092.post-88430738321622009022014-11-29T10:36:00.002-08:002014-11-29T10:36:44.657-08:00Clinic Voorthuizen met Dennis Kimetto.Vandaag had ik een clinic in Voorthuizen georganiseerd door loopgroep 'Voorthuizen loopt' en Herbalife. Dennis Kimetto was daar als beroemdheid ;). Dat mag ook wel met het wereldrecord op de marathon van 2.02.57.<br />
Eerst even wat info over Dennis en hoe hij leeft. Hij schijnt ook nog boer te zijn met 14 koeien en hij heeft een aantal huizen die hij verhuurd. Naast het hardlopen is hij dus ook behoorlijk succesvol. Hij is 1.75, even lang als mij. Maar met 54 kilo wel 8 kilo lichter met een vetpercentage van 4.5%.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-IEKsoCGNQkA/VHoRmhDn6fI/AAAAAAAAJvg/vmGXl0ug0hc/s1600/10389434_542398469224353_8975522711968170634_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-IEKsoCGNQkA/VHoRmhDn6fI/AAAAAAAAJvg/vmGXl0ug0hc/s1600/10389434_542398469224353_8975522711968170634_n.jpg" height="360" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
De clinic begon met een estafette van 50m, 4 mensen aan de ene kant van het veld, 4 aan de andere kant. Dan steeds 1 iemand lopen en de overkant aantikken, enzovoort. Dit dan 12 minuten lang. Dennis liep steeds met een ander groepje mee, ik had zoveel geluk vandaag dat hij ook nog 1 keer met mij mee liep. Erg leuk, ik haalde hem natuurlijk wel in.<br />
<br />
Het zal niet helemaal kloppen met zulke korte afstanden, maar het ging wel vlot.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-wo6kJWEPJ0I/VHoRmjZzmKI/AAAAAAAAJvU/_RegX7eL6Mg/s1600/50m.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-wo6kJWEPJ0I/VHoRmjZzmKI/AAAAAAAAJvU/_RegX7eL6Mg/s1600/50m.png" height="202" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
Als je als groepje in 12 minuten 80x heen en weer was gegaan zou je op hetzelfde tempo hebben gelopen als Dennis op marathontempo. 8 man in een groep, 12x heen en weer, dus ging iets sneller dan dat in totaal.<br />
<br />
Daarna nog estafette gelopen met groepje van 2, steeds een rondje om het veld. Ik weet niet meer hoeveel je daar ongeveer voor moest lopen, maar daar kwamen we niet aan het goede tempo. Heb me in ieder geval wel goed kunnen uitsloven.<br />
<br />
Als laatste nog een 12 minuten lange 'duurloop'. Het ging om rondjes van ongeveer 500m en Dennis zou de 1e 3 rondjes op zijn marathontempo lopen. Ik heb dat 1 rondje volgehouden, vlak achter hem. Echt heel gaaf om dat te zien. Zo ontzettend soepel gaat dat en zo ontzettend snel. Het is gewoon niet normaal. Daarna nog lekker 10 minuten uitgelopen en dat was het loopgedeelte.<br />
<br />
Als afsluiter kon je nog lootjes kopen om wat prijzen te winnen. Ongeveer 8 prijzen op 140 man, een stuk of 800 lootjes. Ik heb voor een euro per stuk 10 lootjes gekocht en gehoopt op een leuk prijsje. Je kon Herbalife produkten winnen, een shirt gesigneerd door Kimetto, Adidas zonnebril en nog wat produkten. Mijn verbazing was groot toen ik een Herbalife rebuild pakket won. Geen goedkoop spul en kan het goed gebruiken. Mijn verbazing werd nog groter toen ik 3 prijzen daarna ook nog de Herbalife Prolong won. Kan ik dus even goed vooruit qua voeding tijdens en na het lopen. Erg veel geluk vandaag.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-UY8AztIOK3w/VHoRm0JxHQI/AAAAAAAAJvY/ZFvPCl-Jye8/s1600/10409111_542398375891029_8367947026430353869_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-UY8AztIOK3w/VHoRm0JxHQI/AAAAAAAAJvY/ZFvPCl-Jye8/s1600/10409111_542398375891029_8367947026430353869_n.jpg" height="360" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
