Thomas heeft me daarnaast nog gemotiveerd om de laatste tijd wat hoogtemeters te maken, waar ik hem op dit moment ontzettend dankbaar voor ben! Zonder deze trainingen had ik het vandaag waarschijnlijk niet zo goed kunnen volbrengen. Ik ga me nu voor de Trail des Fantomes toch echt wat meer spitsen op heuvel- en krachttraining. Want ik heb wel gemerkt dat dit nog een stuk beter kan!
Vandaag was dan eindelijk de grote dag aangebroken! Gisteravond vroeg naar bed gegaan en gelukkig zelfs nog wat kunnen slapen. Daardoor was ik vanmorgen redelijk fris opgestaan toen de wekker ging om 6 uur. Snel mijn spullen bij elkaar zoeken en alles ingepakt. 4 Broodjes met pindakaas gesmeerd, bakje koffie gemaakt en een glas bietensap ingeschonken. Met gezonde tegenzin alles opgegeten en gedronken en na een dubbelcheck de auto in.
TomTom instellen, CDtje in de speler en gaan met die banaan. Lekker op tijd vertrokken, 15 over 7 om lekker op tijd in Gulpen aan te komen en rustig aan te kunnen doen en wat te ouwehoeren met vrienden.
Met Mumford&Sons en Sensation Black (mooie combinatie) knallend uit de speakers vloog de autorit gelukkig snel voorbij. Alwaar ik in Gulpen meteen Pascal tegen het lijf liep waar ik het eerste gedeelte mee zou oplopen, tot een van ons het te snel vond gaan. Samen naar het startpunt gelopen alwaar het al goed gezellig en druk was.
Was het onderweg nog een graad of 6/7 tijdens het autorijden, aangekomen in Gulpen was het goed toeven. Lekker zonnetje erbij en een aangenaam temperatuurtje. Meteen weer veel bekenden tegengekomen, de mannen van MST, Scarabee en vele lopers uiteraard. Wat is het trailwereldje toch altijd ontzettend gezellig!
Om 10 uur nog mooi de start kunnen zien van de 18km en daarna mijn eigen spulletjes aangetrokken en de spiertjes wat losgemaakt voor mijn eigen race.
Pascal en ik wouden proberen om redelijk door te lopen, dus we gingen mooi op tijd het startvak in. De toppers kwamen iets later nog voor ons staan. Wat een grote namen liepen er vandaag weer mee. Helaas mistten we 2 mannen van het Salomon-NL team. Pascal van Norden en Tim Pleijte, maar dat was voor ons misschien weer 2 plekjes omhoog in het klassement. En de concurrentie was al zwaar genoeg met Zac Freudenburg, Iwan Kamminga, Michel Verhaeghe, Jeroen Machielsen, Ivo Lustenhouwer en nog vele anderen. Ivo was mij al bekend van de Hoge Veluwe Trail waar we het laatste stuk samen hadden gelopen.
Foto door Robin Kinsbergen |
Foto door Marc van Liempt |
Dit gaf me weer wat nieuwe energie en ik kon ook weer lekker gaan lopen toen we bovenaan aangekomen waren. Eindelijk eens een stukje wat een beetje vlak was. Gelukkig kon ik het tempo toen ook weer wat opvoeren, vooral toen er alweer een afdaling kwam. Weer lekker laten vallen en de zwaartekracht het werk laten doen. Zo kan ik toch wat op adem komen, maar wel mijn tempo omhoog gooien, werkt perfect!
Beneden in het weiland lag er opeens een slootje in de weg, natuurlijk stond het daar helemaal vol met mensen want je weet maar nooit wat daar allemaal kan gebeuren. Gelukkig gebeurde er bij ons niet veel bijzonders en konden we als soepele hertjes het water overbruggen, wel iets natte voeten, maar een beetje verkoeling is ook wel lekker op z'n tijd!
Actie! |
Pascal vliegt over de sloot. Foto door Marc van Liempt. |
Maar bij mij begon het eindelijk een beetje te draaien. Klimmetjes konden opeens wel hardlopend gedaan worden behalve de hele steile en ik zag een eind voor me uit zelfs weer mensen lopen die ik graag wou bijhalen. Een tijdje later was me dat nog gelukt ook, het bleek Ralph Apeldoorn te zijn, die het jaar voor mij de Sallandtrail 25k op zijn naam had geschreven. Zijn vorm was helaas wat minder door een kleine blessure en te weinig tijd om goed te trainen. Al pratend kwamen we bij nog 2 anderen te lopen en vlogen de kilometers weer lekker voorbij.
Ondertussen liepen we door een prachtig landschap, overal weidse vergezichten en hele mooie bossen. Kleine afdalingen op single-tracks en zware klimmetjes met trapjes en boomwortels. Helaas op z'n tijd ook nog asfalt, maar dat was gelukkig ook weer niet zo veel. En stiekem liep het toch best fijn om even wat op adem te komen zonder overal op te moeten letten. Vooral de afdalingen over de zandpaden met erg veel losse grote en kleine steentjes waren erg tricky. Ik ben blij dat er niets is gebeurd, maar met die snelheden waarmee je eroverheen vliegt wil je niet onderuit gaan. Wel een erg goede training voor stabiliteit.