Daar ook nog Erik Negerman tegengekomen. Hij was 2e geworden tijdens de Koning van Spanjetrail en wil in Rotterdam in april zijn PR aanscherpen met een tijd van ongeveer 2.20. Hij werkte ook met deze toplopers voor volare. In december gaat hij naar Kenia om daar te trainen. Kreeg van hem ook nog een startnummer aangeboden voor de Hilversum Cityrun die hij organiseerd, kan er ook nog wel bij. Al met al een productieve dag gehad vandaag.Jeroenhttp://www.blogger.com/profile/08742846211257015704noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3560272878299663092.post-79349356551133288612014-10-08T06:22:00.000-07:002014-10-08T06:27:07.633-07:00Hoge Veluwe Trailmarathon<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-HVdTrKF59Xw/VDUnTcGatiI/AAAAAAAAI_Q/6oTzKqyHEpw/s1600/MST_HogeVeluweTrail-2014_200w%2B(1).png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-HVdTrKF59Xw/VDUnTcGatiI/AAAAAAAAI_Q/6oTzKqyHEpw/s1600/MST_HogeVeluweTrail-2014_200w%2B(1).png" /></a></div>
<br />
<br />
Het gaat de laatste tijd allemaal wat snel. Mijn grootste doel dit jaar was de Trail des Fantomes 50km. Maar daarna heb ik geen moment de tijd gehad om echt lekker uit te rusten. Zoals in mijn vorige blog te lezen valt kwamen daar wat leuke evenementen achteraan. En al heel snel daarna kwam alweer de Hoge Veluwe Trail. Dit staat qua doelen dit jaar op de 3e plek, achter de Koning van Spanje en dus de TdF. Maar door alle evenementen heb ik naar mijn idee niet de tijd gehad om me goed voor te bereiden op de HVT. Natuurlijk heb ik behoorlijk wat kilometers in de benen zitten van de TdF, maar de laatste 2 maanden was het qua training allemaal wat korter werk. Ook omdat ik genoeg tijd wou nemen om te herstellen en ik bang was voor blessures. 2 weken geleden dan toch nog een lange duurloop van 32 kilometer eruit weten te persen en dat moest hem dan maar worden. Heel onverwacht kreeg ik 2 dagen erna ineens last van mijn rechter achillespees. Ik kon er 2 dagen bijna niet normaal op lopen. Daar schrok ik enorm van en was al bang dat ik de HVT helemaal niet zou kunnen lopen. Gelukkig ging het daarna snel weer beter en een week voor tijd was het eigenlijk niet meer te voelen. Ook mooi omdat ik toen de MudMasters had, dat ging ook goed met de pees.<br />
<br />
Toch had ik 'stiekem' nog wel doelen voor de HVT. Ik hoorde al van Marek dat er niet heel veel toppers meededen en er misschien wel een podiumplaatsje inzat. Pascal van Norden deed sowieso mee, dus 1e zou ik niet worden, maar voor de rest was er nog niet veel bekend. Dat leek me wel wat, eindelijk een keer op het podium staan bij een wat grotere trail. Ook qua tijd had ik wel wat in gedachten. 3 uur en 15 minuten zou perfect zijn, 3 en een half uur zou goed zijn. Maar we zullen het wel zien, eerst maar proberen om hem uit te lopen.<br />
<br />
Afgelopen zondag was het dan zover. Ik mocht weer lekker gaan knallen. Al had ik door de voorbereiding nog wel de nodige twijfels. Zou ik het wel gaan redden, het is toch gewoon 43km, dat is echt niet zomaar een afstandje. Moet ik met camelbak lopen of zou ik alleen de handheld meenemen. Welke schoenen doe ik aan, de FiveFingers omdat ze zo enorm licht zijn en dus makkelijk door het mulle zand komen of de Salomon Sense die iets zwaarder zijn, maar waar ik de laatste tijd de wat langere afstanden op gelopen heb. De avond ervoor die knopen maar gewoon doorgehakt en zondag samen met Daniëlle, de camelbak en de Salomons in de auto naar de Hoge Veluwe gereden. Het was weer allemaal perfect geregeld, parkeerplaatsen waren goed aangegeven en het startnummer ophalen ging ook erg snel.<br />
<br />
Bij het startgebied aangekomen daar even rondgekeken en omgekleed, nog even snel naar de wc en wat praten met bekenden, er waren er weer genoeg! Hier kreeg ik ook te horen dat Michel Verhaeghe mee zou doen, de winnaar van de Koning van Spanjetrail dit jaar. Wat dus betekende dat ik erg mijn best zou moeten doen om op het podium te komen. En de 2e plek waarschijnlijk ook buiten bereik was. Het was in ieder geval weer gezellig met alle lopers. Ook voor de supporters was er genoeg te beleven, klimmuren en speeltoestellen voor de kinderen. Eettentjes, hottubs en verkoopstalletjes voor de volwassenen. De spanning zat er ondertussen weer goed in, vooral toen ik in het startvak ging staan. Meteen maar weer vooraan gaan staan en daar naast Michel Verhaeghe en Pascal van Norden gewacht tot het startsein viel. Na een kleine briefing van Robin Kinsbergen werd er dan eindelijk afgeteld. Ok, hier gaan we weer!<br />
<br />
Pang! En los! De eerste kilometer was bijna allemaal asfalt, dit om het veld de gelegenheid te geven om hun eigen plekje te zoeken voordat we bij de smallere paadjes kwamen. Maar dat liep dus erg makkelijk. Pascal liep uiteraard meteen vooraan, maar vlak daarachter zat ik zelf met in mijn kielzog Michel. "Jeroen, het is een marathon, je moet 42km, het is geen 10km wedstrijdje", dacht ik terwijl de eerste kilometer in 3'44/km ging. De adrenaline en de toppers om je heen zorgen er toch altijd voor dat ik te snel start. Maar het voelde goed en ik hield Michel nog achter me, dus gewoon blijven gaan. We liepen toen lekker in het bos over een paar mooie paadjes en na een tijdje kwamen we de eerste trappetjes tegen. Ondertussen hadden we al 5km gehad, deze ging in 20.10, nog steeds veel en veel te hard voor een trailmarathon. Helemaal voor deze. Maar gewoon doorgaan op de trappen! De treden waren van houten balken en het was goed vochtig in het bos, dit maakte dat ze erg glad waren en je goed moest uitkijken hoe je je voeten neerzet. Maar het ging alsnog in een noodvaart eroverheen. Korte pasjes, tik tik tik, omhoog buffelen. Michel liep me na het 2e trappetje voorbij en ik volgde in zijn sporen. Nog een stukje harder, Michel volgen met 2 treden tegelijk. Wat kan die man lopen! Nou ja, hopelijk kunnen we straks wat herstellen op het vlakke deel. Dus ging ik redelijk diep om toch maar bij Michel te kunnen blijven.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-6WZb2r4rmI8/VDUnSLts9xI/AAAAAAAAI_o/pCxSfcKEpv4/s1600/10712380_10152744029599231_6086089401345021656_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-6WZb2r4rmI8/VDUnSLts9xI/AAAAAAAAI_o/pCxSfcKEpv4/s1600/10712380_10152744029599231_6086089401345021656_o.jpg" height="424" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Omhoog denderen.</td></tr>
</tbody></table>
Na de trappetjes volgde er inderdaad een vlak bospad. Nog steeds een behoorlijk tempo erin, maar genoeg ruimte om iets te herstellen. Hier ging ik Michel ook weer even voorbij. Hij hoeft natuurlijk niet al het kopwerk te doen. Met 10km kwamen we langs de eerste verzorgingspost, hier snel voorbij gelopen, had mijn camelbak mee dus had genoeg te drinken. Het eerste gelletje was ook al ingenomen. Maar de 10km betekende wel dat we nu het mulle zand kregen. Helaas. Dat mulle zand begon al heen snel na de post en ik verloor er al mijn snelheid, zo