Zonder het helemaal in de gaten te hebben liep ik wat uit op het groepje mannen. Ik was zo druk bezig met mijn ademhaling, mijn voetplaatsing en opletten waar ik precies heen moest dat ik even later ineens weer alleen liep. Achter me kijkend zat er alweer een behoorlijk gat tussen en voor me liep opeens weer iemand in een groen shirt. Deze man kende ik dus al, het was Ivo. Die was mij in een van de eerste klimmen voorbijgegaan en die heb ik lang niet meer gezien daarna. Maar nu kroop ik weer rustig dichterbij. Tijdens klimmetjes moest ik nog altijd wat prijsgeven, maar het was niet meer zoveel als in het eerste deel. Mijn benen voelden eigenlijk nog erg goed. Dus maar weer proberen om dichterbij te komen. Toen op een mooie grasafdaling ik opeens weer naast hem liep en er voorbij ging. Heerlijk, dit geeft weer een hele hoop energie. Energie die ook meteen weer aangevuld kon worden bij de 2e verzorgingspost die we toen tegenkwamen. Gelukkig bleven de anderen net zolang hun krachten aanvullen als mij en werd ik deze keer niet ingehaald.
Mark stond bij de post en die vertelde dat er nog 2 lopers waren die niet al te lang al waren vertrokken, die kon je dus nog best inhalen. Nou, dat wilde ik dan ook wel gaan proberen. Hopend dat de benen het trokken. Aangezien het al ongeveer 25km afzien was.
Maar al lopende zag ik ze al snel aan de horizon. Met nog steeds een groeiend vertrouwen in mijn benen ging ik er hard achteraan. Helaas net weer een behoorlijke klim, even geduld Jeroen. Zometeen mag je weer. En ja hoor, boven aangekomen was het gat niet heel veel groter geworden en kon ik opnieuw de achtervolging inzetten. De 1e loper had ik dan ook al redelijk snel weer bijgehaald. Hij had het behoorlijk gehad, ook een keertje verkeerd gelopen en zijn benen waren op. Hij moest me dus ook al gauw weer laten gaan. Hoppa, weer een plaatsje opgeschoven. Ik dacht nu rond de 9/10 te zitten, hij dacht rond de 11/12. Nog steeds een prachtige klassering in zo'n topveld natuurlijk. Maar ik wou meer!
Er was nog 1 persoon waar ik achter aan kon, daar beet ik mijn tanden dan ook meteen in vast. Weer hetzelfde verhaal, met klimmetjes liep hij weer weg, afdalingen waren weer in mijn voordeel. Nog maar 2 kilometer tot het einde van de trail. Kom op! Nu mag je best een keer in het rood belanden! Dus weer hard erachteraan. Jammer genoeg was hij ook in de afdaling best snel, zo kregen we een 32e km in 3'44. Er werd echt weer goed hard gelopen. Toen weer een klimmetje, hij liep weer iets uit, met de afdaling kwam ik er naast. Maar toen kwam de laatste klim, 1 grote lange klim die gelukkig niet heel steil was. Dus gewoon vastklampen Jeroen. Bijt hem in de kuiten! Diep in het rood kwam ik boven aan, waar ik de finishboog al kon zien liggen, beneden, aan het eind van een lange afdaling. Die ga ik pakken!!! Hop hop, vliegmodus en eroverheen. Bochtje om, even kijken of hij niet al te dicht erop zit en gassen! Vlak stukje en weer tempo maken, laatste bochtje en eindsprint naar de finish!!! YES!!! Gered!
Laatste bocht voor de finish. Foto door Vincent Barink. |
Het werd een ontzettend gezellig middag verder met veel trailvrienden en lekker ouwehoeren in het zonnetje. Maar op een gegeven moment mag je dan toch weer naar huis, waar ik eindelijk uitvond hoeveelste ik was geworden. Trots!
Mooi verslag kerel!
BeantwoordenVerwijderenEn netjes gelopen, een geweldige tijd heb je neergezet!!
Heerlijk om te lezen en de trail vanuit de ogen van een topper te ervaren! Het naar beneden vliegen was heeeel herkenbaar. Ik ben gelukkig niet de enige die heeft gemerkt wat extra heuveltraining te moeten doen :)
VerwijderenMooi verslag Jeroen, als ik zo lees hoe jij jezelf klaar stoomt en een trail loopt dan denk ik ..... die gaan we in de toekomst veel op t podium zien. Succes en tot de volgende ontmoeting (als je dan al niet gedoucht en vertrokken bent als ik binnenkom ;-)
BeantwoordenVerwijderenBedankt allemaal voor de mooie woorden. Maar een topper ben ik (nog) niet ;). Maar we trainen lekker verder, kijken hoe ver we volgend jaar komen. Heb er in ieder geval ontzettend veel plezier van!
BeantwoordenVerwijderenHoi Jeroen,
BeantwoordenVerwijderenLeuke blog heb je gemaakt. Je was me inderdaad te vlug af. Rond de 25 Km kwam een klein dipje waardoor ik even gas terug moest. Maat uiteindelijk erg tevreden om als 12e over de meet te komen. Was ook erg blij om de doedelzakspeler voor de tweede keer voorbij te komen. Gefeliciteerd met je 8e plaats, respect!
Ha Ivo, wat leuk! Je begon wel ontzettend sterk, na de klim waar je me voorbij ging dacht ik niet dat ik je nog terug zou zien. Dat klimmen gaat je wel goed af! Jammer van het dipje, maar toch een enorm mooie prestatie! Ook respect!
Verwijderen