leek het in ieder geval. Michel ging me voorbij na een paar 100 meter en liep soepel bij me weg. Pascal zagen we toen ook nog een stuk verderop lopen, dat hij nog zo dichtbij was had ik niet verwacht. Het scheelde misschien nog wel 2 minuten, maar het betekende toch dat ik echt veel te snel gestart was. Dat bleek ook wel toen ik helemaal kapot ging in het mulle zand. Shit, daar komt de rekening. Michel liep steeds verder op me uit en ik leek nog langzamer te gaan voor mijn gevoel. Ik probeerde zo goed als mogelijk in de wielpaden van auto's te lopen, deze waren wat steviger dan de stukken eromheen, maar het kostte zoveel kracht om vooruit te komen. Met mijn tong op mijn borst zo goed als het kon door blijven lopen, kleine pasjes nemen, niet afzetten, zo licht mogelijk blijven. Maar het was een ontzettend lang stuk mul zand. En de moed zonk me samen met het zand in de schoenen. Vooral toen ik vlak voor de 18km de 4e loper al zag naderen. Dit was een behoorlijke tik en bijna gaf ik eraan toe. Doe maar even rustig, top 10 is ook ontzettend goed. Ga maar gewoon lekker genieten van de natuur, van de prachtige trail, van het lopen zelf. Je hoeft geen pijn te lijden, waarom zou je ook altijd zo snel mogelijk willen lopen?<br />
<br />
Op 18km was ook weer dezelfde verzorgingspost als bij de 10km, we hadden een rondje gemaakt. Maar dit keer was ik geknakt, mijn gelletje had ik net al ingenomen, maar ik stopte toch om even 2 bekers sportdrank te drinken en te kijken wat de nummer 4 ging doen. Deze stopte ook voor een beker en liep achter me aan toen ik weer vertrok. Fijn, een loper achter me die erg nog fris uitziet en soepel lijkt te lopen. Als hij me maar niet in de berm gaat inhalen, want dan zeg ik er wat van. Tot mijn verbazing bleef hij achter me lopen. Door de bekers sportdrank en het gelletje kreeg ik alleen een steek in mijn zij, man wat dom! Het was teveel energie ineens, denk nou eens na! Nu heb je het helemaal verprutst. Maar tot mijn verbazing trok dit redelijk snel weer weg zonder snelheid te verliezen, gelukkig maar. De andere loper kwam naast me lopen en we raakten zelfs aan de praat. Samen afzien schept toch een band. Hij liep normaal geen trails, maar had al wel eens de 80km Limburgs zwaarste gelopen. Ook liep hij soms wegmarathons zo rond de 3 uur. Hij vond dit toch wel een stuk pittiger en mijn hoop gloorde op toen hij zei dat ik eigenlijk net iets te snel voor hem liep. Samen vervloekten we de mannen van MudSweatTrails die dit parkoers hadden uitgezet, vooral als er weer een deel mul zand op ons af kwam.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-OrXhsICYaq8/VDUyBGjylsI/AAAAAAAAJAA/SiICs22LE88/s1600/1601273_10152742550579231_8122225939230901101_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-OrXhsICYaq8/VDUyBGjylsI/AAAAAAAAJAA/SiICs22LE88/s1600/1601273_10152742550579231_8122225939230901101_n.jpg" height="640" width="640" /></a></div>
<br />
Het was nog steeds ontzettend afzien, maar het gezelschap zorgde ervoor dat ik toch nog wat meer kon geven. We hielpen elkaar over het dode punt en hielden elkaar scherp. Dit kon ik erg goed gebruiken. Al lopend passeerden we prachtige heidevelden, mooie bossen en gave uitzichten. Konden we toch nog een klein beetje genieten ondanks dat we allebei kapot gingen. Pas na de volgende verzorgingspost kwam ik erachter dat hij niets bij zich had, geen drinken, geen gelletjes. Hij vertrouwde op de posten en dacht wel dat dat genoeg was. Maar het gelletje wat ik hem later aanbood was een welkome versterking vond hij. Na 33 km kreeg Dion ineens een klap van de man met de hamer. Hij zei me door te lopen en hijzelf ging iets rustiger aandoen. Misschien toch te weinig energie mee. Aangezien ik al een tijdje aan het bedenken was hoe ik de eindsprint ging aanpakken als we samen aankwamen was dit voor mij een verrassing. Erg jammer voor Dion, ik gunde het hem ook wel, het was een fijne loopmaat. Maar ik was toch ook erg blij dat die podiumplek er voor mij nu weer wat meer inzat. Dit gaf me ook een boost en ik zette zelfs nog een versnelling in. Het was ook weer een wat makkelijker stukje, met redelijk harde paden en zelfs een stukje door het water. Gelukkig maar enkeldiep, was al bang dat ik kramp zou krijgen als het water hoger was. Ook omdat ik al wat krampscheutjes voelde. En bij de 35km was alweer de laatste verzorgingspost. Hier toch weer even stilstaan, wat zoute pinda's en wat tucjes achterover werken. Zout had ik nodig! Ik wil geen kramp vlak voor de finish, die 3e plek moet voor mij zijn! Het zoontje van Robin was hier ook, deze grote kleine man bood me aan mijn camelbak te vullen, maar ik had nog genoeg over zei ik al. Hij vertelde dat de nummers 1 en 2 al lang weg waren en dat ik op moest schieten omdat de nummer 4 er al aan kwam. Erg behulpzaam! Ik vertrouwde hem toe dat het wel goed zat en toen Dion bij de post aankwam gaf ik hem een high-five en vertrok zelf weer.<br />
<br />
Laatste stukje, nog maar 8km. Dit kan je normaal gesproken ook makkelijk! Dus het tempo weer iets steviger en lekker gaan lopen. De lintjes zag ik ineens niet meer, tot ik goed keek en ik dwars door het gras ergens verderop een lintje zag hangen. Ok, dit wordt leuk! Zonder te kunnen zien waar je je voeten neerzet was het hopen op het beste. Gras tot in je neus en maar gaan. Natuurlijk vond Rein dit een leuke plek om wat foto's te schieten en te supporteren, dit kon ik wel weer gebruiken!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/--TDaH0v76do/VDUnRZwvo6I/AAAAAAAAI_E/lN9M8lyu8Ag/s1600/10700774_10152744035844231_2198688364399272146_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/--TDaH0v76do/VDUnRZwvo6I/AAAAAAAAI_E/lN9M8lyu8Ag/s1600/10700774_10152744035844231_2198688364399272146_o.jpg" height="424" width="640" /></a></div>
<br />
Alsof dat nog niet gek genoeg was liep het daarna over in heideveld. Waar we ook dwars doorheen moesten, dus dat was slalommen om de grote heideplanten heen en uitkijken dat je niet je enkels brak. Dit stuk kostte weer erg veel kracht. Nog maar een klein stukje, hoorde ik. Een vrijwilliger was de mensen de goede kant aan het uitsturen en ik moest nog even rechtdoor tot waar ik het fietspad moest oversteken. Dat fietspad was erg druk, de halve marathon was onderhand ook van start gegaan en probeerde daar mijn pad te blokkeren. Gelukkig viel er precies toen ik bij het fietspad aankwam een gaatje en kon ik daar mooi tussendoor duiken. Anders hadden ze ook maar moeten wachten, ik ben al 38km onderweg ofzo. Het bospad hierna voelde weer als tapijt onder mijn voetjes. Het laatste stuk was gelukkig alleen nog maar vlak bospad en dit was een verademing, opnieuw. Heel toevallig zag ik op het naastgelegen fietspad een bekende lopen met de HM en ik riep hem toe. Hij zwaaide terug en met deze kleine moraalboost maakte ik het af.<br />
<br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: #edeeee; line-height: 18.2000007629395px;">Toen ik het bos uitkwam liep ik bijna het meer in, oh bochtje! Dit was het laatste stukje, een mooi schelpenpaadje langs het meer waarna de finish was. Nog maar iets versnellen! 300m voor de finish kwam Jeroen van MST voor me fietsen om iets plaats te maken en te laten zien dat de nr3 eraan kwam. Over het bruggetje waar Daniëlle, Lena en Debbie keihard aan het juichen waren en door naar de finish. Klein eindsprintje eruit geperst en op het goede moment mijn Garmin uitgedrukt! Blij! Moe! Gesloopt! Maar ontzettend euforisch! Toch echt de 3e plek kunnen pakken en gewoon in mijn droomtijd van 3.15.37! </span><span style="background-color: #edeeee; line-height: 18.2000007629395px;">Wauw!!! Ik had het wel gehoopt, maar om het dan toch zo te zien doet echt wel wat met je.</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br style="background-color: #edeeee; line-height: 18.2000007629395px;" /><span style="background-color: #edeeee; line-height: 18.2000007629395px;">Later op het podium gewoon naast die ontzettende held Pascal van Norden staan! Die had gewoon een 2.57 gelopen, sub3 op zo'n parkoers, wtf! </span><span style="background-color: #edeeee; line-height: 18.2000007629395px;"> Michel was ook nog 10 minuten sneller dan mij maar daar kon ik niet mee zitten</span><span style="background-color: #edeeee; line-height: 18.2000007629395px;">. Topdag gehad! </span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: #edeeee; line-height: 18.2000007629395px;"><br /></span></span>
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: #edeeee; line-height: 18.2000007629395px;">MudSweatTrails, Park Hoge Veluwe en alle vrijwilligers echt super bedankt! Het was weer een geweldig evenement!</span></span><br />
Al de prachtige foto's komen van MudSweatTrails en ByRyanPhotography.com.
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-yJ7ZW5bqYDk/VDUnTqNbnXI/AAAAAAAAI_g/Z_q_EcYJtkA/s1600/podium%2Bheren%2BHVT.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-yJ7ZW5bqYDk/VDUnTqNbnXI/AAAAAAAAI_g/Z_q_EcYJtkA/s1600/podium%2Bheren%2BHVT.jpg" height="424" width="640" /></a></div>
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: #edeeee; line-height: 18.2000007629395px;"><br /></span></span>
<br />
Wat extra foto's voor de mooie sfeer;<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-7U3Mmg4lqpU/VDUnSjbj0_I/AAAAAAAAI_k/FyakYzTMUP8/s1600/1921115_10152744040959231_7522453561636364626_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-7U3Mmg4lqpU/VDUnSjbj0_I/AAAAAAAAI_k/FyakYzTMUP8/s1600/1921115_10152744040959231_7522453561636364626_o.jpg" height="212" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Organisatorisch topoverleg</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-ZI2HOtb6V-g/VDUnS-7Z06I/AAAAAAAAI_c/NORuGhDyejY/s1600/1939800_10152744034024231_5505462444597518384_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-ZI2HOtb6V-g/VDUnS-7Z06I/AAAAAAAAI_c/NORuGhDyejY/s1600/1939800_10152744034024231_5505462444597518384_o.jpg" height="212" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Wild spotten tijdens de HVT</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-dfC_9cX4z_I/VDUnRZAxNVI/AAAAAAAAI_s/6sLnH7jSj_8/s1600/10700189_10152744029519231_3003589938390963784_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-dfC_9cX4z_I/VDUnRZAxNVI/AAAAAAAAI_s/6sLnH7jSj_8/s1600/10700189_10152744029519231_3003589938390963784_o.jpg" height="212" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Het beest, Pascal 'TrailRocky' van Norden.</td></tr>
</tbody></table>
<br />Jeroenhttp://www.blogger.com/profile/08742846211257015704noreply@blogger.com0